Κουνταλίνι: η πραγμάτωση των δυνατοτήτων σου
Η ύπαρξη αποτελεί ενέργεια, κίνηση της ενέργειας με πάρα πολλούς τρόπους και πάρα πολλές μορφές. Σε ό,τι αφορά την ανθρώπινη ύπαρξη, η ενέργεια αυτή είναι η ενέργεια της κουνταλίνι. Η κουνταλίνι είναι η εστιασμένη ενέργεια του ανθρώπινου σώματος και του ανθρώπινου ψυχισμού.
Η ενέργεια μπορεί να υφίσταται είτε εκδηλωμένη είτε ανεκδήλωτη. Μπορεί να παραμείνει ως σπόρος ή μπορεί να εμφανιστεί με κάποια εκδηλωμένη μορφή. Η κάθε είδους ενέργεια είναι είτε ως σπόρος είτε ως εκδηλωμένη μορφή. Κουνταλίνι σημαίνει το συνολικό δυναμικό σου, τις συνολικές σου δυνατότητες. Πρόκειται όμως για σπόρο΄ πρόκειται για τη δυνατότητα. Οι τρόποι με τους οποίους αφυπνίζεται η κουνταλίνι είναι τρόποι με τους οποίους γίνονται πραγματικότητα οι δυνατότητές σου.
Έτσι λοιπόν, πριν απ΄όλα, η κουνταλίνι δεν είναι κάτι το μοναδικό. Είναι απλώς η ίδια η ανθρώπινη ενέργεια. Κατά κανόνα όμως λειτουργεί ένα τμήμα της μόνο, ένα πολύ μικροσκοπικό τμήμα. Ακόμη και το τμήμα αυτό δεν λειτουργεί αρμονικά΄ βρίσκεται σε σύγκρουση. Αυτή είναι η δυστυχία, η αγωνία. Αν μπορεί να λειτουργήσει αρμονικά η ενέργειά σου, νιώθεις τότε μακάριος, αν βρίσκεται όμως σε σύγκρουση -αν ανταγωνίζεται τον εαυτό της- τότε νιώθεις δυστυχισμένος. Κάθε δυστυχία σημαίνει ότι η ενέργειά σου βρίσκεται σε σύγκρουση και κάθε ευτυχία, κάθε ευδαιμονία, σημαίνει ότι η ενέργειά σου είναι αρμονική.
Γιατί είναι μόνο δυνητική η όλη ενέργεια κι όχι πραγματική; Δεν την χρειάζεσαι σε ό,τι αφορά την καθημερινή ζωή΄ δεν είναι αναγκαία. Λειτουργεί μόνο το μέρος εκείνο που είναι αναγκαίο, που δέχεται πρόκληση. Η καθημερινή ζωή δεν αποτελεί πρόκληση για κείνο, έτσι λοιπόν εκδηλώνεται ένα μικροσκοπικό μόνον μέρος. Κι ακόμη κι αυτό το μικροσκοπικό, εκδηλωμένο μέρος δεν είναι αρμονικό, γιατί η καθημερινή σου ζωή δεν είναι ενοποιημένη.
Οι ανάγκες σου βρίσκονται σε σύγκρουση. Η κοινωνία ζητάει κάποιο πράγμα και τα δικά σου ένστικτα ζητούν κάτι αρκετά αντιφατικό. Οι απαιτήσεις της κοινωνίας και οι προσωπικές απαιτήσεις βρίσκονται σε σύγκρουση. Η κοινωνία έχει τις απαιτήσεις της΄ η ηθική και η θρησκεία έχουν τις απαιτήσεις τους. Αυτές οι συγκρούσεις έχουν εμποδίσει τον άνθρωπο να αποτελεί ένα αρμονικό σύνολο. Έχουν κάνει τον άνθρωπο τεμαχισμένο.
Το πρωί απαιτείται ένα πράγμα΄ το απόγευμα απαιτείται κάτι άλλο. Η σύζυγός σου ζητά κάτι από σένα΄ η μητέρα σου ζητά κάτι το αντίθετο. Έτσι η καθημερινή ζωή μετατρέπεται σε αλληλοσυγκρουόμενα πράγματα που απαιτούνται από σένα και το μικροσκοπικό μέρος της συνολικής σου ενέργειας που έχει εκδηλωθεί βρίσκεται σε σύγκρουση με τον εαυτό του.
Υπάρχει και μια άλλη σύγκρουση. Το μέρος εκείνο που έχει εκδηλωθεί θα βρίσκεται πάντα σε σύγκρουση με το μέρος που δεν έχει εκδηλωθεί ακόμη΄ το πραγματωμένο θα βρίσκεται πάντα σε σύγκρουση με το δυνητικό. Το δυνητικό θα σπρώχνει τον εαυτό του ώστε να εκδηλωθεί και το πραγματωμένο θα το καταπιέζει.
