Δεν είμαι ποτέ ήσυχος μέσα μου. Υπάρχει ακόμη μέσα μου κάποιος θυμός που εξακολουθώ να μην τον καταλαβαίνω. Κάτι μου λέει να μη μιλάω, να πάψω, αλλά δυσκολεύομαι να ακούσω εκείνη τη φωνή μέσα μου που λέει να μη μιλάω. Την φοβάμαι.

Μην καταπιέζεις άλλο το θυμό. Ό,τι έχει απομείνει πρέπει να το βγάλεις έξω, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να είσαι πραγματικά ήσυχος.

Μπορείς να ηρεμήσεις δια της βίας τον εαυτό σου, αλλά η ηρεμία εκείνη θα διαταραχτεί αργά ή γρήγορα, γιατί κάτω ακριβώς από αυτήν βράζει ο θυμός και περιμένει την κατάλληλη στιγμή και ευκαιρία. Έτσι βρίσκεται κανείς συνεχώς καθισμένος πάνω σε ένα ηφαίστειο. Όλα φαίνονται ήσυχα όσο δεν εκρήγνυται το ηφαίστειο, όσο δεν είναι ενεργό, όμως ετοιμάζεται από μέσα του. Έχει βγει έξω κάποιος θυμός, κάποιος ακόμη βρίσκεται εκεί΄ και ο θυμός που βγήκε έξω ήταν επιφανειακός. Ο θυμός που χρειάζεται να βγει έξω είναι κάπου βαθύτερα - γι΄αυτό και είναι δύσκολο να τον αντιληφθείς.

Ένα μέρος τού θυμού το αντιλαμβάνεσαι, γιατί έχει σχέση με τους ανθρώπους, με τις καταστάσεις. Καταλαβαίνεις γιατί είσαι θυμωμένος΄ είναι ξεκάθαρος ο λόγος. Όταν όμως αυτό το στρώμα, αυτό το επιφανειακό στρώμα του θυμού, το πετάξεις πέρα, τότε ξαφνικά έρχεσαι σε μια πηγή θυμού που δεν έχει καμιά σχέση με τον έξω κόσμο, είναι απλώς μέρος δικό σου. Δεν σε έχει προσβάλει κανείς, δεν υπάρχει πράγματι καμιά δικαιολογία για να θυμώσεις - και τότε προβάλλει ο θυμός. Γίνεται πολύ δύσκολη η κατανόησή του, γιατί δεν μπορείς να ρίξεις σε κάποιον άλλο την ευθύνη. Είναι τώρα κάτι που βρίσκεται μέσα σου, που ανήκει σε σένα.

Μας έχουν μάθει ότι ο θυμός προβάλλει μόνον μέσα σε κάποια τεντωμένη κατάσταση. Δεν είναι αλήθεια αυτό.

Σε ορισμένες περιπτώσεις έρχεται στην επιφάνεια΄ σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις είναι ανενεργός, πάντως υπάρχει. Πρέπει λοιπόν πρώτα να πετάξει κανείς το θυμό που έχει σχέση με κάτι και θα έρθει τότε σε μια βαθύτερη πηγή θυμού που δεν έχει σχέση με κανέναν - έχεις γεννηθεί μαζί του. Είναι ακατεύθυντος και αυτή είναι η δυσκολία στην κατανόησή του. Δεν υπάρχει όμως λόγος να τον καταλάβεις. Πέταξέ τον απλώς, όχι πάνω σε κάποιον, αλλά πάνω σε ένα μαξιλάρι, στον ουρανό, στο Θεό, σε μένα! Το ζήτημα είναι να τον πετάξεις.

Κι επειδή δεν σχετίζεται με κάποιον, είναι κατ΄ανάγκην παράλογος. Δεν ξέρεις πού να τον πετάξεις, πώς να τον πετάξεις, σε ποιον να τον διοχετεύσεις. Αν τον διοχετεύσεις σε κάποιον, θα νιώσεις πολύ ένοχος, γιατί του άλλου δεν του άξιζε καθόλου. Αυτό είναι το μυστήριο τού πράγματος και σε κάνει να νιώθεις πολύ αναστατωμένος.

Θα συμβεί το ίδιο με όλα τα συναισθήματα. Υπάρχει ένα μέρος της αγάπης που σχετίζεται με κάποιον. Αν έπειτα πας βαθύτερα, θα φτάσεις κάποια μέρα σε μια πηγή αγάπης που είναι ακατεύθυντη. Δεν πηγαίνει προς κάποιον΄ βρίσκεται απλώς εκεί, εκεί μέσα. Και το ίδιο ισχύει με το κάθε τι που αισθάνεσαι. Το κάθε τι έχει δυο πλευρές.

Η μια, η ασυνείδητη, η βαθύτερη πλευρά, είναι κάτι που το έχεις και η επιφανειακή πλευρά είναι η λειτουργία αυτού του βαθύτερου στρώματος μέσα στις σχέσεις. Οι άνθρωποι που παραμένουν πάντα επιφανειακοί ξεχνούν εντελώς τους εσωτερικούς τους θησαυρούς. Όταν πετάξεις έξω τον εσωτερικό θυμό, βρίσκεσαι ενώπιον τής εσωτερικής αγάπης, της εσωτερικής ευσπλαχνίας. Πρέπει να πετάξεις έξω τα σκουπίδια έτσι ώστε να μπορέσεις να φτάσεις στο πιο καθαρό χρυσάφι μέσα σου.

Φρόντισε λοιπόν να μην προσπαθείς να καταλάβεις.
 

Η νόηση πάει μόνο στην επιφάνεια, μόνο μέχρις ενός σημείου, έπειτα δεν μπορεί να προχωρήσει βαθύτερα. Το βάθος δεν αποτελεί τη διάσταση τής νόησης΄ το μήκος αποτελεί τη διάσταση τής νόησης. Αν θέλεις λοιπόν να γνωρίσεις κάποιες λεπτομέρειες, η νόηση μπορεί να σου δώσει πάρα πολλές, δεν μπορεί όμως να πάει σε κάποιο βάθος΄ δεν μπορεί να σκάψει για κανένα γεγονός στη διάσταση τού βάθους, κάθετα. Ξέχνα το λοιπόν. Δεν υπάρχει λόγος να καταλάβεις.

Υπάρχει ο θυμός΄ αρκεί να το γνωρίζεις αυτό. Και πρέπει να τον πετάξεις έξω, γιατί αν παραμείνει μέσα σου ο θυμός, δεν θα νιώσεις ποτέ ήσυχος και ήρεμος΄ θα καίει συνεχώς σαν φωτιά μέσα σου. Θα βρίσκει συνεχώς αφορμές εξωτερικές και αν δεν τον πετάξεις έξω χωρίς αφορμή, θα τον πετάξεις με κάποια αφορμή - και τότε το πρόβλημα είναι πιο περίπλοκο. Τον πετάς πάνω στη γυναίκα σου, στα παιδιά, στον φίλο, σε κάποιον. Δημιουργείς τότε περισσότερες περίπλοκες καταστάσεις για τον εαυτό σου, γιατί σου έχει ξεφύγει η ουσία. Είναι λοιπόν καλή η ενόραση αυτή. Τώρα χρησιμοποίησέ την.