Οι Μπάουλ τραγουδούν:

Ας έρθει στον καιρό της η ωριμότητα
για την πλήρη γεύση του καρπού.

Το πράσινο φρούτο
μπορεί με τα κτυπήματα να μαλακώσει,
όχι όμως να γίνει γλυκό.

Και λένε, την αγάπη αυτή δεν μπορείς να την επιβάλλεις. Δε υπάρχει τρόπος να την χειραγωγήσεις. Δεν υπάρχει τίποτε που να μπορείς να κάνεις ως προς αυτό. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να της επιτρέψεις να υπάρξει.

Ας έρθει στον καιρό της η ωριμότητα. . .
Θα έρθει στον καιρό της. Τι κάνεις όταν προσέχεις ένα δέντρο, μια μηλιά; Τι κάνεις; Δεν τραβάς τους καρπούς, δεν τους εξαναγκάζεις, απλώς την προσέχεις. Τη φροντίζεις, της δίνεις κάθε φροντίδα που χρειάζεται - προστατεύεις το δέντρο, ποτίζεις το δέντρο, παρέχεις λιπάσματα και κοπριά. Ό,τι μπορείς να κάνεις, το κάνεις΄ αλλά τι μπορείς να κάνεις για να το εξαναγκάσεις; Βοηθάς απλώς το δέντρο να ωριμάσει στον καιρό του. Κάποια μέρα, είναι ώριμο, γλυκό.

Ας έρθει στον καιρό της η ωριμότητα. . .
...έτσι λοιπόν οι Μπάουλ δεν είναι υπέρ κάποιου είδους γιόγκα. Είναι εναντίον της γιόγκα. Ανήκουν στην παράδοση της Τάντρα, όχι στην παράδοση της Βέδα ή της γιόγκα, όχι. Μάλιστα, η παράδοση των Μπάουλ είναι πιο παλιά από την παράδοση της Βέδα και της γιόγκα.

Οι ιστορικοί λένε ότι η Τάντρα υπάρχει πριν από τους Αρύους. Όταν ήρθαν οι Άρυοι στην Ινδία, υπήρχε εδώ η Τάντρα και ο Σίβα ήταν ο Θεός τους. Όταν ήρθαν οι Άρυοι στην Ινδία, κατέλαβαν την Ινδία, νίκησαν τους ανθρώπους που ζούσαν εδώ. Συνέτριψαν τη θρησκεία τους, κατέστρεψαν τις ιερές γραφές τους, και σιγά-σιγά απορροφήθηκαν ακόμη και οι θεοί τους μέσα στο πάνθεο των Αρύων. Ο Σίβα ήταν ο θεός τους. Πήρε πολύ καιρό για να απορροφηθεί και αυτός. Ήταν ξένος, αλλά έπρεπε να τον απορροφήσουν, γιατί ασκούσε μεγάλη επιρροή. Κι όταν είχαν απορροφηθεί όλοι του οι οπαδοί μέσα στον κόσμο των Αρύων, έφεραν μαζί και τους δικούς τους Θεούς.

Η Τάντρα ανήκει στο Σίβα και οι Μπάουλ αποτελούν παρακλάδι του ίδιου δέντρου. Η Τάντρα λέει, ΄΄Όλα γίνονται στον δικό τους ώριμο καιρό, δεν χρειάζεται να τα εξαναγκάσεις.΄΄ Ο εξαναγκασμός σου δεν θα βοηθήσει. Θα προκαλέσει αναστάτωση. Μπορεί να καταστρέψει, αλλά δεν μπορεί ποτέ να είναι δημιουργικός. Πρέπει να είναι κανείς πολύ αβίαστος, αυθόρμητος. Πρέπει να είναι τελείως χαλαρός.