Η δυστυχία δεν χρειάζεται κανένα ταλέντο - ο καθένας μπορεί να την έχει. Η ευτυχία χρειάζεται χαρίσματα, ιδιοφυΐα, δημιουργικότητα.

Άσε το να πάει βαθιά μέσα στην καρδιά σου αυτό: μόνο οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι. Η ευτυχία είναι υποπροϊόν τής δημιουργικότητας. Δημιούργησε κάτι και θα είσαι ευτυχισμένος. Δημιούργησε έναν κήπο, άφησε τον κήπο να ανθίσει και κάτι θα ανθίσει μέσα σου. Δημιούργησε ένα πίνακα ζωγραφικής και κάτι θα αρχίσει να αναπτύσσεται μέσα σου καθώς αναπτύσσεται ο πίνακας. Όπως φτάνει στο τέλος του ο πίνακας, όπως βάζεις τις τελευταίες πινελιές στον πίνακα, θα δεις ότι δεν είσαι πια ο ίδιος άνθρωπος. Βάζεις τις τελευταίες πινελιές σε κάτι που είναι πολύ καινούργιο μέσα σου .

Γράψε ένα ποίημα, πες ένα τραγούδι, χόρεψε έναν χορό και δες: αρχίζεις να γίνεσαι ευτυχισμένος .

Αν είσαι δημιουργικός, θα είσαι ευτυχισμένος .

Όταν θέλεις να ανέβεις στην ψηλότερη κορυφή των βουνών, πρόκειται για κάτι το κοπιαστικό. Κι όταν έχεις φτάσει στην κορυφή και ξαπλώνεις κάτω, ψιθυρίζοντας μαζί με τα σύννεφα, κοιτάζοντας τον ουρανό, η χαρά που γεμίζει την καρδιά σου - η χαρά αυτή έρχεται πάντα όποτε φτάνεις σε κάποια κορυφή δημιουργικότητας .

Η κοινωνία δεν χρειάζεται την ευφυΐα΄ για την ακρίβεια, φοβάται πολύ την ευφυΐα. Η κοινωνία χρειάζεται ανόητους ανθρώπους. Γιατί; Διότι οι ανόητοι άνθρωποι είναι διαχειρίσιμοι. Οι ευφυείς άνθρωποι δεν είναι κατ΄ανάγκην υπάκουοι΄ μπορεί να υπακούουν, μπορεί να μην υπακούουν. Αλλά ο ανόητος άνθρωπος δεν μπορεί να παρακούσει΄ είναι πάντοτε έτοιμος να τον διατάξεις. Ο ανόητος άνθρωπος χρειάζεται να τον διατάζει κάποιος, γιατί δεν έχει την ευφυΐα να ζει από μόνος του. Θέλει να τον κατευθύνει κάποιος΄ ψάχνει και αναζητεί τους ίδιους τους τυράννους του.

Οι πολιτικοί δεν θέλουν να συμβεί στον κόσμο η ευφυΐα, οι ιερείς δεν θέλουν να συμβεί στον κόσμο η ευφυΐα, οι στρατηγοί δεν θέλουν να συμβεί στον κόσμο η ευφυΐα. Κανείς δεν την θέλει πραγματικά. Οι άνθρωποι θέλουν να μείνουν οι πάντες ανόητοι, τότε θα είναι οι πάντες υπάκουοι, κομφορμιστές, δεν θα βγαίνουν ποτέ έξω από το μαντρί, θα παραμένουν πάντα μέρος τού όχλου, θα μπορείς να τους ελέγχεις, να τους χειραγωγείς, να τους χειρίζεσαι.

Ο ευφυής άνθρωπος δεν γίνεται να είναι παραδοσιακός, δεν γίνεται να λατρεύει διαρκώς το παρελθόν΄ δεν υπάρχει τίποτε στο παρελθόν να το λατρεύεις. Ο ευφυής άνθρωπος θέλει να δημιουργεί το μέλλον, θέλει να ζει στο παρόν. Η ζωή στο παρόν αποτελεί το δικό του τρόπο να δημιουργεί το μέλλον.

Όσο όμορφοι κι αν ήταν κάποτε εκείνοι, όσο πολύτιμοι κι αν ήταν, δεν κουβαλάει τα πτώματά τους. Έχει τελειώσει με το παρελθόν΄ έφυγε αυτό κι έφυγε για πάντα. Αλλά ο κουτός άνθρωπος είναι παραδοσιακός. Είναι πρόθυμος να ακολουθεί τον ιερέα, πρόθυμος να ακολουθεί τον κάθε ανόητο πολιτικό, πρόθυμος να ακολουθεί την οποιαδήποτε διαταγή - με τον οποιοδήποτε που έχει εξουσία, είναι έτοιμος να πέσει στα πόδια του. Χωρίς ευφυΐα δεν μπορεί να υπάρξει ευτυχία. Ο άνθρωπος μπορεί να είναι ευτυχισμένος μόνο αν είναι ευφυής, απόλυτα ευφυής.

Να θυμάσαι όμως, λέγοντας ευφυΐα δεν εννοώ τη διανοητικότητα. Η διανοητικότητα αποτελεί μέρος τής ανοησίας.

Η ευφυΐα είναι ένα τελείως διαφορετικό φαινόμενο, δεν έχει καμιά σχέση με το κεφάλι. Η ευφυΐα είναι κάτι που προέρχεται από το ίδιο το κέντρο σου. Αναβλύζει από μέσα σου και μαζί της αρχίζουν να αναπτύσσονται μέσα σου πολλά πράγματα. Γίνεσαι ευτυχισμένος, γίνεσαι δημιουργικός, γίνεσαι εξεγερμένος, αγαπάς την περιπέτεια, αρχίζεις να αγαπάς την ανασφάλεια, αρχίζεις να πηγαίνεις στο άγνωστο. Αρχίζεις να ζεις επικίνδυνα, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ζει κανείς.

Για τους ανόητους, υπάρχει ο φαρδύς δρόμος όπου μετακινούνται τα πλήθη. Και μετακινούνται εδώ και αιώνες - και δεν φτάνουν πουθενά, κινούνται σε κύκλο. Έχεις έτσι την παρηγοριά ότι μετακινείσαι μαζί με πολλούς ανθρώπους, ότι δεν είσαι μόνος σου.