Οι πρώτες λίγες ημέρες ενεργητικού διαλογισμού τείνουν να σφίγγουν τους μύες, προκαλώντας πόνο παντού. Υπάρχει τρόπος να το ξεπεράσουμε;

Συνέχισε να τον κάνεις! θα το ξεπεράσεις.

Οι λόγοι είναι φανεροί. Υπάρχουν δυο λόγοι. Πρώτον, πρόκειται για ζωηρή άσκηση και χρειάζεται να προσαρμοστεί σε αυτήν το σώμα σου. Έτσι λοιπόν, για τρεις-τέσσερις ημέρες, θα νιώθεις ότι σε πονά όλο το σώμα. Αυτό συμβαίνει με κάθε καινούργια άσκηση. Αλλά μετά από τέσσερις ημέρες, θα το ξεπεράσεις και το σώμα σου θα το νιώθεις πιο δυνατό από ποτέ.

Αλλά αυτό δεν είναι πολύ βασικό. Το βασικό πράγμα πηγαίνει βαθύτερα και το βασικό πράγμα είναι εκείνο που έφθασαν να γνωρίσουν οι σύγχρονοι ψυχολόγοι. Το σώμα σου δεν είναι απλώς βιολογικό. Μέσα στο σώμα σου, μέσα στους μυες σου, μέσα στη δομή τού σώματός σου, έχουν εισέλθει πολλά άλλα πράγματα μέσω της καταπίεσης. Αν καταπιέζεις το θυμό, το δηλητήριο μπαίνει στο σώμα. Μπαίνει στους μυες, μπαίνει στο αίμα. Αν καταπιέζεις το οτιδήποτε, δεν πρόκειται μόνο για νοητικό πράγμα, είναι και βιολογικό, γιατί στην πραγματικότητα δεν είσαι διαιρεμένος. Δεν είσαι σώμα και νους΄ είσαι σώμα-νους, ψυχοσωματικός. Είσαι και τα δυο μαζί. Έτσι ό,τι γίνεται με το σώμα σου φτάνει ως τον νου και ό,τι γίνεται με τον νου φτάνει ως το σώμα, αφού σώμα και νους είναι οι δυο άκρες τής ίδιας οντότητας.

Για παράδειγμα, αν θυμώσεις, τι συμβαίνει στο σώμα; Όποτε θυμώνεις, ελευθερώνονται μέσα στο αίμα ορισμένα δηλητήρια. Χωρίς τα δηλητήρια αυτά, δεν θα γίνεις αρκετά τρελός ώστε να θυμώσεις. Έχεις ορισμένους αδένες στο σώμα και οι αδένες αυτοί απελευθερώνουν ορισμένες χημικές ουσίες. Είναι επιστημονικό αυτό, δεν είναι απλή φιλοσοφία. Το αίμα σου δηλητηριάζεται.

Γι΄αυτό ακριβώς, όταν θυμώνεις, μπορείς και κάνεις κάτι που συνήθως δεν μπορείς να το κάνεις... διότι είσαι τρελός. Μπορείς να σπρώξεις ένα μεγάλο βράχο: συνήθως αυτό δεν μπορείς να το κάνεις. Δεν μπορείς καν να το πιστέψεις μετά, ότι μπόρεσες και έσπρωξες τον βράχο ή τον πέταξες ή τον σήκωσες. Όταν επιστρέψεις στη φυσιολογική σου κατάσταση, δεν θα μπορείς να τον σηκώσεις ξανά, γιατί δεν είσαι ο ίδιος. Κυκλοφορούσαν μέσα στο αίμα σου ορισμένες χημικές ουσίες. Βρισκόσουν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης΄ όλη σου η ενέργεια είχε οδηγηθεί σε δραστηριότητα.

