Επίγνωση, όχι καταπίεση
Στο παρελθόν, κάποιες σχολές της γιόγκα δίδασκαν να επιτύχεις μέσω της καταπίεσης. Μπορεί η προσέγγιση αυτή να ταιριάζει σε κάποιους ανθρώπους σήμερα;
Πρώτον: ποτέ! Κανείς που να γνωρίζει δεν δίδαξε ποτέ την καταπίεση.
Δεύτερον: κανείς δεν πέτυχε ποτέ μέσω της καταπίεσης.
Πώς γίνεται να καταπιέζεις ένα μέρος της ύπαρξής σου με κάποιο άλλο μέρος της; Είναι ακριβώς σαν να προσπαθείς να κερδίσεις με το δεξί σου χέρι που προσπαθεί να νικήσει το αριστερό σου χέρι. Μπορείς να υποκριθείς. Μετά από λίγη δραστηριότητα, μπορείς να υποκριθείς ότι το δεξί βρίσκεται από πάνω και το αριστερό έχει καταπιεστεί. Νομίζεις όμως ότι έχει καταπιεστεί ή ότι έχει κατακτηθεί; Πώς γίνεται να κατακτήσεις ένα μέρος της ύπαρξής σου μέσω ενός άλλου μέρους; Απλώς υποκρίνεσαι.
Αν καταπιέζεις το σεξ, η μπραχματσάρια θα είναι μια υποκρισία. Είναι σαν να βρίσκεται εκεί ακουμπισμένο το δεξί σου χέρι και να περιμένει και να σε βοηθάει να υποκριθείς. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανατρέψει και πάλι τα πάντα και πράγματι αυτό θα κάνει. Εκείνο που έχεις κατακτήσει πρέπει να το κατακτάς ξανά και ξανά, γιατί δεν αποτελεί ποτέ μια πραγματική νίκη. Τελικά βλέπεις ότι πολεμούσες όλη σου τη ζωή και δεν έχεις καταφέρει τίποτα. Μάλιστα, θα ηττηθείς απλώς εσύ, τίποτε άλλο. Θα ηττηθεί όλη σου η ζωή.
Κανείς Δάσκαλος που γνωρίζει, κανείς Δάσκαλος που είναι φωτισμένος, δεν έκανε ποτέ κηρύγματα καταπίεσης.
Οι άνθρωποι που θέλουν να καταπιέσουν την πείνα και που κάνουν νηστεία, όπως κάνουν κάθε χρόνο οι τζαϊνιστές, τι κάνουν; Προσπαθούν να στρέψουν την προσοχή του νου προς κάτι άλλο, έτσι ώστε να μην νιώθουν την πείνα. Ψέλνουν μάντρα ή πάνε στο ναό και απαγγέλουν σούτρες ή πάνε στο θρησκευτικό τους ηγέτη να τον ακούσουν που μιλά, έτσι ώστε να μένει απασχολημένος ο νους και να μην χρειάζεται να δίνουν προσοχή στην πείνα που έχουν. Είναι καταπίεση αυτό. Καταπίεση σημαίνει: υπάρχει κάτι και δεν το κοιτάζεις και υποκρίνεσαι ότι δεν υπάρχει. Αν λοιπόν είσαι απασχολημένος βαθιά μέσα στο νου σου, τότε η πείνα δεν μπορεί να διεισδύσει και δεν μπορεί να στρέψει την προσοχή σου προς την ίδια. Η πείνα θα συνεχίσει να σου χτυπά την πόρτα, εσύ όμως απαγγέλεις κάποιο μάντρα τόσο φωναχτά που δεν ακούς το χτύπημα. Καταπίεση σημαίνει να απομακρύνεις το νου σου από την πραγματικότητα της ύπαρξής σου.
