΄΄Το πνευματικό στοιχείο δεν έχει ένταση ποτέ΄ δεν μπορεί να έχει. Δεν υπάρχει πνευματική ένταση, υπάρχει μόνο σωματική ένταση, μόνο ένταση τού νου.

΄΄Τη σωματική ένταση την έχουν δημιουργήσει εκείνοι οι οποίοι, στο όνομα της θρησκείας, διδάσκουν απόψεις ενάντιες στο σώμα. Στη Δύση, ο χριστιανισμός υπήρξε εμφατικά ανταγωνιστικός απέναντι στο σώμα. Δημιουργήθηκε μια ψεύτικη διαίρεση, ένα χάσμα, ανάμεσα σε σένα και το σώμα σου΄ τότε η όλη σου στάση δημιουργεί ένταση. Δεν μπορείς να φας με χαλαρό τρόπο, δεν μπορείς να κοιμηθείς με χαλαρό τρόπο΄ κάθε σωματική πράξη γίνεται ένα είδος έντασης. Το σώμα είναι ο εχθρός, όμως δεν μπορείς να υπάρξεις χωρίς αυτό. Πρέπει να παραμείνεις μαζί του, πρέπει να ζήσεις μαζί με τον εχθρό σου, υπάρχει λοιπόν συνεχής ένταση΄ δεν μπορείς να χαλαρώσεις ποτέ.

΄΄Το σώμα δεν είναι ο εχθρός σου, ούτε και είναι εχθρικό κατά κανένα τρόπο προς εσένα, δεν είναι καν αδιάφορο. Η ίδια η ύπαρξη τού σώματος αποτελεί ευδαιμονία. Και η στιγμή που θα εκλάβεις το σώμα ως δώρο, ως θεϊκό δώρο, θα επιστρέψεις στο σώμα. Θα το αγαπάς, θα το νιώθεις - και οι τρόποι να το αισθανθείς είναι πολύ λεπτοί.

Δεν μπορείς να αισθανθείς το σώμα κάποιου άλλου, αν δεν έχεις αισθανθεί το δικό σου σώμα, δεν μπορείς να αγαπήσεις το σώμα κάποιου άλλου, αν δεν έχεις αγαπήσει το δικό σου΄ είναι αδύνατο. Δεν μπορεί να νοιαστείς για το σώμα κάποιου άλλου ανθρώπου, αν δεν έχεις νοιαστεί για το δικό σου΄ και κανείς δεν νοιάζεται! Μπορεί να λες ότι νοιάζεσαι, επιμένω όμως: κανείς δεν νοιάζεται. Ακόμη κι αν δείχνεις να νοιάζεσαι, δεν νοιάζεσαι πραγματικά. Νοιάζεσαι για κάποιον άλλο λόγο΄ για τη γνώμη των άλλων, για το βλέμμα που θα υπάρχει σε κάποιου τα μάτια΄ δεν νοιάζεσαι ποτέ για το σώμα σου για εσένα τον ίδιο. Δεν αγαπάς το σώμα σου, κι αν δεν μπορείς να το αγαπάς, δεν μπορείς να βρίσκεσαι μέσα του.

΄΄Αγάπησε το σώμα σου και θα αισθανθείς ένα είδος χαλάρωσης που δεν την έχεις νιώσει ποτέ πριν. Η αγάπη χαλαρώνει. Όταν υπάρχει αγάπη, υπάρχει χαλάρωση. Αν αγαπάς κάποιον, αν ανάμεσα σε σένα και σε κείνον ή σε σένα και σε κείνην υπάρχει αγάπη, τότε μαζί με την αγάπη έρχεται και η μουσική τής χαλάρωσης. Τότε υπάρχει εκεί η χαλάρωση.

΄΄Το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει αν αγαπάς το σώμα σου΄ γίνεσαι χαλαρός, νοιάζεσαι για κείνο. Δεν είναι κακό αυτό, δεν είναι ναρκισσιστικό πράγμα να είσαι ερωτευμένος με το δικό σου σώμα. Αποτελεί μάλιστα το πρώτο βήμα προς την πνευματικότητα.

΄΄Γι΄αυτό ακριβώς και ξεκινά από το σώμα ο Δυναμικός διαλογισμός. Μέσω της ζωηρής αναπνοής ο νους διευρύνεται, η συνειδητότητα διευρύνεται΄ όλο το σώμα γίνεται ύπαρξη που πάλλεται, που ζει. Τώρα θα είναι πιο εύκολο το άλμα. Τώρα μπορείς να πηδήξεις΄ θα αποτελεί μικρότερο εμπόδιο η σκέψη. Έγινες και πάλι παιδί: που χοροπηδά, που πάλλεται, που είναι ζωντανό. Δεν βρίσκεται εκεί ο προγραμματισμός, ο νοητικός προγραμματισμός.