Αλλά όταν θυμώνει ένα ζώο, θυμώνει. Δεν έχει καμιά ηθική γύρω από αυτό, καμιά διδασκαλία. Απλώς θυμώνει και ο θυμός εκδηλώνεται. Όταν θυμώνεις εσύ, θυμώνεις με τρόπο παρόμοιο με εκείνο κάθε ζώου. Υπάρχει όμως τότε η κοινωνία, η ηθική, οι καλοί τρόποι και χίλια άλλα πράγματα. Αναγκάζεσαι να σπρώξεις προς τα κάτω το θυμό. Πρέπει να δείξεις ότι δεν είσαι θυμωμένος΄ πρέπει να χαμογελάσεις, με ψεύτικο χαμόγελο! Πρέπει να φτιάξεις ένα χαμόγελο και σπρώχνεις προς τα κάτω το θυμό. Τι συμβαίνει στο σώμα; Το σώμα ήταν έτοιμο να παλέψει, ή να παλέψει ή να τραπεί σε φυγή, να ξεφύγει από τον κίνδυνο΄ ή να τον αντιμετωπίσει ή να ξεφύγει από αυτόν. Το σώμα ήταν έτοιμο να κάνει κάτι: ο θυμός είναι απλώς η ετοιμότητα για κάποια πράξη. Το σώμα επρόκειτο να γίνει βίαιο, επιθετικό.

Αν μπορούσες να είσαι βίαιος και επιθετικός, τότε θα είχε εκτονωθεί η ενέργεια. Αλλά δεν μπορείς να είσαι, δεν είναι βολικό, κι έτσι την σπρώχνεις προς τα κάτω. Τι θα γίνει τότε με όλους εκείνους τους μύες που ήταν έτοιμοι να γίνουν επιθετικοί; Θα παραλύσουν. Η ενέργεια τούς σπρώχνει να γίνουν επιθετικοί κι εσύ τους σπρώχνεις προς τα πίσω για να μην γίνουν επιθετικοί. Θα υπάρξει σύγκρουση. Μέσα στους μύες σου, μέσα στο αίμα σου, μέσα στους ιστούς τού σώματός σου, θα υπάρξει σύγκρουση. Είναι έτοιμοι να εκφράσουν κάτι κι εσύ τους πιέζεις να μην το εκφράσουν. Τους καταπιέζεις. Τότε το σώμα σου παραλύει.

Συμβαίνει αυτό με όλα τα συναισθήματα και γίνεται συνεχώς κάθε μέρα επί χρόνια. Τότε το σώμα σου γίνεται ανάπηρο παντού. Όλα τα νεύρα γίνονται ανάπηρα. Δεν κυλούν, δεν είναι ρευστά, δεν είναι ζωντανά. Έχουν γίνει νεκρά, έχουν δηλητηριαστεί και έχουν μπλεχθεί όλα. Δεν είναι φυσικά.

Κοίταξε ένα οποιοδήποτε ζώο και δες τη χάρη τού σώματός του. Τι συμβαίνει στο ανθρώπινο σώμα; Γιατί δεν έχει την ίδια χάρη; Γιατί; Του έχεις κάνει κάτι: το έχεις συνθλίψει και ο φυσικός αυθορμητισμός τής ροής του έχει χαθεί. Έχει γίνει στάσιμο. Σε κάθε μέρος τού σώματος υπάρχει δηλητήριο. Σε κάθε μυ τού σώματός σου υπάρχει καταπιεσμένος θυμός, καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, καταπιεσμένη απληστία και τα πάντα΄ καταπιεσμένη ζήλια και μίσος... Όλα είναι καταπιεσμένα εκεί. Το σώμα σου είναι πραγματικά άρρωστο.

Όταν λοιπόν αρχίζεις να κάνεις διαλογισμό, όλα αυτά τα δηλητήρια θα αποδεσμευτούν. Και όπου έχει γίνει στάσιμο το σώμα, θα χρειαστεί να λιώσει, θα γίνει και πάλι ρευστό. Είναι μεγάλη αυτή η προσπάθεια. Μετά από σαράντα χρόνια που ζεις με λάθος τρόπο, ξαφνικά διαλογίζεσαι.

