Αισθάνομαι ότι είμαι πάντοτε σε συναισθηματική αναστάτωση. Πώς να ξεφύγω από αυτό; Έχω δοκιμάσει να παρατηρώ όλα τα συναισθήματα, μόλις όμως φεύγει το ένα, εμφανίζεται αμέσως κάποιο άλλο!

Ζήσε κάθε συναίσθημα που νιώθεις. Για σένα πρόκειται.

Μισητό, άσχημο, ανάξιο, ό,τι κι αν είναι, ζήσε το πραγματικά. Δώσε πρώτα την ευκαιρία στα συναισθήματα να ανέβουν εντελώς στο συνειδητό επίπεδο. Προς το παρόν, με την προσπάθειά σου να παρατηρείς, τα απωθείς στο ασυνείδητο. Έπειτα ασχολείσαι με την καθημερινή σου δουλειά και τα σπρώχνεις και πάλι προς τα πίσω. Δεν είναι έτσι ο τρόπος να απαλλαγείς από αυτά.

Άφησέ τα να βγουν προς τα έξω΄ ζήσε τα, υπόμεινέ τα. Θα είναι δύσκολο και κοπιαστικό αυτό, αλλά θα ανταμειφθείς πολύ. Όταν τα έχεις ζήσει, υπομείνει και αποδεχτεί, ότι για σένα πρόκειται, ότι δεν έκανες εσύ έτσι τον εαυτό σου κι επομένως δεν χρειάζεται να επικρίνεις τον εαυτό σου, ότι έτσι βρήκες τον εαυτό σου… Μόλις τα ζήσεις συνειδητά, χωρίς καμιά καταπίεση, θα σου κάνει εντύπωση που θα εξαφανίζονται από μόνα τους. Η δύναμή τους πάνω σου μικραίνει΄ δεν σε αρπάζουν τόσο σφικτά από τον λαιμό. Και καθώς θα φεύγουν, ίσως να υπάρξει η στιγμή που θα μπορείς να αρχίσεις να παρατηρείς.

Όταν εμφανίζεται ο φόβος τι να κάνω;

Γιατί ρωτάς τι να κάνεις; Όταν υπάρχει φόβος; Να φοβάσαι! Γιατί δημιουργείς δυϊκότητα; Όταν έρχονται στιγμές φόβου, έχε φόβο, τρέμε από φόβο και άφησε τον φόβο να σε κυριεύσει. Γιατί ρωτάς συνεχώς: τι να κάνω; Δεν μπορείς να αφήσεις καθόλου τη ζωή να σε κυριεύσει;

Όταν σε κυριεύει η αγάπη, τι να κάνεις; Έχε αγάπη! Μην κάνεις τίποτα΄ άφησε την αγάπη να σε κυριεύσει. Όταν έρχεται ο φόβος, τρέμε σαν το φύλλο στο δυνατό αέρα και θα είναι πολύ όμορφα. Όταν φύγει, θα νιώσεις πάρα πολύ γαλήνιος και ήρεμος, όπως όταν αφού περάσει ένας δυνατός αέρας, όλα απομένουν μετά ήρεμα και ήσυχα. Γιατί να παλεύεις συνέχεια με κάτι;

Έρχεται ο φόβος, είναι φυσικό πράγμα, απολύτως φυσικό. Είναι αδύνατο να σκεφτείς κάποιον άνθρωπο που να είναι χωρίς φόβο, γιατί θα πεθάνει. Τότε θα κορνάρει κάποιος στο δρόμο και ο άνθρωπος που δεν έχει φόβο θα προχωράει, δεν θα τον νοιάζει. Θα υπάρχει στο δρόμο ένα φίδι και ο άνθρωπος που δεν έχει φόβο δεν θα νοιαστεί, θα προχωρήσει. Ο άνθρωπος που δεν έχει φόβο θα είναι τελείως κουτός και ανόητος.