Για να χρησιμοποιήσουμε όρους της ψυχολογίας, το ασυνείδητο βρίσκεται πάντα σε σύγκρουση με το συνειδητό. Το συνειδητό θα προσπαθεί να του επιβάλλεται, γιατί υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να εκδηλωθεί το ασυνείδητο. Το συνειδητό βρίσκεται υπό έλεγχο και το δυνητικό, το ασυνείδητο, δεν βρίσκεται. Μπορείς να διευθύνεις το συνειδητό, με την έκρηξη όμως του ασυνείδητου θα νιώθεις ανασφάλεια. Δεν θα μπορείς να το διευθύνεις. Αυτός είναι ο φόβος του συνειδητού. Έτσι λοιπόν, αυτή είναι η άλλη σύγκρουση, πιο μεγάλη και πιο βαθιά από την πρώτη: η σύγκρουση μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου, μεταξύ της ενέργειας που έχει εκδηλωθεί και της ενέργειας που θέλει να εκδηλωθεί.
Αυτά τα δυο είδη σύγκρουσης είναι ο λόγος που δεν βρίσκεσαι σε αρμονία. Κι αν δεν βρίσκεσαι σε αρμονία, η ενέργεια σου θα γίνει ανταγωνιστική προς εσένα. Η ενέργεια χρειάζεται κίνηση κι η κίνηση είναι πάντα από το ανεκδήλωτο προς το εκδηλωμένο, από τον σπόρο προς το δέντρο, από το σκοτάδι προς το φως.
Αυτή η κίνηση μπορεί να υπάρξει μόνο αν δεν υπάρχει καταπίεση. Διαφορετικά η κίνηση, η αρμονία, καταστρέφεται κι η ενέργειά σου γίνεται εχθρός σου. Γίνεσαι ένα σπίτι που έχει διαιρεθεί εναντίον του εαυτού του΄ γίνεσαι ένα πλήθος. Τότε δεν είσαι ένα΄ γίνεσαι πολλοί.
Αυτή είναι η κατάσταση που υφίσταται, σε ό,τι αφορά τους ανθρώπους. Δεν θα έπρεπε όμως να είναι έτσι. Γι΄αυτό και υπάρχει ασχήμια και δυστυχία. Η ευδαιμονία και η ομορφιά μπορούν να έρθουν μόνον όταν η ζωική σου ενέργεια βρίσκεται σε κίνηση, σε άνετη κίνηση, χαλαρή κίνηση -ακαταπίεστη, ανεμπόδιστη΄ ενοποιημένη, όχι τμηματική΄ όχι σε σύγκρουση με τον εαυτό της, αλλά ενιαία και οργανική. Όταν φτάνει η ενέργειά σου σε τούτη την αρμονική ενότητα, αυτό είναι που εννοούμε με την κουνταλίνι.
Η κουνταλίνι αποτελεί απλώς έναν τεχνικό όρο για όλη σου την ενέργεια όταν βρίσκεται σε ενιαία κατάσταση, σε κίνηση, σε αρμονία, χωρίς καμιά σύγκρουση΄ όταν είναι συνεργάσιμη, συμπληρωματική, οργανική. Υπάρχει τότε επιτόπου η μεταμόρφωση -μοναδική και άγνωστη.
Όταν βρίσκονται σε σύγκρουση οι διάφορες μορφές ενέργειας θέλεις να τις εκτονώσεις. Νιώθεις ήσυχος μόνον όταν αποδεσμεύονται, όταν ρίχνονται έξω, οι συγκρουόμενες μορφές της ενέργειάς σου. Όποτε όμως τις ρίχνεις έξω, η ζωτική σου ενέργεια, η ζωτικότητά σου, κινείται προς τα κάτω ή προς τα έξω. Η προς τα κάτω κίνηση είναι κίνηση προς τα έξω κι η προς τα πάνω κίνηση είναι κίνηση προς τα μέσα. Όσο πιο πολύ πάει προς τα πάνω η ενέργειά σου, τόσο πιο πολύ πάει προς τα μέσα΄ όσο πιο πολύ πάει προς τα κάτω, τόσο πιο πολύ κινείται προς τα έξω. Αν ρίξεις έξω τις συγκρουόμενες μορφές της ενέργειάς σου, θα νιώσεις ανακούφιση. Είναι όμως αυτό σαν να πετάς πέρα τη ζωή σου σε κομμάτια και σε θραύσματα, σε δόσεις. Είναι αυτοκτονικό. Αν δεν γίνει ενιαία και αρμονική η ζωτική μας ενέργεια κι αν δεν πηγαίνει προς τα μέσα η ροή της, είμαστε αυτοκτονικοί.
