Το δεύτερο βήμα προς την αγάπη, και προς τη θεϊκή μελωδία, είναι:  μάθε να μεταμορφώνεις τα δηλητήριά σου σε μέλι.  Γιατί πολλοί άνθρωποι αγαπούν, τότε όμως  την αγάπη τους τη μολύνουν πάρα πολύ τα δηλητήρια - το μίσος,  η ζήλια, ο θυμός, η κτητικότητα...  χίλια δυο δηλητήρια περιβάλλουν την αγάπη σου.  Η αγάπη είναι πράγμα λεπτό.  Για σκέψου το θυμό, το μίσος, την κτητικότητα, τη ζήλια:  πώς μπορεί να επιβιώσει η αγάπη;
 
Πρώτα οι άνθρωποι πηγαίνουν στο κεφάλι τους και ξεχνούν την καρδιά - αποτελούν αυτοί την πλειοψηφία.  Έπειτα μια μειοψηφία συνεχίζει να ζει κάπως μέσα στην καρδιά, αλλά η μειοψηφία αυτή κάνει ένα άλλο λάθος:  το μικρό φως της αγάπης το περιβάλλει η ζήλια, το μίσος, ο θυμός, χίλια δυο δηλητήρια.  Τότε το όλο ταξίδι γίνεται πικρό.  Σας έχω πει, η αγάπη αποτελεί τη σκάλα μεταξύ παράδεισου και κόλασης, αλλά η σκάλα είναι πάντοτε πράγμα δυο κατευθύνσεων:  μπορείς να πας προς τα πάνω, μπορείς να πας προς τα κάτω.  Αν υπάρχουν δηλητήρια, η σκάλα θα σε φέρει προς τα κάτω - θα μπεις στην κόλαση και όχι στον παράδεισο.  Και αντί να κατορθώσεις κάποια μελωδία, η ζωή σου θα γίνει ένας αηδής θόρυβος - συγκρουόμενος θόρυβος, σαν την κυκλοφορία του δρόμου΄ ένας θόρυβος που τρελαίνει - ένα πλήθος πολλών θορύβων χωρίς καμιά αρμονία.  Θα παραμένεις στο μεταίχμιο της τρέλας.

Το δεύτερο λοιπόν πράγμα που πρέπει να θυμάσαι είναι:  μάθε να μεταμορφώνεις τα δηλητήριά σου σε μέλι. Πώς μεταμορφώνονται;  Υπάρχει μια πολύ απλή διαδικασία.  Για την ακρίβεια,  δεν είναι σωστό να το ονομάσουμε μεταμόρφωση αυτό, γιατί εσύ δεν κάνεις τίποτε΄ χρειάζεται απλώς υπομονή.  Αυτό που σου λέω είναι ένα από τα πιο μεγάλα μυστικά.  Δοκίμασέ το:  όταν έρχεται ο θυμός, δεν πρέπει να κάνεις τίποτε΄ κάθισε απλώς σιωπηλά και παρατήρησέ τον.  Μην είσαι εναντίον του, μην είσαι υπέρ του.  Μην συνεργάζεσαι μαζί του, μην τον καταπιέζεις.  Απλώς παρατήρησέ τον, έχε υπομονή, δες τι συμβαίνει...  άφησέ τον να εμφανιστεί.
 
Να θυμάσαι ένα πράγμα:  μην κάνεις τίποτε τη στιγμή του θυμού - περίμενε.  Δώσε του λίγο χρόνο και περίμενε...  και θα σου κάνει εντύπωση.  Και κάποια μέρα θα καταλάβεις ότι αν μπορείς να περιμένεις αρκετά, ο ίδιος εκείνος θυμός γίνεται ευσπλαχνία.  Πρόκειται για έναν τροχό΄ κινείται από μόνος του - εσύ βιάζεσαι.  Όπως ακριβώς η νύχτα γίνεται μέρα, αν μπορείς να περιμένεις λίγο,  με τον ίδιο τρόπο ο θυμός γίνεται ευσπλαχνία, αν μπορείς να περιμένεις λίγο.  Η ίδια ενέργεια - απλώς πρέπει να της προστεθεί η υπομονή, τίποτε άλλο.  Δοκίμασέ το.