Ο φόβος είναι μέρος τής ευφυΐας σου΄ δεν έχει τίποτε το κακό.

Ο φόβος δείχνει απλώς ότι υπάρχει ο θάνατος΄ κι εμείς οι άνθρωποι βρισκόμαστε εδώ για λίγες μόνο στιγμές. Το ότι τρέμουμε σημαίνει ότι δεν θα είμαστε εδώ μόνιμα, δεν είμαστε εδώ αιώνια΄ λίγες μέρες ακόμη και θα φύγεις.

Μάλιστα, λόγω του φόβου, ο άνθρωπος έχει αναζητήσει σε βάθος τη θρησκεία΄ διαφορετικά δεν θα είχε νόημα. Κανένα ζώο δεν θρησκεύεται, επειδή κανένα ζώο δεν φοβάται.

Κανένα ζώο δεν μπορεί να είναι θρήσκο, γιατί κανένα ζώο δεν μπορεί να έχει επίγνωση τού θανάτου. Ο άνθρωπος έχει επίγνωση τού θανάτου. Κάθε στιγμή, υπάρχει ο θάνατος και σε περιβάλλει από παντού. Κάθε στιγμή μπορεί να χαθείς΄ αυτό σε κάνει και τρέμεις. Γιατί φοβάσαι; Τρέμε! Πάλι όμως λέει το εγώ, ΄΄Όχι. Εσύ και να φοβάσαι; Όχι, δεν σου ταιριάζει αυτό, είναι για τους δειλούς. Εσύ είσαι γενναίος άνθρωπος.΄΄

Δεν είναι για τους δειλούς. Άφησε τον φόβο να υπάρξει. Μόνο ένα πράγμα πρέπει να καταλάβεις: όταν επιτρέπεις να υπάρχει ο φόβος και τρέμεις, παρατήρησέ το αυτό, απόλαυσέ το, και καθώς το παρατηρείς, θα το υπερβείς. Θα δεις ότι τρέμει το σώμα, θα δεις ότι τρέμει ο νους, αλλά θα αισθανθείς ένα σημείο μέσα σου, ένα βαθύ κέντρο, που παραμένει ανεπηρέαστο. Περνάει από δίπλα η καταιγίδα, αλλά κάπου βαθιά μέσα σου υπάρχει ένα κέντρο που μένει άθικτο: το κέντρο τού κυκλώνα.

Άφησε να υπάρχει ο φόβος, μην τον πολεμάς. Παρατήρησε τι συμβαίνει. Συνέχισε να παρατηρείς. Καθώς το παρατηρητικό σου βλέμμα γίνεται πιο διεισδυτικό και εντατικό, το σώμα θα τρέμει, ο νους θα τρέμει, αλλά μέσα σου θα υπάρχει η συνειδητότητα, που είναι απλώς ένας παρατηρητής, που απλώς παρατηρεί. Παραμένει ανέγγιχτη, όπως ο λωτός μέσα στο νερό. Μόνο όταν το επιτύχεις αυτό, θα επιτύχεις την αφοβία.

Η αφοβία όμως αυτή δεν σημαίνει ότι είσαι άφοβος. Η αφοβία αυτή δεν σημαίνει γενναιότητα. Η αφοβία αυτή είναι η συνειδητοποίηση τού ότι είσαι δύο΄ ένα μέρος σου θα πεθάνει και ένα άλλο μέρος σου είναι αιώνιο. Το μέρος εκείνο που πρόκειται να πεθάνει θα παραμείνει πάντα φοβισμένο Και το μέρος που δεν πρόκειται να πεθάνει, που είναι αιώνιο, δεν υπάρχει λόγος να φοβάται. Τότε υπάρχει μια βαθιά αρμονία.

Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον φόβο για τον διαλογισμό. Χρησιμοποίησε όλα όσα έχεις για τον διαλογισμό, ώστε να προχωρήσεις πέρα από αυτά.