Ο Μπανκέι επέμενε πάντα να έχει ακριβώς από πίσω του έναν πίνακα τού Βούδα και καθώς μιλούσε στους μαθητές του, έλεγε, ΄΄Κοιτάξτε τον αυτόν τον τύπο. Όποτε τον συναντήσετε, σκοτώστε τον αμέσως, μην του δώσετε καμιά ευκαιρία. Όταν θα διαλογίζεστε, θα έρθει να σας ενοχλήσει. Όποτε βλέπετε το πρόσωπό του στο διαλογισμό, σκοτώστε τον επί τόπου΄ αλλιώς θα σας ακολουθεί.΄΄ Κι έλεγε, ΄΄Κοιτάξτε τον τόν τύπο! Αν επαναλαμβάνετε το όνομά του...΄΄ Επειδή οι βουδιστές λένε επαναληπτικά, Νάμο Μπουντάγια, Νάμο Μπουντάγια, ΄΄Αν επαναλαμβάνετε το όνομά του, μετά να πάτε να πλύνετε το στόμα σας. Το στόμα σας έχει λερωθεί.΄΄

Κι έχει δίκιο, διότι οι λέξεις είναι λέξεις΄ είτε πρόκειται για το όνομα τού Βούδα είτε όχι, δεν υπάρχει διαφορά. Όποτε περνά από το νου σου μια λέξη, ο νους σου έχει λερωθεί. Ξέπλυνέ του ακόμη και το όνομα τού Βούδα. Κι εκείνος ο άνθρωπος, ο οποίος είχε πάντα πίσω του το πορτρέτο τού Βούδα, υποκλινόταν μπροστά του κάθε πρωί. Ρώταγαν λοιπόν οι μαθητές του, ΄΄Μα τι κάνεις; Μας λες συνέχεια: σκοτώστε τον άνθρωπο αυτό, μην τον αφήνετε να στέκει εμπόδιο. Και λες: μη πιάνετε το όνομά του, μην το επαναλαμβάνετε΄ αν έρθει, πλύνετε το στόμα σας. Και τώρα σε βλέπουμε να υποκλίνεσαι.΄΄

Έλεγε λοιπόν ο Μπανκέι, ΄΄Όλα αυτά μού τα δίδαξε αυτός ο άνθρωπος, αυτός ο τύπος, πρέπει λοιπόν να του δείξω το σεβασμό μου.΄΄