΄΄Το σώμα σου δεν είναι τόσο πολύ προγραμματισμένο όσο ο νους σου. Να το θυμάσαι αυτό: ο νους σου είναι προγραμματισμένος, αλλά το σώμα σου αποτελεί ακόμη μέρος τής φύσης. Όλες οι θρησκείες και οι θρησκευτικοί στοχαστές, οι οποίοι κατά βάση υπήρξαν εγκεφαλικοί, είναι εναντίον του σώματος, επειδή με το σώμα, με τις αισθήσεις, χάνεται ο νους και ο προγραμματισμός του.

΄΄...Με την αναπνοή, αρχίζεις να αισθάνεσαι όλο σου το σώμα, κάθε του γωνιά΄ το σώμα πλημμυρίζει΄ γίνεσαι ένα μαζί του. Τώρα είναι δυνατό να κάνεις το άλμα.

΄΄Το άλμα που συμβαίνει με το σεξ είναι ένα πολύ μικρό άλμα, ενώ το άλμα που συμβαίνει με το διαλογισμό είναι ένα πολύ μεγάλο άλμα. Στο σεξ, το άλμα σου είναι για να εισέλθεις σε κάποιον άλλο. Πριν από το άλμα εκείνο, χρειάζεται να είσαι ένα με το σώμα σου και με το άλμα εκείνο χρειάζεται να διευρυνθείς ακόμη πιο πολύ, μέχρι το σώμα κάποιου άλλου. Η συνειδητότητά σου επεκτείνεται πέρα από το σώμα σου. Με το διαλογισμό, κάνεις το άλμα από το δικό σου σώμα έως το σώμα ολόκληρου του σύμπαντος΄ γίνεσαι ένα μαζί του.

΄΄Το δεύτερο στάδιο τού Δυναμικού διαλογισμού είναι η κάθαρση. Όχι μόνον θα είσαι ένα με το σώμα σου, αλλά πρέπει και να πετάξεις έξω όλες τις εντάσεις που έχουν συσσωρευτεί μέσα στο σώμα. Το σώμα πρέπει να γίνει ελαφρύ, δίχως βάρη, έτσι λοιπόν οι κινήσεις πρέπει να είναι ζωηρές, όσο πιο ζωηρές γίνεται. Τότε μπορεί να γίνει το ίδιο πράγμα που είναι δυνατό να συμβεί και με τον χορό των δερβίσηδων, τον σούφικο χορό. Αν είναι ζωντανές και ζωηρές οι κινήσεις σου, θα έρθει κάποια στιγμή που θα χάσεις κάθε έλεγχο. Και είναι αναγκαία αυτή η στιγμή. Δεν πρέπει να έχεις τον έλεγχο, γιατί ο έλεγχός σου αποτελεί το εμπόδιο, εσύ είσαι το εμπόδιο. Ο μηχανισμός ελέγχου σου, ο νους σου, είναι το εμπόδιο.

΄΄Συνέχισε να κινείσαι. Φυσικά, θα πρέπει να κάνεις την αρχή, αλλά θα έρθει κάποια στιγμή που θα αισθανθείς ότι σε έχει κυριεύσει κάτι΄ θα αισθανθείς ότι έχασες τον έλεγχο. Βρίσκεσαι στο μεταίχμιο, μπορείς τώρα να κάνεις το άλμα. Τώρα έχεις γίνει και πάλι παιδί. Έχεις επιστρέψει΄ έχεις πετάξει κάθε προγραμματισμό. Δεν σε νοιάζει τίποτε΄ δεν σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι. Τώρα πετάς όλα όσα έχει βάλει μέσα σου η κοινωνία΄ έχεις γίνει ένα σωματίδιο που χορεύει μέσα στο σύμπαν.

΄΄Όταν έχεις πετάξει τα πάντα στο δεύτερο στάδιο τού Δυναμικού διαλογισμού, τότε μόνο είναι δυνατό το τρίτο στάδιο. Θα χαθεί η ταυτότητά σου, θα διαρραγεί η εικόνα σου, διότι όλα όσα ξέρεις για τον εαυτό σου δεν αφορούν τον εαυτό σου, αποτελούν απλώς μια ετικέτα. Σου έχουν πει ότι είσαι τούτο κι εκείνο και έχεις ταυτιστεί μαζί του. Με την ζωηρή όμως κίνηση, με τον συμπαντικό χορό, θα χαθούν όλες οι ταυτίσεις. Θα είσαι, για πρώτη φορά, έτσι όπως θα πρέπει να ήσουν όταν γεννήθηκες. Και με την καινούργια αυτή γέννηση θα γίνεις ένας καινούργιος άνθρωπος.΄΄