Ολόκληρο το σώμα είναι αναστατωμένο. Θα αισθανθείς πόνους σε όλο το σώμα. Οι πόνοι όμως αυτοί είναι καλοί και πρέπει να τους καλωσορίσεις. Άφησε το σώμα να γίνει και πάλι μια ροή. Θα γίνει και πάλι γεμάτο χάρη και όπως του παιδιού΄ θα κερδίσεις και πάλι τη ζωντάνια. Πριν όμως έρθει σε σένα η ζωντάνια, πρέπει να διορθωθούν τα νεκρά μέρη κι αυτό θα είναι λίγο οδυνηρό.

Οι ψυχολόγοι λένε ότι έχουμε δημιουργήσει μια πανοπλία γύρω από το σώμα και αυτή η πανοπλία είναι το πρόβλημα. Αν σου επιτραπεί να εκφραστείς πλήρως όταν θυμώνεις, τι θα κάνεις; Όταν θυμώνεις, αρχίζεις να τρίζεις τα δόντια σου. Θέλεις να κάνεις κάτι με τα νύχια και με τα χέρια σου, γιατί έτσι θέλει η κληρονομιά σου από τα ζώα. Θέλεις να κάνεις κάτι με τα χέρια σου, να καταστρέψεις κάτι.

Αν δεν κάνεις τίποτα, τα δάκτυλά σου θα παραλύσουν΄ θα χάσουν τη χάρη και την ομορφιά τους. Δεν θα είναι ζωντανά τα άκρα. Και το δηλητήριο βρίσκεται εκεί, όταν λοιπόν ανταλλάσσεις χειραψία με κάποιον, δεν υπάρχει πραγματικά η επαφή, η ζωή, γιατί τα χέρια σου είναι νεκρά.

Μπορείς να το νιώσεις αυτό. Άγγιξε το χέρι ενός μικρού παιδιού΄ υπάρχει μια λεπτή διαφορά. Όταν σου δίνει πραγματικά το χέρι του το παιδί... αν δεν το δίνει, τότε είναι εντάξει, θα το τραβήξει πίσω. Δεν θα σου δώσει ένα νεκρό χέρι, απλώς θα τραβηχτεί. Αλλά αν θέλει να σου δώσει το χέρι του, τότε θα νιώσεις ότι είναι σαν να λιώνει το χέρι του μέσα στο χέρι σου. Η ζεστασιά, η ροή... σαν να έχει έρθει όλο το παιδί στο χέρι. Το ίδιο του το άγγιγμα...  και εκφράζει με αυτό όλη την αγάπη που είναι δυνατό να εκφράσει.

Το ίδιο όμως παιδί, όταν μεγαλώσει, θα ανταλλάσσει χειραψία σαν να είναι το χέρι ένα νεκρό όργανο. Δεν θα έρχεται εκεί, δεν θα ρέει μέσα από εκεί. Αυτό έγινε επειδή υπάρχουν μπλοκαρίσματα.

Μπλοκάρεται ο θυμός... πραγματικά, πριν ζωντανέψει και πάλι το χέρι σου για να εκφράσει αγάπη, θα πρέπει να περάσει μέσα από αγωνία, θα πρέπει να περάσει μέσα από μια βαθιά έκφραση τού θυμού. Αν δεν αποδεσμευτεί ο θυμός, ο θυμός εκείνος αποτελεί εμπόδιο και δεν μπορεί να προέλθει αγάπη από εκεί.

Όλο σου το σώμα είναι μπλοκαρισμένο, όχι μόνο τα χέρια σου. Μπορεί λοιπόν να αγκαλιάζεις κάποιον, μπορεί να φέρνεις κάποιον κοντά στο στήθος σου, αυτό όμως δεν είναι συνώνυμο με το να φέρεις κάποιον κοντά στην καρδιά σου. Είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Μπορεί να φέρεις κάποιον κοντά στο στήθος σου: είναι σωματικό το φαινόμενο. Αν όμως έχεις θωράκιση γύρω από την καρδιά σου, ένα μπλοκάρισμα των συναισθημάτων, τότε ο άλλος άνθρωπος παραμένει το ίδιο μακρινός όπως και πάντα΄ δεν είναι δυνατό να υπάρξει οικειότητα. Αν όμως φέρεις πραγματικά κοντά τον άνθρωπο και δεν υπάρχει θωράκιση, δεν υπάρχει τοίχος ανάμεσα σε σένα και τον άνθρωπο, τότε η καρδιά θα λιώσει και θα μπει μέσα στον άλλον. Θα υπάρξει συνάντηση, επικοινωνία.

