Αποφεύγοντας το κενό
Όσο πιο πολλά κατέχεις, τόσο πιο λίγο μπορείς να αγαπάς. Και η αγάπη είναι η πύλη. ΄Η, όσο πιο λίγο μπορείς να αγαπάς, τόσο πιο πολύ αρχίζεις να κατέχεις διάφορα πράγματα. Τα πράγματα γίνονται το υποκατάστατο.
Ας προσπαθήσουμε να το καταλάβουμε. Γεννιέται το παιδί. Αν η μητέρα το αγαπάει... Οι ψυχαναλυτές έχουν κάνει μελέτες, έχει γίνει μεγάλη έρευνα΄ αν το αγαπάει η μητέρα, το παιδί δεν πίνει ποτέ υπερβολικά πολύ γάλα΄ ποτέ, διότι ξέρει, το καταλαβαίνει σιωπηρά, ότι είναι πάντοτε διαθέσιμη η μητέρα και είναι πάντοτε έτοιμη να μοιράζεται τα πάντα μαζί του. Τι να φοβηθεί λοιπόν; Αν η μητέρα αγαπάει το παιδί, το παιδί πίνει μόνο όσο γάλα χρειάζεται. Αν το αγαπούν το παιδί, δεν θα δεις ποτέ να έχει το παιδί μεγάλη κοιλιά.
Το παιδί θα έχει σωστές αναλογίες. Μάλιστα, η μητέρα θα ανησυχεί συνεχώς μήπως δεν τρώει το παιδί ή δεν πίνει ή δεν παίρνει όση τροφή χρειάζεται. Αλλά το παιδί έχει καταλάβει πως όποτε υπάρχει ανάγκη, η μητέρα θα βρίσκεται εκεί. Μπορεί να βασίζεται στην αγάπη.
Αν όμως δεν αγαπάει η μητέρα το παιδί, τότε εκείνο φοβάται για το μέλλον. Δεν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει εκείνη η σιωπηρή κατανόηση, έτσι λοιπόν, όποτε βρίσκει την ευκαιρία, τρώει όσο μπορεί, πίνει όσο γάλα μπορεί. Γίνεται ήδη τώρα ένας τσιγκούνης΄ έχει ήδη αρχίσει να συσσωρεύει πράγματα μέσα στο σώμα. Φοβάται. Ποιος ξέρει τι θα γίνει αύριο; Η μητέρα δεν είναι αξιόπιστη΄ αναγκάζεται να συσσωρεύει για τις επείγουσες ανάγκες. Έτσι λοιπόν, συσσωρεύει λίπος, τρώει περισσότερο.
Οι άνθρωποι που δεν τους αγαπούσαν στην παιδική τους ηλικία συνεχίζουν να τρώνε περισσότερο. Δεν μπορεί να βοηθήσει καμιά δίαιτα, αν δεν εμφανιστεί η αγάπη. Τρώνε΄ το φαγητό έχει γίνει υποκατάστατο της αγάπης. Αν τους αγαπήσει κάποιος, θα δουν αμέσως ότι έχουν σταματήσει να τρώνε υπερβολικά.
Η αγάπη και το φαγητό προέρχονται και τα δυο από το στήθος της μητέρας. Η πρώτη εμπειρία της αγάπης είναι από το στήθος της μητέρας και η πρώτη εμπειρία της τροφής είναι επίσης από το στήθος της μητέρας. Έτσι συσχετίζεται η αγάπη με την τροφή. Αν υπάρχει λιγότερη αγάπη, πρέπει να την υποκαταστήσεις με πιο πολλή τροφή.
Αν είναι αρκετή η αγάπη, έχεις τα περιθώρια να μην τρως πολύ. Δεν υπάρχει λόγος. Το έχεις προσέξει; Όποτε είσαι βαθιά ερωτευμένος, εξαφανίζεται η πείνα. Δεν νιώθεις πείνα. Η αγάπη σε ικανοποιεί σε τέτοιο βάθος που νιώθεις πλήρης. Τότε αρχίζει κανείς να τρώει όλο και πιο λίγο.
Μια γυναίκα μιλούσε μαζί μου. Ήταν γεμάτη απορία. Είχε πεθάνει ο άντρας της και μου είπε, ΄΄Ένα πράγμα το έχω κρατήσει μυστικό. Δεν το έχω πει σε κανέναν, γιατί κανείς δεν θα καταλάβει. Ίσως όμως να καταλάβεις εσύ, το λέω λοιπόν σε σένα. Και θα απαλλαγώ από το βάρος, είτε το καταλάβεις είτε όχι. Αλλά σε παρακαλώ να μην το πεις σε κανέναν.΄΄
Είπα, ΄΄Τι συνέβη;΄΄
Είπε εκείνη, ΄΄Όταν πέθανε ο άντρας μου, τη νύχτα ένιωσα μεγάλη πείνα. Η σορός βρισκόταν μέσα στο σπίτι. ΄Τι θα σκεφτεί ο κόσμος αν πάω να φάω;΄ Όλη η οικογένεια ήταν ξύπνια, είχαν έρθει συγγενείς και ήταν εκεί μαζί πολλοί φίλοι. Και ένιωθα μια τόσο βαθιά πείνα που όμοιά της δεν είχα νιώσει ποτέ.΄΄
Αναγκάστηκε λοιπόν να πάει μέσα στην ίδια της την κουζίνα σαν τον κλέφτη! Μέσα στο σκοτάδι, έφαγε. Και τώρα νιώθει ένοχη από τότε. ΄΄Πέθανε ο άντρας μου. Ήταν ώρα αυτή να νιώθω πείνα; Η σορός του βρισκόταν εκεί. Ήμουν σαν τον κλέφτη, έτρωγα μέσα στο σκοτάδι στη κουζίνα μου.΄΄ Με ρώτησε, ΄΄Τι είχε γίνει;΄΄
Είπα, ΄΄Είναι ένα απλό γεγονός. Πέθανε ο άνθρωπος που αγαπούσες. Ένιωσες αμέσως άδεια. Χρειαζόταν τώρα να γεμίσεις με κάτι εκείνο τον άδειο χώρο.΄΄
Έχω μιλήσει από τότε και μετά με πολλούς ανθρώπους και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, όποτε είσαι λυπημένος, τρως περισσότερο. Όποτε νιώθεις βαθιά θλίψη, νιώθεις πιο πολύ πεινασμένος. Όποτε είσαι ευτυχισμένος, ρευστός, χαρούμενος και γεμάτος αγάπη και η αγάπη πέφτει πάνω σου βροχή, δεν νοιάζεσαι να φας πολύ. Ακόμη και μια μικρή ποσότητα φαγητού αποτελεί τότε αρκετή τροφή, γιατί η αγάπη δίνει πάρα πολλή τροφή.
Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να αγαπήσουν γίνονται πάντοτε τσιγκούνηδες: κτητικοί, συσσωρεύουν πράγματα.