Το γέλιο θα πρέπει να είναι βαθύ και ολικό. Αυτό είναι το φάρμακο που δίνω ως συνταγή για τη σοβαρότητα. Θα ήθελες να σου δώσω κάποιο σοβαρό φάρμακο. Δεν θα σε βοηθήσει. Χρειάζεται να είσαι λιγάκι κουτός. Μάλιστα, η ανώτατη κορυφή της σοφίας έχει πάντα κάτι το κουτό μέσα της, οι μεγαλύτεροι σοφοί του κόσμου υπήρξαν πάντοτε και οι μεγαλύτεροι κουτοί άνθρωποι.

Θα σου είναι δύσκολο να το καταλάβεις. Δεν μπορείς να σκεφτείς ότι γίνεται να είναι κουτοί, επειδή ο νους σου διαιρεί πάντα: ο σοφός δεν μπορεί ποτέ να είναι κουτός κι ο κουτός δεν μπορεί ποτέ να είναι σοφός. Είναι λάθος και οι δυο αυτές απόψεις. Έχουν υπάρξει σπουδαίοι κουτοί που ήταν και πολύ σοφοί.

Σε παλιότερες εποχές, στην αυλή του κάθε βασιλιά, υπήρχε ένας σπουδαίος κουτός – ο γελωτοποιός της αυλής. Αποτελούσε μια εξισορροπητική δύναμη, γιατί η υπερβολική σοφία μπορεί να είναι και κουτή, η υπερβολή στο οτιδήποτε μπορεί να είναι κουτό πράγμα. Ήταν αναγκαίος κάποιος που να μπορεί να επαναφέρει τα πράγματα κάτω στη γη. Ο γελωτοποιός ήταν αναγκαίος στην αυλή των βασιλιάδων για να τους βοηθά να γελάσουν, αλλιώς οι σοφοί έχουν την τάση να γίνονται σοβαροί κι η σοβαρότητα είναι μια αρρώστια. Λόγω της σοβαρότητας χάνεις την αίσθηση των αναλογιών, χάνεις την γενική οπτική. Έτσι λοιπόν στην αυλή όλων των βασιλιάδων υπήρχε ένας γελωτοποιός, ένας σπουδαίος γελωτοποιός, ο οποίος έλεγε διάφορα πράγματα και έκανε διάφορα πράγματα κι επανέφερε το κάθε τι κάτω στη γη.

Άκουσα ότι κάποιος βασιλιάς είχε ένα γελωτοποιό. Μια μέρα ο βασιλιάς κοιταζόταν στον καθρέφτη. Ήρθε ο γελωτοποιός, πήδηξε πάνω του και τον χτύπησε με τα πόδια του στην πλάτη. Ο βασιλιάς έπεσε πάνω στον καθρέφτη. Βέβαια θύμωσε πολύ και είπε, ΄΄Αν δεν μου εξηγήσεις το λόγο για την κουτή σου πράξη, πράγμα που αποτελεί μεγαλύτερο αδίκημα από την πράξη την ίδια, θα σε καταδικάσω σε θάνατο.΄΄
Ο γελωτοποιός είπε, ΄΄Άρχοντά μου, δεν το φαντάστηκα πως ήσουν εσύ. Νόμιζα ότι στεκόταν εδώ η βασίλισσα.΄΄
Αναγκάστηκε να τον συγχωρέσει, γιατί έδωσε μια εξήγηση που ήταν ακόμη πιο κουτή. Αλλά για να βρει έναν τέτοιο λόγο, ο γελωτοποιός θα πρέπει να ήταν πολύ σοφός.