Το σώμα σου χρειάζεται να απαλλαγεί από πολλά δηλητήρια. Έχεις γίνει τοξικός και θα έχεις πόνο γιατί τα δηλητήρια έχουν εγκατασταθεί εκεί. Τώρα προκαλώ και πάλι χάος. Ο διαλογισμός αυτός είναι για να προκαλέσει χάος μέσα σου ώστε να ξαναδιευθετηθείς, για να μπορέσει να υπάρξει μια νέα διευθέτηση. Πρέπει να καταστραφείς ως προς αυτό που είσαι΄ μόνο τότε μπορεί να γεννηθεί το καινούργιο. Όπως είσαι, έχεις πάει τελείως στραβά. Πρέπει να καταστραφείς και μόνο τότε θα μπορέσει να δημιουργηθεί κάτι καινούργιο. Θα υπάρξει πόνος, αλλά ο πόνος αυτός αξίζει τον κόπο.

Συνέχισε λοιπόν να κάνεις τον διαλογισμό και να επιτρέπεις στο σώμα σου να πονάει. Να επιτρέπεις στο σώμα σου να μην αντιστέκεται΄ να επιτρέπεις στο σώμα σου να μπει στην αγωνία αυτή. Η αγωνία αυτή προέρχεται από το παρελθόν σου, αλλά θα φύγει. Κι όταν φύγει, τότε θα έχεις σώμα για πρώτη φορά. Προς το παρόν έχεις μόνο μια φυλακή, μια κάψουλα, νεκρή. Είσαι κλεισμένος μέσα της΄ δεν έχεις σώμα ευλύγιστο, ζωντανό. Ακόμη και τα ζώα έχουν ωραιότερο, πιο ζωντανό σώμα από εσένα.

Με την ευκαιρία, αυτός είναι ο λόγος που έχουμε τέτοια εμμονή με τα ρούχα΄ γιατί δεν αξίζει να δείχνουμε το σώμα. Έχουμε μια τόσο μεγάλη εμμονή με τα ρούχα! Όποτε σταθείς γυμνός, θα δεις τι έχεις κάνει στο σώμα σου. Τα ρούχα κρύβουν συνεχώς το σώμα σου από εσένα.

Η εμπειρία μου από τόσες κατασκηνώσεις διαλογισμού είναι ότι: αν μερικοί άνθρωποι γδύνονται στις κατασκηνώσεις, είναι πράγματι αυτοί οι μόνοι άνθρωποι που έχουν ωραίο σώμα΄ κι έτσι δεν φοβούνται. Εκείνοι που έχουν άσχημο σώμα έρχονται και παραπονιούνται και λένε,΄΄Δεν είναι καλό αυτό, να γδύνονται οι άνθρωποι!΄΄ Είναι φυσικός ο φόβος τους. Δεν φοβούνται στην πραγματικότητα το ότι γδύνονται οι άλλοι, φοβούνται τον εαυτό τους΄ δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το ίδιο τους το σώμα.

Αυτή η αρρώστια είναι ένας φαύλος κύκλος, γιατί αν δεν έχεις ζωντανό σώμα, θέλεις να το κρύβεις, κι όταν το κρύβεις, γίνεται όλο και πιο νεκρό΄ γιατί τότε δεν υπάρχει λόγος να φροντίζεις να είναι ζωντανό.

Μέσα από αιώνες ντυσίματος, χάσαμε την επαφή με το ίδιο μας το σώμα. Αν σου κόψουν το κεφάλι και συναντήσεις το ίδιο σου το σώμα χωρίς κεφάλι, είμαι βέβαιος ότι δεν θα μπορέσεις να αναγνωρίσεις ότι αυτό είναι το σώμα σου, ή μήπως θα μπορέσεις να το αναγνωρίσεις; Δεν θα μπορέσεις να το αναγνωρίσεις, γιατί δεν το γνωρίζεις καν το σώμα σου. Δεν έχεις καμιά αίσθησή του΄ ζεις απλώς μέσα του χωρίς να νοιάζεσαι γι αυτό.

