Ο Καμπίρ λέει: Όπως μπορεί να μη βρεις ποτέ το δάσος, αν αγνοήσεις το δέντρο... 

Το δάσος δεν υπάρχει -΄΄δάσος΄΄ είναι μόνο μια λέξη. Εκείνο που υπάρχει είναι το δέντρο. Δέντρα και δέντρα και πάλι δέντρα - αυτά υπάρχουν΄ κι αν αρχίσεις να ψάχνεις για το δάσος και να αγνοείς τα δέντρα, δεν θα το βρεις ποτέ το δάσος. Ίσως γι΄αυτό ακριβώς ψάχνουν τόσοι πολλοί άνθρωποι για το Θεό και δεν τον βρίσκουν ποτέ - ψάχνουν για μια αφηρημένη έννοια. Ο Θεός είναι σαν το δάσος: θα βρεις ένα δέντρο, έναν βράχο, έναν άντρα, μια γυναίκα, ένα σκύλο, ένα φίδι, ένα αστέρι - αυτά τα πράγματα θα βρεις΄ δεν θα βρεις πουθενά το Θεό. Ο Θεός είναι το όνομα τής ολότητας. Υπάρχει μέσα σε αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα΄ δεν έχει καμιά άλλη ύπαρξη πουθενά αλλού. Υπάρχει μέσα στο φίδι ως φίδι και υπάρχει μέσα στο δέντρο ως δέντρο και υπάρχει μέσα στο βράχο ως βράχος και υπάρχει μέσα στον άνθρωπο ως άνθρωπος.

Ο Καμπίρ υποδεικνύει κάτι με μεγάλη σημασία. Ρωτούν οι άνθρωποι, ΄΄Πού είναι ο Θεός;΄΄ Στέκουν μέσα στο δάσος και ρωτούν, ΄΄Πού είναι το δάσος;΄΄ Αν πεις, ΄΄Σας περιβάλλει το δάσος,΄΄ θα πουν εκείνοι, ΄΄Αυτή είναι μια βελανιδιά, αυτό είναι ένα πεύκο - αλλά πού είναι το δάσος; Ξέρω πως υπάρχουν δέντρα, εκείνο είναι ένα πεύκο - αλλά πού είναι το δάσος; Θέλω να γνωρίσω το δάσος.΄΄ Ο άνθρωπος όμως αυτός θα τρελαθεί και δεν θα συναντήσει ποτέ το δάσος. Αν αρνείσαι το δέντρο, δεν υπάρχει δάσος. Το δάσος υπάρχει μέσα στη βελανιδιά, μέσα στο πεύκο, μέσα στον κέδρο. Το δάσος εκδηλώνεται με χίλιες μορφές. Το ίδιο το δάσος δεν μπορείς να το βρεις - πρόκειται απλώς για μα αφηρημένη έννοια, μια γενικότητα.

Βρες το συγκεκριμένο και ξέχασε τη γενικότητα. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ πραγματικής θρησκείας και ψεύτικης θρησκείας. Η ψεύτικη θρησκεία είναι αφιερωμένη στις αφηρημένες έννοιες, η πραγματική θρησκεία είναι αφιερωμένη στα συγκεκριμένα πράγματα. Αγάπα τον άντρα, αγάπα τη γυναίκα, αγάπα το παιδί, αγάπα το ζώο, αγάπα το δέντρο, αγάπα τα αστέρια... Μην ζητάς το Θεό και τότε θα βρεις το Θεό.

Όταν αγαπάς μια γυναίκα, όταν αγαπάς ένα ζώο, όταν αγαπάς ένα δέντρο, θα συνειδητοποιήσεις σιγά-σιγά ότι το δέντρο δεν είναι απλώς ένα δέντρο. Το δέντρο υπερβαίνει κατά πολύ το ίδιο το δέντρο΄ είναι υπερβατικό. Όταν αγαπάς μια γυναίκα, θα ξέρεις ότι δεν αποτελεί εκείνη μόνο το σώμα, μόνο το νου΄ κάτι πολύ υπερβατικό είναι κρυμμένο από πίσω. Η γυναίκα γίνεται ένα παράθυρο - παράθυρο προς το Θεό. Τα ίδιο σου το παιδί γίνεται παράθυρο προς το Θεό.

Αγάπα το συγκεκριμένο, το απτό, το πραγματικό, και θα μπορέσεις να δεις το κακό που έχουν κάνει οι άνθρωποι εν ονόματι των αφηρημένων εννοιών. Χριστιανοί πολεμούν εναντίον των μωαμεθανών, μωαμεθανοί πολεμούν εναντίον των ινδουϊστών, κι όταν τους ρωτάς, ΄΄Για ποιο λόγο;΄΄ λένε, ΄΄Για το Θεό.΄΄ Ο μωαμεθανικός Θεός αποτελεί μια αφηρημένη έννοια, ο χριστιανικός Θεός αποτελεί μια αφηρημένη έννοια, ο ινδουϊστικός Θεός αποτελεί αφηρημένη έννοια. Μόνο η θεϊκότητα υπάρχει. Και σκοτώνεις τους ινδουϊστές και σκοτώνεις τους μωαμεθανούς και σκοτώνεις τους χριστιανούς: σκοτώνεις τους πραγματικούς θεούς εν ονόματι κάποιων ψεύτικων ιδεών΄ σκοτώνεις πραγματικούς ανθρώπους εν ονόματι κάποιων θεωριών.

Ο Καμπίρ λέει: Δεν είναι αυτός ο τρόπος - έτσι λοιπόν, δεν θα ρωτήσω κανέναν, ΄΄Πού είναι ο αγαπημένος μου;΄΄ Θα αγαπώ και θα βρω τον αγαπημένο μου καθώς θα αγαπώ. Δεν θα ρωτήσω, ΄΄Πού είναι ο Θεός; Τι είναι ο Θεός;΄΄ και τον ορισμό του. Όχι, θα αρχίσω να αγαπώ - και μέσω της αγάπης θα έρθει μέσα μου ο ορισμός. Η κατανόηση θα έρθει μέσω της αγάπης - όχι μέσω των ιδεών, όχι μέσω των σκέψεων. Αυτός είναι ο τρόπος της καρδιάς - να αρχίσεις να αγαπάς. Και ο τρόπος του νου είναι να σκέφτεσαι συνέχεια.

Και λέει ο Καμπίρ: αγαπώντας έφτασα στο σημείο εκείνο όπου δεν υπάρχει δυστυχία.