΄Οσσο,
Υπάρχει κάπου ένας φόβος ο οποίος με κάνει να είμαι κλειστός και σκληρός και λυπημένος και απελπισμένος και θυμωμένος και δίχως ελπίδα. Δείχνει να είναι τόσο αδιόρατος που δεν επικοινωνώ καν μαζί του. Πώς μπορώ να τον δω πιο καθαρά;

Το μόνο πρόβλημα με τη λύπη, την απελπισία, το θυμό, την έλλειψη ελπίδας, το άγχος, την αγωνία, τη δυστυχία, είναι ότι θέλεις να απαλλαγείς από αυτά. Αυτό είναι το μόνο εμπόδιο.

Θα χρειαστεί να ζήσεις μαζί τους. Δεν μπορείς να ξεφύγεις. Αποτελούν την ίδια τη συνθήκη μέσα στην οποία χρειάζεται να ενοποιηθεί η ζωή και να αναπτυχθεί. Αποδέξου τα. Πρόκειται για ευλογία μεταμφιεσμένη. Αν θέλεις να ξεφύγεις από κείνα, αν θέλεις με κάποιο τρόπο να απαλλαγείς από αυτά, τότε εμφανίζεται το πρόβλημα΄ γιατί, αν θέλεις να απαλλαγείς από κάτι, δεν το κοιτάζεις ποτέ κατευθείαν. Κι έπειτα αρχίζει εκείνο το πράγμα να σου κρύβεται, επειδή το επικρίνεις΄ τότε προχωρεί το πράγμα συνεχώς πιο βαθιά στο ασυνείδητο, κρύβεται στην πιο σκοτεινή γωνιά της ύπαρξής σου, εκεί όπου δεν μπορείς να το βρεις. Πάει στο υπόγειο της ύπαρξής σου και κρύβεται εκεί. Και φυσικά, όσο πιο βαθιά πηγαίνει, τόσο πιο μεγάλο πρόβλημα δημιουργεί΄ διότι αρχίζει τότε να λειτουργεί από άγνωστες γωνιές της ύπαρξής σου και είσαι εντελώς ανίσχυρος.

Το πρώτο πράγμα λοιπόν είναι: μην καταπιέζεις ποτέ. Το δεύτερο πράγμα είναι: ό,τι ισχύει, ισχύει. Αποδέξου το και άσε το να έρθει - άσε το να έρθει μπροστά σου. Μάλιστα, δεν είναι αρκετό να λέμε ΄΄μην το καταπιέζεις.΄΄  Αν μου επιτρέπεις, θα ήθελα να πω, ΄΄Γίνε φίλος του.΄΄

Νιώθεις λυπημένος; Γίνε φίλος τού πράγματος, νιώσε ευσπλαχνία για κείνο. Έχει και η λύπη κάποια ύπαρξη. Άσε την να υπάρχει, αγκάλιασέ την, κάθησε μαζί της, κράτησέ της το χέρι. Να είσαι φιλικός. Να την αγαπάς. Η λύπη είναι πολύ όμορφη! Δεν έχει τίποτε κακό. Ποιος σου είπε ότι είναι κακό να είσαι λυπημένος; Για την ακρίβεια, μόνο η λύπη σού δίνει βάθος. Το γέλιο είναι ρηχό πράγμα΄ η ευτυχία είναι επιδερμική. Η λύπη πάει ως τα κόκαλα, ως το μεδούλι. Τίποτε δεν πάει τόσο βαθιά όσο η λύπη.

Μην ανησυχείς λοιπόν. Μείνε μαζί της και η λύπη θα σε πάει στον εσώτατο πυρήνα σου. Μπορείς να ταξιδέψεις πάνω της και θα μπορέσεις να γνωρίσεις μερικά καινούργια πράγματα για την ύπαρξή σου τα οποία δεν είχες γνωρίσει ποτέ. Τα πράγματα αυτά μπορούν να αποκαλυφθούν μόνο σε κατάσταση λύπης, δεν μπορούν ποτέ να αποκαλυφθούν σε κατάσταση ευτυχίας. Είναι και το σκοτάδι καλό, είναι και το σκοτάδι θεϊκό. Δεν ανήκει μόνον η ημέρα στην ύπαρξη, της ανήκει και η νύχτα. Την στάση αυτή την ονομάζω θρησκευτική.

Ο άνθρωπος που μπορεί να είναι υπομονετικά λυπημένος θα δει ξαφνικά κάποιο πρωινό ότι προβάλλει ένα είδος ευτυχίας μέσα στην καρδιά του προερχόμενη από κάποια άγνωστη πηγή. Η άγνωστη εκείνη πηγή είναι η θεϊκότητα. Την έχεις κερδίσει, αν ήσουν πράγματι λυπημένος΄ αν ήσουν πράγματι δίχως ελπίδα, απελπισμένος, δυσαρεστημένος, δυστυχισμένος, αν ζούσες μέσα στην κόλαση, έχεις κερδίσει τον παράδεισο. Έχεις πληρώσει το κόστος.

Στάσου ενώπιον της ζωής. Αντιμετώπισέ την. Θα υπάρξουν δύσκολες στιγμές, αλλά κάποια μέρα θα δεις ότι οι δύσκολες εκείνες στιγμές σού έδωσαν δύναμη, διότι τις αντιμετώπισες. Ήταν σκόπιμο που υπήρξαν. Οι δύσκολες εκείνες στιγμές είναι σκληρές όταν τις περνάς, αργότερα όμως θα δεις ότι σε έκαναν να είσαι πιο ενοποιημένος. Χωρίς εκείνες, δεν θα ήσουν ποτέ επικεντρωμένος, γειωμένος.

Οι παλιές θρησκείες όλου του κόσμου υπήρξαν καταπιεστικές΄ η νέα θρησκεία του μέλλοντος θα δίνει έκφραση. Και διδάσκω τη νέα εκείνη θρησκεία - ας είναι η έκφραση ένας από τους πιο θεμελιώδεις κανόνες της ζωής σου. Ακόμη κι αν πρέπει να υποφέρεις για κείνην, ας υποφέρεις. Δεν θα βρεθείς χαμένος ποτέ. Έχοντας υποφέρει, γίνεσαι όλο και πιο ικανός να απολαμβάνεις τη ζωή, να χαίρεσαι για τη ζωή.