Όταν ρίχνεις έξω την ενέργειά σου, νιώθεις ανακούφιση, είναι όμως επόμενο η ανακούφιση αυτή να είναι στιγμιαία, διότι αποτελείς μια συνεχή πηγή ενέργειας. Η ενέργεια συσσωρεύεται πάλι και θα χρειαστεί να απαλλαγείς ξανά από αυτήν. Εκείνο που γνωρίζουμε συνήθως ως ευχαρίστηση είναι απλώς μια αποδέσμευση συγκρουόμενων μορφών ενέργειας. Ευχαρίστηση σημαίνει ότι έχεις απαλλαγεί από κάποιο βάρος. Είναι πάντα αρνητική, ποτέ θετική. Αλλά η ευδαιμονία είναι θετική. Εμφανίζεται μόνον όταν έχουν ικανοποιηθεί οι διάφορες μορφές της ενέργειάς σου.
Όταν δεν ρίχνεις έξω την ενέργειά σου, αλλά ανθίζει εσωτερικά, όταν γίνεσαι ένα μαζί της και δεν είσαι σε σύγκρουση μαζί της, υπάρχει τότε κίνηση προς τα μέσα. Η κίνηση εκείνη είναι δίχως τέλος. Γίνεται όλο και πιο βαθιά κι όσο βαθύτερα πηγαίνει τόσο πιο ευδαίμων γίνεται, τόσο πιο πολύ εκστατική.
Η ενέργεια λοιπόν μπορεί να έχει δυο δυνατότητες. Η πρώτη είναι μια απλή ανακούφιση, η απόρριψη ενέργειας που σου έχει γίνει βάρος, που δεν μπόρεσες να τη χρησιμοποιήσεις και με την οποία δεν μπόρεσες να είσαι δημιουργικός. Αυτή η κατάσταση του νου είναι αντίθετη στην κουνταλίνι.
Η συνήθης κατάσταση των ανθρώπων είναι αντίθετη στην κουνταλίνι. Η ενέργεια κινείται από το κέντρο προς την περιφέρεια, γιατί αυτή είναι η κατεύθυνση προς την οποία κινείσαι. Κουνταλίνι σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Διάφορες μορφές δύναμης, ενέργειας, κινούνται από την περιφέρεια προς το κέντρο.
Η κίνηση προς τα μέσα, η κίνηση που έχει ως προσανατολισμό της το κέντρο, είναι ευδαίμων, ενώ η κίνηση προς τα έξω προσφέρει και ευτυχία και δυστυχία. Θα υπάρξει στιγμιαία ευτυχία και μόνιμη δυστυχία. Η ευτυχία θα έρχεται μόνο κατά διαστήματα. Μόνον όταν ελπίζεις, μόνον όταν έχεις προσδοκίες, θα υπάρχει το ενδιάμεσο διάστημα. Το πραγματικό αποτέλεσμα είναι πάντοτε η δυστυχία.
Ευτυχία υπάρχει όταν έχεις προσδοκίες, ελπίδες, επιθυμίες, όνειρα. Απαλλάσσεσαι απλώς από το βάρος σου΄ η ευτυχία είναι εντελώς αρνητική. Δεν υπάρχει πραγματικά ευτυχία, απλώς μόνον η στιγμιαία απουσία δυστυχίας. Την απουσία εκείνη την θεωρείς ευτυχία.
Δημιουργείς διαρκώς νέα ενέργεια. Αυτό σημαίνει ζωή: είναι η ικανότητα να δημιουργείται συνεχώς η δύναμη της ζωής. Μόλις χαθεί η ικανότητα αυτή, είσαι νεκρός. Αυτό είναι το παράδοξο: δημιουργείς συνεχώς ενέργεια και δεν ξέρεις τι να την κάνεις. Όταν έχει δημιουργηθεί, την ρίχνεις έξω κι όταν δεν έχει δημιουργηθεί, νιώθεις δυστυχισμένος, άρρωστος.
Μόλις πάψει να δημιουργείται η δύναμη της ζωής, νιώθεις άρρωστος΄ κι όταν όμως δημιουργείται, πάλι άρρωστος νιώθεις. Η πρώτη αρρώστια είναι από αδυναμία κι η δεύτερη αρρώστια είναι από ενέργεια που σου έχει γίνει βάρος. Δεν είσαι σε θέση να την εναρμονίσεις, να την κάνεις δημιουργική, να την κάνεις μακάρια. Την έχεις δημιουργήσει και τώρα δεν ξέρεις τι να την κάνεις, έτσι λοιπόν την πετάς έξω. Μετά δημιουργείς κι άλλη ενέργεια. Είναι παράλογο, αλλά ο παραλογισμός αυτός είναι ό,τι εννοούμε συνήθως μιλώντας για την ανθρώπινη ύπαρξη: συνεχής δημιουργία ενέργειας η οποία γίνεται συνεχώς βάρος και χρειάζεται συνεχώς να την αποδεσμεύεις.