Νιώθεις πείνα. Μάλιστα, εσύ δεν είχες πεινάσει ποτέ. Το σώμα έχει πεινάσει, εσύ δεν έχεις πεινάσει ποτέ. Είσαι όμως ταυτισμένος με το σώμα, λες, ΄΄Είμαι το σώμα.΄΄ Γι΄αυτό και νιώθεις ότι πεινάς. Όταν δίνεις προσοχή στην πείνα, δημιουργείται μια απόσταση, διακόπτεται η ταύτιση. Δε υπάρχει πια η ταύτιση. Δεν είσαι πια το σώμα΄ το σώμα πεινάει κι εσύ είσαι παρατηρητής. Και ξαφνικά προβάλει μια μακάρια ελευθερία μέσα σου, λες, ΄΄Δεν είμαι το σώμα, δεν υπήρξα ποτέ το σώμα. Το σώμα πεινάει΄ δεν πεινάω εγώ.΄΄
Διακόπτεται η γέφυρα΄ είσαι ξέχωρος. Εκείνο που συμβαίνει, εκείνο που είναι σαν θαύμα. . . Όταν είσαι ξέχωρος, όταν διακόπτεται η γέφυρα, δεν είσαι ταυτισμένος με το σώμα, δεν λες, ΄΄Είμαι το σώμα,΄΄ λες, ΄΄Βρίσκομαι μέσα στο σώμα, αλλά δεν είμαι το σώμα. Ζω μέσα σε τούτο το σπίτι, αλλά δεν είμαι το σπίτι. Βρίσκομαι μέσα σε τούτα τα ρούχα, αλλά τα ρούχα δεν είναι εγώ.΄΄ Όταν έχεις μπορέσει να το πετύχεις αυτό -και λέω πετύχεις, γιατί διανοητικά το γνωρίζεις ήδη. Δεν είναι εκεί το θέμα΄ δεν το έχεις συνειδητοποιήσει. Όταν το συνειδητοποιήσεις μέσω βαθιάς προσοχής προς την πείνα ή το σεξ ή το οτιδήποτε, ξαφνικά εξαφανίζεται η γέφυρα ανάμεσα στο σώμα και την ενσαρκωμένη ψυχή. Όταν υπάρχει το ενδιάμεσο κενό και έχεις γίνει παρατηρητής, τότε το σώμα ζει μέσω της συνεργασίας σου.
Όταν υπάρχει πείνα και παρατηρείς την πείνα, δεν υπάρχει συνεργασία. Πρόκειται για ένα προσωρινό θάνατο. Δεν υποστηρίζεις το σώμα. Όταν δεν υποστηρίζεις το σώμα, πώς να νιώσει πείνα το σώμα; Γιατί το σώμα δεν μπορεί να νιώσει τίποτα΄ την αίσθηση την έχει η ύπαρξή σου. Μπορεί να υπάρχει πείνα στο σώμα, αλλά το σώμα δεν μπορεί να την αισθανθεί, δεν έχει αισθητήρια μέσα.
Η νηστεία ενός Μαχαβίρα ή ενός Βούδα είναι μια τελείως διαφορετική νηστεία από τη νηστεία των τζαϊνιστών ή των βουδιστών. Η μπραχματσάρια του Μαχαβίρα είναι τελείως διαφορετική από τη μπραχματσάρια των τζαϊνιστών μοναχών. Ο Μαχαβίρα δεν το αποφεύγει, απλώς το παρατηρεί. Όταν παρατηρείς, εξαφανίζεται. Όταν παρατηρείς, βρίσκεις πως δεν υπάρχει. Όταν το αποφεύγεις, σε ακολουθεί. Μάλιστα, δεν σε ακολουθεί απλώς, σε στοιχειώνει.
Καμιά γιόγκα δεν διδάσκει την καταπίεση -δεν γίνεται να τη διδάσκει- υπάρχουν όμως γιόγκι που τη διδάσκουν. Είναι απλοί δάσκαλοι΄ δεν έχουν γνωρίσει το εσώτατο είναι τους. Δεν υπάρχει λοιπόν ούτε ένας άνθρωπος που να μπορεί να πετύχει τη βουδική κατάσταση μέσω της καταπίεσης. Δεν είναι δυνατό, απλούστατα δεν είναι δυνατό. Μέσω της επίγνωσης πετυχαίνει κανείς, όχι μέσω της καταπίεσης.
Osho, Yoga: The Mystery Beyond Mind, Ομιλία #2
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
Copyright © 2014 OSHO International Foundation
