Όλοι σου οι φόβοι αποτελούν υποπροϊόντα τής ταύτισης.

Αγαπάς μια γυναίκα και μαζί με την αγάπη, μέσα στο ίδιο πακέτο, έρχεται και ο φόβος: μπορεί εκείνη να σε εγκαταλείψει΄ έχει ήδη εγκαταλείψει κάποιον και έχει έρθει σε σένα. Υπάρχει το προηγούμενο΄ ίσως να κάνει το ίδιο και με σένα. Υπάρχει ο φόβος, αισθάνεσαι κόμπους στο στομάχι σου. Είσαι υπερβολικά προσκολλημένος.

Δεν μπορείς να καταλάβεις ένα απλό γεγονός: έχεις έρθει μόνος στον κόσμο΄ ήσουν εδώ κι εχθές επίσης, χωρίς τη γυναίκα αυτή, ήσουν πολύ καλά, χωρίς κόμπους στο στομάχι. Και αύριο, αν φύγει αυτή η γυναίκα... ποια η ανάγκη για κόμπους; Ξέρεις πώς να υπάρχεις δίχως αυτήν και θα μπορέσεις να υπάρξεις δίχως αυτήν.

Ο φόβος ότι ίσως αύριο να αλλάξουν τα πράγματα... Ίσως να πεθάνει κάποιος, ίσως να χρεοκοπήσεις, ίσως να χάσεις τη δουλειά σου. Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που μπορεί να αλλάξουν. Σε βαραίνουν όλο και πιο πολλοί φόβοι και κανείς από αυτούς δεν είναι έγκυρος... γιατί ήσουν κι εχθές γεμάτος από αυτούς τους φόβους δίχως λόγο. Τα πράγματα μπορεί να άλλαξαν, αλλά εσύ ζεις ακόμη. Και ο άνθρωπος έχει τεράστια ικανότητα να προσαρμόζεται σε κάθε κατάσταση.

Λένε ότι μόνο ο άνθρωπος και οι κατσαρίδες έχουν αυτή την τεράστια ικανότητα προσαρμογής. Γι΄αυτό ακριβώς, όπου βρίσκεις ανθρώπους, θα βρεις και κατσαρίδες, και όπου βρεις κατσαρίδες θα βρεις και ανθρώπους. Πάνε μαζί, έχουν κάποια ομοιότητα. Ακόμη και σε μέρη μακρινά, όπως στον Βόρειο Πόλο ή τον Νότιο Πόλο. . . Όταν ταξίδεψαν οι άνθρωποι στα μέρη εκείνα, είδαν ξαφνικά ότι είχαν φέρει μαζί τους κατσαρίδες και ήταν απολύτως υγιείς και ζωντανές και αναπαράγονταν.

Αν κοιτάξεις τριγύρω στη γη βλέπεις το εξής: ο άνθρωπος ζει μέσα σε χιλιάδες διαφορετικά κλίματα, γεωγραφικές συνθήκες, πολιτικές συνθήκες, κοινωνικές συνθήκες, θρησκευτικές συνθήκες, πάντως κατορθώνει και ζει. Κι έχει ζήσει επί αιώνες... τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς κι εκείνος προσαρμόζει συνεχώς τον εαυτό του.

Δεν υπάρχει τίποτε να φοβάσαι. Ακόμη κι αν τελειώσει ο κόσμος, και τι έγινε; Θα τελειώσεις κι εσύ μαζί του. Μήπως νομίζεις ότι θα στέκεις πάνω σε κάποιο νησί και ότι θα τελειώσει όλος ο κόσμος αφήνοντάς σε μόνο; Μην ανησυχείς. Θα έχεις τουλάχιστον μερικές κατσαρίδες μαζί σου!

Ποιο είναι το πρόβλημα αν τελειώσει ο κόσμος; Με έχουν ρωτήσει πολλές φορές. Αλλά ποιο είναι το πρόβλημα; Αν τελειώσει, θα τελειώσει. Δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα αυτό, γιατί δεν θα βρισκόμαστε εδώ΄ θα τελειώσουμε κι εμείς μαζί του και δεν θα υπάρχει κανένας που να ανησυχεί. Θα πρόκειται πραγματικά για τη μεγαλύτερη απελευθέρωση από το φόβο.

