Η ζωή δεν έχει νόημα από μόνη της. Έχει νόημα μόνον αν μπορείς να πεις ένα τραγούδι του αιώνιου στοιχείου, αν μπορείς να ελευθερώσεις κάποια ευωδιά του θεϊκού στοιχείου, του θείου, αν μπορείς να γίνεις λωτός, αθάνατος, άχρονος. Αν μπορείς να γίνεις καθαρή αγάπη, αν μπορείς να ομορφύνεις την ύπαρξη αυτή, αν μπορείς να γίνεις ευλογία για την ύπαρξη αυτή, μόνο τότε έχει σημασία η ζωή΄ διαφορετικά δεν έχει νόημα. Είναι σαν τον άδειο καμβά: μπορεί να τον κουβαλάς όλη σου τη ζωή και να πεθάνεις κάτω από το βάρος του, αλλά τι νόημα έχει; Ζωγράφισε κάτι επάνω του!

Το νόημα χρειάζεται να το δημιουργήσεις μέσα στη ζωή΄ το νόημα δεν είναι ήδη δοσμένο. Σου δίνεται ελευθερία, σου δίνεται δημιουργικότητα, σου δίνεται ζωή. Σου δίνονται όλα όσα χρειάζονται για να δημιουργήσεις το νόημα. Όλα τα ουσιαστικά συστατικά του νοήματος σού δίνονται, δεν δίνεται όμως το νόημα, το νόημα χρειάζεται να το δημιουργήσεις εσύ. Πρέπει να γίνεις ο ίδιος δημιουργός.

Και όταν γίνεσαι ο ίδιος δημιουργός, λαμβάνεις μέρος στο θεϊκό στοιχείο΄ γίνεσαι μέρος του θεϊκού στοιχείου.