Όλοι οι μεγάλοι σοφοί – ο Λάο Τσου, ο Ιησούς – έχουν μια ορισμένη ιδιότητα να είναι έξοχα κουτοί. Είναι έτσι κατ΄ανάγκην, διότι αλλιώς ο σοφός θα είναι άνθρωπος ανάλατος, η γεύση του θα είναι απαίσια. Χρειάζεται να είναι και λίγο κουτός. Τότε τα πράγματα ισορροπούν. Κοίτα τον Ιησού – καβάλα σε ένα γάιδαρο να λέει στον κόσμο, ΄΄Είμαι ο υιός του Θεού.΄΄ Δες το αυτό! Θα πρέπει να ήταν και τα δυο. Οι άνθρωποι θα πρέπει να γέλαγαν: ΄΄Μα τι είναι αυτά που λες; Να λες τέτοια πράγματα και να φέρεσαι με τέτοιο τρόπο…΄΄

Ξέρω όμως ο ίδιος ότι έτσι δείχνει η τέλεια σοφία. Ο Λάο Τσου λέει, ΄΄Οι πάντες είναι σοφοί εκτός από εμένα. Φαίνεται πως είμαι κουτός. Ο νους τού καθενός είναι ξεκάθαρος΄ μόνο ο δικός μου νους φαίνεται πως είναι θαμπός και θολός. Όλοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και τι πρέπει να μην κάνουν: μόνο εγώ είμαι μπερδεμένος.΄΄ Τι εννοεί; Θέλει να πει, ΄΄Μέσα μου, ο σοφός και ο κουτός συναντιούνται μαζί.΄΄ Κι όταν συναντιούνται ο σοφός και ο κουτός, υπάρχει μια υπέρβαση.

Μην είσαι λοιπόν πολύ σοβαρός ως προς τη σοβαρότητα. Γέλα μαζί της, γίνε λίγο κουτός. Μην κατακρίνεις τους κουτούς΄ έχουν τη δική τους ομορφιά. Αν μπορείς να είσαι και τα δυο μαζί, θα έχεις μέσα σου την ποιότητα της υπέρβασης.

Ο κόσμος έχει γίνει όλο και πιο σοβαρός. Γι΄αυτό και υπάρχει τόσο πολύ ο καρκίνος, τόσο πολύ οι καρδιοπάθειες, τόσο πολύ η πίεση του αίματος, τόσο πολύ η τρέλα. Ο κόσμος έχει παρακινηθεί, έχει εξαναγκαστεί να πάει υπερβολικά προς το ένα άκρο. Γίνε και λίγο κουτός. Γέλασε λιγάκι, γίνε λίγο σαν τα παιδιά. Διασκέδαζε λίγο, μην έχεις σοβαρή όψη παντού και ξαφνικά θα δεις να προβάλλει μέσα σου μια πιο βαθιά υγεία – γίνονται διαθέσιμες πιο βαθιές πηγές για την υγεία σου.

Άκουσες ποτέ να τρελάθηκε κανείς κουτός; Δεν έχει γίνει ποτέ. Πάντοτε έψαχνα να βρω κάποια αναφορά ότι τρελάθηκε κάποιος κουτός. Δεν έχω βρει καμία. Βεβαίως ο κουτός δεν μπορεί να τρελαθεί, διότι για να τρελαθείς πρέπει να είσαι πολύ σοβαρός. Έψαξα επίσης να βρω αν οι κουτοί έχουν την τάση να είναι υγιέστεροι από τους λεγόμενους σοφούς. Και έτσι είναι: οι κουτοί είναι πιο υγιείς από τους λεγόμενους σοφούς. Ζουν την κάθε μια στιγμή και ξέρουν ότι είναι κουτοί, επομένως δεν τους ανησυχεί το τι σκέφτονται οι άλλοι για κείνους. Η ανησυχία αυτή γίνεται ένα καρκινικό φαινόμενο μέσα στο νου και το σώμα. Εκείνοι ζουν μακροχρόνια κι είναι αυτοί που γελούν τελευταίοι.

Να θυμάσαι ότι η ζωή θα πρέπει να αποτελεί μια βαθιά εξισορρόπηση, μια πολύ βαθιά εξισορρόπηση. Τότε, στο μέσο ακριβώς, δραπετεύεις. Η ενέργεια ανεβαίνει ψηλά, αρχίζεις να κινείσαι προς τα πάνω. Και έτσι  θα πρέπει να είναι ως προς όλα τα αντίθετα. Μην είσαι άντρας και μην είσαι γυναίκα: να είσαι και τα δύο, ώστε να μπορείς να μην είσαι κανένα από τα δύο. Μην είσαι σοφός, μην είσαι κουτός: να είσαι και τα δύο, ώστε να προχωρήσεις πέρα.