Αν τελειώσει ο κόσμος, σημαίνει τούτο ότι θα τελειώσουν κι όλα τα προβλήματα, θα τελειώσει κάθε αναστάτωση, θα τελειώσει κάθε ένας κόμπος στο στομάχι σου. Δεν βλέπω το πρόβλημα. Ξέρω όμως ότι οι πάντες είναι γεμάτοι από φόβο.

Όμως το ζήτημα είναι το ίδιο: ο φόβος αποτελεί μέρος τού νου. Ο νους είναι δειλός και αναγκαστικά είναι δειλός, διότι δεν έχει καμιά ουσία. Είναι άδειος και κούφιος και φοβάται τα πάντα. Και κατά βάση φοβάται ότι μια μέρα μπορεί να αποκτήσεις επίγνωση. Αυτό θα είναι πραγματικά το τέλος τού κόσμου! Όχι το τέλος τού ίδιου τού κόσμου, αλλά όταν αποκτάς επίγνωση, όταν έρχεσαι στην κατάσταση τού διαλογισμού, ο νους αναγκαστικά εξαφανίζεται. Αυτός είναι ο βασικός του φόβος. Εξαιτίας τού φόβου αυτού, κρατά τους ανθρώπους μακριά από το διαλογισμό, τους κάνει εχθρούς ανθρώπων σαν κι εμένα που προσπαθούν να διαδώσουν κάτι από το διαλογισμό, κάποιο τρόπο επίγνωσης και παρατήρησης. Γίνονται ανταγωνιστικοί απέναντί μου. Όχι άνευ λόγου΄ ο φόβος τους έχει γερή βάση.

Ίσως να μην το συνειδητοποιούν, αλλά ο νους τους πραγματικά φοβάται να πλησιάσει το οτιδήποτε μπορεί να δημιουργήσει περισσότερη επίγνωση. Αυτή θα είναι η αρχή τού τέλους για το νου. Θα είναι ο θάνατος τού νου. Αλλά για σένα τον ίδιο δεν υπάρχει φόβος. Ο θάνατος τού νου θα αποτελέσει τη νέα σου γέννηση, θα αρχίσεις να ζεις πραγματικά. Θα πρέπει να είσαι ευχαριστημένος, θα πρέπει να χαίρεσαι για το θάνατο τού νου, γιατί τίποτε δεν μπορεί να αποτελέσει μια πιο μεγάλη ελευθερία. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να σου δώσει φτερά να πετάξεις ψηλά στον ουρανό΄ τίποτε άλλο δεν μπορεί να κάνει δικό σου τον ουρανό ολόκληρο.

Ο νους είναι μια φυλακή.

Επίγνωση σημαίνει ότι βγαίνεις από τη φυλακή - ή ότι συνειδητοποιείς ότι δεν ήσουν ποτέ μέσα στη φυλακή΄ νόμιζες απλώς ότι ήσουν στη φυλακή. Εξαφανίζονται όλοι οι φόβοι.

Ζω κι εγώ μέσα στον ίδιο κόσμο, αλλά δεν αισθάνθηκα ποτέ ούτε για μια στιγμή κανένα φόβο, γιατί δεν μπορεί κανείς να μου αφαιρέσει τίποτε. Μπορεί να με σκοτώσουν, αλλά θα το βλέπω αυτό να συμβαίνει, έτσι λοιπόν εκείνο που θα σκοτώνουν δεν θα είναι εγώ, δεν θα είναι η επίγνωσή μου.

Η μεγαλύτερη ανακάλυψη στη ζωή, ο πολυτιμότερος θησαυρός, είναι εκείνος της επίγνωσης. Χωρίς αυτήν, είναι επόμενο να βρίσκεσαι μέσα στο σκοτάδι, γεμάτος από φόβους. Και θα συνεχίσεις να δημιουργείς καινούργιους φόβους΄ δεν υπάρχει τέλος. Θα ζεις μέσα στο φόβο, θα πεθάνεις μέσα στο φόβο και δεν θα μπορέσεις ποτέ να δοκιμάσεις κάτι από τη γεύση τής ελευθερίας. Και αποτελούσε τούτο πάντοτε τη δυνατότητά σου΄ θα μπορούσες να το είχες διεκδικήσει την οποιαδήποτε στιγμή, αλλά δεν το διεκδίκησες ποτέ.

Η ευθύνη είναι δική σου.