Γι΄αυτό ακριβώς έχει γίνει τόσο σημαντικό το σεξ, τόσο σημαντικό διότι αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα μέσα για να απαλλάσσεσαι από ενέργεια. Όταν γίνεται πλούσια η κοινωνία, έχει περισσότερες πηγές μέσω των οποίων μπορεί να δημιουργείται η ενέργεια. Γίνεσαι τότε πιο σεξουαλικός, διότι έχεις πιο πολλές εντάσεις να εκτονώσεις.
Υπάρχει συνεχής δημιουργία ενέργειας όπως και απόρριψη της ενέργειας προς τα έξω. Αν είναι κανείς αρκετά ευφυής, αρκετά ευαίσθητος, θα αισθανθεί τότε το παράλογο του πράγματος, πόσο δεν έχει νόημα. Θα αισθανθεί τότε την απουσία σκοπού στη ζωή. Είσαι απλώς ένα όργανο που δημιουργεί ενέργεια και την ρίχνει έξω; Τι νόημα έχει αυτό; Ποιος ο λόγος να υπάρχεις καν; Για να είσαι απλώς ένα όργανο μέσα στο οποίο δημιουργείται ενέργεια και μετά απορρίπτεται; Όσο λοιπόν πιο ευαίσθητος είναι ένας άνθρωπος, τόσο πιο πολύ αισθάνεται ότι δεν έχει νόημα η ζωή έτσι όπως την ξέρουμε.
Κουνταλίνι σημαίνει να αλλάξεις αυτή την παράλογη κατάσταση και να την κάνεις να έχει νόημα. Η επιστήμη της κουνταλίνι είναι μια από τις πιο λεπτές επιστήμες. Οι υλικές επιστήμες ασχολούνται κι αυτές με την ενέργεια, με την υλική όμως ενέργεια, όχι με την ψυχική ενέργεια. Η γιόγκα ασχολείται με την ψυχική ενέργεια. Είναι μια επιστήμη του μεταφυσικού στοιχείου, εκείνου που είναι υπερβατικό.
Όπως ακριβώς κι η υλική ενέργεια με την οποία ασχολείται η επιστήμη, αυτή η ψυχική ενέργεια μπορεί να είναι δημιουργική ή καταστροφική. Αν δεν χρησιμοποιείται, γίνεται καταστροφική΄ αν χρησιμοποιείται, γίνεται δημιουργική. Μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί και μη δημιουργικά. Ο τρόπος με τον οποίο θα την κάνεις να είναι δημιουργική είναι να καταλάβεις πρώτα ότι δεν πρέπει να πραγματώνεις μόνο ένα μέρος των δυνατοτήτων σου. Αν πραγματώνεται μόνον ένα μέρος και το υπόλοιπο, το μεγαλύτερο τμήμα των δυνατοτήτων σου, δεν έχει πραγματωθεί, η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να είναι δημιουργική.
Πρέπει να πραγματωθεί το σύνολο΄ όλες σου οι δυνατότητες πρέπει να γίνουν πραγματικότητα. Υπάρχουν μέθοδοι για την πραγμάτωση των δυνατοτήτων, για να τις κάνουν πραγματικότητα, για να τις κάνουν να αφυπνιστούν. Κοιμούνται, όπως ακριβώς ένα φίδι. Γι΄αυτό και ονομάστηκαν κουνταλίνι: δύναμη του φιδιού, φίδι που κοιμάται.
Αν έχεις δει ποτέ φίδι που κοιμάται, είναι ακριβώς σαν κι αυτό. Είναι κουλουριασμένο΄ δεν κινείται καθόλου. Αλλά το φίδι μπορεί να σηκωθεί όρθιο πάνω στην ουρά του. Στέκεται με την ενέργειά του. Γι΄αυτό κι έχει χρησιμοποιηθεί ως σύμβολο το φίδι. Η ζωική σου ενέργεια είναι κι εκείνη κουλουριασμένη και κοιμάται. Μπορεί όμως να γίνει ευθεία΄ μπορεί να αφυπνιστεί, με όλο της το δυναμικό πραγματοποιημένο. Τότε θα μεταμορφωθείς.
Osho, The Psychology of the Esoteric, Ομιλία #4
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