Έχουμε ασκήσει πολλή βία στο σώμα μας. Σε αυτόν λοιπόν τον χαοτικό διαλογισμό, αναγκάζω το σώμα σας να γίνει και πάλι ζωντανό. Θα διαλυθούν πολλά μπλοκαρίσματα. Πολλά τακτοποιημένα πράγματα θα ξετακτοποιηθούν και πάλι και πολλά συστήματα θα γίνουν και πάλι ρευστά. Θα υπάρξει πόνος, όμως καλωσόρισέ τον. Πρόκειται για ευλογία και θα τον ξεπεράσεις. Συνέχισε! Δεν υπάρχει λόγος να σκέφτεσαι τι να κάνεις. Συνέχισε απλώς τον διαλογισμό. Έχω δει πολλές εκατοντάδες ανθρώπων να περνούν από την ίδια διαδικασία. Μέσα σε λίγες μέρες φεύγει ο πόνος. Κι όταν φύγει ο πόνος, θα έχεις γύρω από το σώμα σου μια λεπτή χαρά.

Δεν μπορείς να την έχεις τώρα, γιατί υπάρχει ο πόνος. Ίσως να το γνωρίζεις, ίσως όχι, πάντως ο πόνος υπάρχει σε όλο σου το σώμα. Απλώς έχεις χάσει την επίγνωσή του, γιατί είναι από πάντα μαζί σου. Για ό,τι υπάρχει πάντα, χάνεις την επίγνωσή του. Μέσω του διαλογισμού, θα αποκτήσεις επίγνωση και τότε ο νους θα πει, ΄΄Μην το κάνεις΄ πονάει όλο το σώμα.΄΄ Μην τον ακούς τον νου. Συνέχισε απλώς να το κάνεις.

Μέσα σε ένα ορισμένο διάστημα, θα πετάξεις έξω τον πόνο. Κι όταν έχεις πετάξει έξω τον πόνο, όταν έχει γίνει και πάλι δεκτικό το σώμα σου και δεν υπάρχουν μπλοκαρίσματα ούτε δηλητήρια γύρω του, θα έχεις πάντα ένα λεπτό αίσθημα χαράς τυλιγμένο γύρω σου. Ό,τι κι αν κάνεις ή δεν κάνεις, θα αισθάνεσαι πάντοτε έναν λεπτό παλμό χαράς γύρω από το σώμα σου.

Η χαρά πράγματι σημαίνει ότι το σώμα σου είναι σε συμφωνία, τίποτε άλλο΄ ότι το σώμα είναι ρυθμός μουσικός, τίποτε άλλο. Χαρά δεν σημαίνει ευχαρίστηση΄ την ευχαρίστηση την παίρνεις από κάπου αλλού. Χαρά σημαίνει να είσαι απλώς ο εαυτός σου, ζωντανός, παλλόμενος τελείως, ζωτικός. Μια αίσθηση αδιόρατης μουσικής γύρω από το σώμα σου και μέσα στο σώμα σου, μια μουσική συμφωνία. Αυτό σημαίνει χαρά. Μπορείς να είσαι χαρούμενος όταν ρέει το σώμα σου, όταν αποτελεί μια ροή σαν αυτή τού ποταμού.

Θα συμβεί, αλλά θα χρειαστεί να περάσεις μέσα από οδύνες, μέσα από πόνο. Είναι μέρος τού πεπρωμένου σου, γιατί το έχεις δημιουργήσει εσύ. Αλλά θα φύγει. Αν δεν σταματήσεις στη μέση, θα φύγει. Αν σταματήσεις στη μέση, τότε θα έρθει και πάλι η παλιά διευθέτηση. Μέσα σε τέσσερις ή πέντε ημέρες θα αισθανθείς εντάξει΄ απλώς όπως παλιά, αυτό που ήσουν πάντα. Αυτό το εντάξει πρόσεχέ το.