Γιατί αυτή η προσκόλληση στη δυστυχία;
Υπάρχουν κάποιοι λόγοι για τους οποίους μένεις προσκολλημένος στη δυστυχία. Δες τη δυστυχία σου, παρατήρησε, και θα μπορέσεις να βρεις ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι. Κοίταξε μετά τις στιγμές εκείνες όπου επιτρέπεις πότε-πότε στον εαυτό σου τη χαρά τής ευφροσύνης και δες μετά τι διαφορές υπάρχουν. Θα είναι αυτά τα λίγα πράγματα...
Αρέσει πολύ αυτό στην κοινωνία, οι άνθρωποι σε σέβονται, απολαμβάνεις μεγάλο σεβασμό, μπορεί να γίνεις και άγιος ακόμα΄ γι΄αυτό και είναι δυστυχισμένοι όλοι οι άγιοί σου. Η δυστυχία είναι γραμμένη με μεγάλα γράμματα πάνω στο πρόσωπό τους, στα μάτια τους. Επειδή είναι δυστυχισμένοι οι ίδιοι, είναι εναντίον κάθε χαράς. Καταδικάζουν τη χαρά ως φιληδονία΄ καταδικάζουν κάθε δυνατότητα χαράς ως αμάρτημα. Είναι οι ίδιοι δυστυχισμένοι και θέλουν να βλέπουν δυστυχισμένο ολόκληρο τον κόσμο. Μάλιστα, μόνο μέσα σε ένα δυστυχισμένο κόσμο μπορούν να θεωρούνται άγιοι. Σε ένα ευτυχισμένο κόσμο, θα έπρεπε να τους βάλουν στο νοσοκομείο, να τους κάνουν ψυχιατρική θεραπεία. Είναι άρρωστοι.
Είναι πολύ παράξενος αυτός ο κόσμος, έχει κάτι θεμελιωδώς λανθασμένο. Δεν θα έπρεπε να είναι έτσι΄ ο ευτυχισμένος άνθρωπος θα έπρεπε να έχει πιο πολλούς φίλους. Γίνε όμως ευτυχισμένος και οι άνθρωποι αρχίζουν να σε ζηλεύουν, δεν είναι πια φιλικοί. Αισθάνονται εξαπατημένοι΄ έχεις κάτι που δεν τους είναι διαθέσιμο. Γιατί είσαι ευτυχισμένος; Μάθαμε λοιπόν ανά τους αιώνες έναν αδιόρατο μηχανισμό: να καταπιέζουμε την ευτυχία και να εκφράζουμε τη δυστυχία. Μας έχει γίνει δεύτερη φύση.
Οι δικοί μου σαννυάσιν πρέπει να αφήσουν τον όλο αυτό μηχανισμό. Πρέπει να μάθεις πώς να είσαι ευτυχισμένος και πρέπει να μάθεις να σέβεσαι τους ευτυχισμένους ανθρώπους και πρέπει να μάθεις να δίνεις περισσότερη προσοχή στους ευτυχισμένους ανθρώπους, να το θυμάσαι. Είναι μεγάλη η υπηρεσία αυτή προς την ανθρωπότητα.
Αν είναι κάποιος δυστυχισμένος, βοήθησε, αλλά μην δείχνεις συμπάθεια. Μην του δίνεις την ιδέα ότι η δυστυχία είναι κάτι που αξίζει. Άσε τον να ξέρει πολύ καλά ότι τον βοηθάς, αλλά ΄΄Δεν γίνεται τούτο από σεβασμό, γίνεται απλώς επειδή είσαι δυστυχισμένος.΄΄ Και δεν κάνεις τίποτε άλλο από το να προσπαθείς να βγάλεις τον άνθρωπο από τη δυστυχία του, γιατί η δυστυχία είναι άσχημο πράγμα. Άσε τον άνθρωπο να αισθάνεται ότι η δυστυχία είναι άσχημο πράγμα, ότι δεν είναι κάτι το ενάρετο να είσαι δυστυχισμένος, ότι ΄΄Δεν προσφέρεις κάποια μεγάλη υπηρεσία στην ανθρωπότητα.΄΄
Οι ανατολικοί μύστες έχουν πει ότι το θεϊκό στοιχείο έχει τρεις ιδιότητες. Είναι σατ: είναι αλήθεια, ύπαρξη. Είναι τσιτ: συνειδητότητα, επίγνωση. Και, τελικά, η ανώτατη κορυφή είναι το ανάντ: η μακαριότητα. Όπου υπάρχει μακαριότητα, υπάρχει το θεϊκό στοιχείο.
Κι όπου αισθάνεσαι ότι υπάρχει μια συνέλευση που είναι μακάρια, γιορταστική, να θεωρείς τον τόπο εκείνο ιερό.
Θα είναι δύσκολο, γιατί οι επενδύσεις μας είναι μεγάλες.
Γι΄αυτό και είναι πολύ δύσκολο να είσαι ευτυχισμένος και πολύ εύκολο να είσαι δυστυχισμένος.