ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (Μέρος 4)
Διαλογίσου πάνω σε τούτους τους στίχους του Ρίλκε:
Είμαι η παύση ανάμεσα σε δυο νότες
που έχουν σπάνιο συντονισμό ανάμεσά τους,
διότι τείνει να κυριαρχεί η νότα του θανάτου.
Όμως συμφιλιώνονται οι δυο τους
τρέμοντας στο σκοτεινό ενδιάμεσο κενό
κι άσπιλο παραμένει το τραγούδι.
Στίχοι με τεράστια σημασία. Είμαι η παύση ανάμεσα σε δυο νότες... Το θάνατο και τη γέννηση. Αυτές τις δυο νότες παίζει πάνω σου το άγνωστο. Κι εγώ είμαι η παύση ανάμεσα στις δυο νότες - εσύ είσαι η παύση, το διάλειμμα, το κενό, ανάμεσα στη γέννηση και το θάνατο. Πολύ αδιόρατο...
Είμαι η παύση ανάμεσα σε δυο νότες
που έχουν σπάνιο συντονισμό ανάμεσά τους...
Είναι πολύ σπάνιο αυτό. Μόνο σε ένα Βούδα ή ένα Χριστό ο θάνατος και η ζωή συντονίζονται πραγματικά... Και γεννιέται η μελωδία - σε έναν Καμπίρ, σε έναν Μαχαβίρα. Σπανιότατο, πολύ σπάνιο είναι το φαινόμενο όπου η ζωή και ο θάνατος αποκτούν μια εσωτερική αρμονία: παύει η σύγκρουση, γεφυρώνεται το χάσμα και γίνονται και τα δυο μέρος μιας μελωδίας - όχι σε σύγκρουση, αλλά σε συνεργασία.
Είμαι η παύση ανάμεσα σε δυο νότες
που έχουν σπάνιο συντονισμό ανάμεσά τους,
διότι τείνει να κυριαρχεί η νότα του θανάτου...
Η ζωή έχει συμβεί, η γέννηση έχει συμβεί, τώρα πρόκειται να συμβεί ο θάνατος. Έτσι στην ζωή μας κυριαρχεί πολύ ο θάνατος - γι΄αυτό και ψάχνουν όλοι κάποια ασφάλεια, σιγουριά, ασφάλιση: πώς να αποφύγεις το θάνατο; Πώς να παρατείνεις λίγο ακόμη τη ζωή; Πώς να μείνεις λίγο ακόμη εδώ; Πώς να μην πεθάνεις; Πώς να ξεφύγεις από το θάνατο; Ο θάνατος κυριαρχεί - και γι΄αυτό αποκτούν τόση σημασία τα χρήματα.
Να θυμάσαι, η σημασία του χρήματος βρίσκεται στη σημασία του θανάτου, γιατί τα χρήματα σού δίνουν μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας - ότι έχεις χρήματα, ότι έχεις γιατρούς, ότι έχεις φάρμακα, ότι έχεις τραπεζικό λογαριασμό, ότι έχεις ασφάλεια ζωής, ότι έχεις φίλους, ότι έχεις ένα καλό σπίτι, ότι προστατεύεσαι αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Έτσι αποκτά ο άνθρωπος μεγάλη εμμονή με τα χρήματα: να έχεις όλο και πιο πολλά χρήματα, να φτιάξεις ένα μεγάλο Σινικό Τείχος από χρήματα γύρω σου, έτσι ώστε να μην μπορεί να διεισδύσει ο θάνατος.
Αλλά τίποτε δεν μπορεί να εμποδίσει το θάνατο. Η προσπάθειά σου να τον εμποδίσεις καταστρέφει απλώς την ευκαιρία, η οποία θα μπορούσε να ήταν μια μεγάλη εμπειρία, η οποία θα μπορούσε να είχε ανθίσει και να γίνει αγάπη. Υπάρχουν μόνο δυο είδη ανθρώπου στον κόσμο: οι προσανατολισμένοι προς τον θάνατο και οι προσανατολισμένοι προς την αγάπη. Η ζωή έχει ήδη συμβεί, επομένως δεν υπάρχει ζήτημα γι΄αυτήν. Κανείς δεν ανησυχεί για τη γέννηση - έχει ήδη συμβεί αυτό.
Στην Ινδία έχουμε τρεις θεούς - το τριμούρτι, την ινδική τριάδα - τρία πρόσωπα ενός θεού: Μπράχμα, Βισνού, Σίβα. Ο Μπράχμα είναι ο θεός που δημιούργησε τον κόσμο, ο Βισνού είναι ο θεός που συντηρεί τον κόσμο και ο Σίβα είναι ο θεός που θα καταστρέψει τον κόσμο. Θα σου κάνει τώρα εντύπωση. Δεν υπάρχει ούτε ένας ναός που να είναι αφιερωμένος στο Μπράχμα, το θεό που δημιούργησε τον κόσμο. Ποιος νοιάζεται; Αφού ήδη δημιούργησες, η δουλειά σου έχει τελειώσει. Δεν θα βρεις ούτε ένα ναό αφιερωμένο στο Μπράχμα. Υπάρχει πράγματι ένας μόνο ναός - πολύ σπάνιος, κάπου μέσα στην Ινδία - αλλά είναι αδύνατο να τον βρεις. Χιλιάδες επί χιλιάδων ναοί υπάρχουν, σε μια πόλη μπορείς να βρεις εκατοντάδες ναούς, αλλά ούτε ένα ναό που να είναι αφιερωμένος στον Μπράχμα, ο οποίος δημιούργησε τον κόσμο! Τι είδους ευγνωμοσύνη είναι αυτή; Αλλά ποιος νοιάζεται για τη ζωή; Έχει ήδη συμβεί. Η γέννηση δεν είναι το ζήτημα.
Θα δεις ότι τον Σίβα τον λατρεύουν παντού΄ ο Σίβα είναι ο θεός που λατρεύουν πιο πολύ. Εκατομμύρια ναοί είναι αφιερωμένοι στο Σίβα: είναι ο θεός του θανάτου. Δεύτερος στη σειρά είναι ο Βισνού, ο οποίος συντηρεί τη ζωή. Οι άνθρωποι λατρεύουν το Βισνού΄ αλλά ακόμη κι οι άνθρωποι που λατρεύουν το Βισνού, όταν βρίσκονται σε κίνδυνο, τρέχουν αμέσως στο ναό του Σίβα - γιατί εκείνος είναι ο υπέρτατος θεός. Ο Μπράχμα, ο Βισνού, ο Σίβα: τρεις είναι οι θεοί. Ο Σίβα αποκαλείται ΄΄μεγάλος θεός΄΄ - μαχαντέβα΄ οι άλλοι δυο είναι μικρότεροι θεοί. Ο θάνατος επικρατεί.
Είμαι η παύση ανάμεσα σε δυο νότες
που έχουν σπάνιο συντονισμό ανάμεσά τους,
διότι τείνει να κυριαρχεί η νότα του θανάτου.
Όμως συμφιλιώνονται οι δυο τους
τρέμοντας στο σκοτεινό ενδιάμεσο κενό...
Κι εκείνο το σκοτεινό ενδιάμεσο κενό είναι η αγάπη.
Osho, The Divine Melody, Ομιλία #9
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