Αναπνοή: είσοδος προς μια νέα διάσταση
Αναπνέουμε συνεχώς από τη στιγμή τής γέννησης έως τη στιγμή τού θανάτου. Τα πάντα αλλάζουν ανάμεσα στα δυο αυτά σημεία.
Αλλάζουν τα πάντα, τίποτε δεν μένει το ίδιο.
Το παιδί θα γίνει νέος άνθρωπος΄ ο νέος θα γίνει γέρος. Θα αρρωστήσει, το σώμα του θα γίνει άσχημο, άρρωστο΄ θα αλλάξουν τα πάντα. Θα είναι ευτυχισμένος, δυστυχισμένος, θα υποφέρει΄ θα αλλάζουν τα πάντα συνεχώς. Ό,τι κι αν συμβαίνει όμως ανάμεσα στα δυο αυτά σημεία, χρειάζεται κανείς να αναπνέει. Είτε είναι ευτυχισμένος είτε είναι δυστυχισμένος, νέος ή γέρος, επιτυχημένος ή αποτυχημένος - ό,τι κι αν είσαι, δεν έχει σημασία - ένα είναι βέβαιο: ανάμεσα στα δυο αυτά σημεία τής γέννησης και του θανάτου πρέπει να αναπνέεις.
Η αναπνοή θα αποτελεί μια συνεχή ροή΄ δεν είναι δυνατό να υπάρξει κάποιο κενό. Αν ξεχάσεις να αναπνεύσεις έστω και για μια στιγμή, θα πάψεις να υπάρχεις. Γι΄αυτό ακριβώς και δεν απαιτείσαι εσύ για την αναπνοή, γιατί τότε θα ήταν δύσκολο. Θα μπορούσε να ξεχάσει κάποιος να αναπνεύσει έστω και για μια στιγμή και τότε δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτε. Στην πραγματικότητα λοιπόν δεν αναπνέεις εσύ, γιατί εσύ δεν χρειάζεσαι. Είσαι βαθιά κοιμισμένος και η αναπνοή συνεχίζεται΄ δεν έχεις τις αισθήσεις σου και η αναπνοή συνεχίζεται΄ είσαι σε βαθύ κώμα και η αναπνοή συνεχίζεται. Εσύ δεν απαιτείσαι΄ η αναπνοή είναι κάτι που συνεχίζεται ανεξάρτητα από σένα.
Το σώμα σου αποτελεί μέρος τού σύμπαντος. Το κάθε τι στο σώμα αποτελεί μέρος τού σύμπαντος΄ το κάθε μόριο, το κάθε κύτταρο. Πρόκειται για την κοντινότερη προσέγγιση τού σύμπαντος. Η αναπνοή αποτελεί τη γέφυρα. Αν διακοπεί η γέφυρα, δεν βρίσκεσαι πια μέσα στο σώμα. Αν διακοπεί η γέφυρα, δεν βρίσκεσαι πια μέσα στο σύμπαν. Πηγαίνεις σε κάποια άγνωστη διάσταση΄ δεν μπορεί τότε να σε βρει κανείς μέσα στο χώρο και το χρόνο. Έτσι λοιπόν, τρίτο, η αναπνοή αποτελεί επίσης γέφυρα ανάμεσα σε σένα και το χώρο και το χρόνο.
Επομένως αποκτά μεγάλη σημασία η αναπνοή... την πιο μεγάλη σημασία. Αν μπορείς να κάνεις κάτι με την αναπνοή, θα επιτύχεις την πηγή τής ζωής. Αν μπορείς να κάνεις κάτι με την αναπνοή, μπορείς να υπερβείς τον χρόνο και το χώρο. Αν μπορείς να κάνεις κάτι με την αναπνοή, θα βρίσκεσαι μέσα στον κόσμο και επίσης πέρα από αυτόν.
Ξέρουμε μόνο ένα μέρος τής αναπνοής. Όταν μπαίνει στο σύμπαν, στο σώμα, την ξέρουμε. Πάντοτε όμως προχωρεί από το σώμα στο ΄΄μη-σώμα,΄΄ από το ΄΄μη-σώμα΄΄ στο σώμα. Δεν γνωρίζουμε το άλλο σημείο. Αν αποκτήσεις επίγνωση τού άλλου σημείου, του άλλου τμήματος τής γέφυρας, του άλλου άκρου τής γέφυρας, ξαφνικά θα μεταμορφωθείς, θα μεταφυτευτείς σε μια διαφορετική διάσταση.
Δεν χρειάζεται να εφαρμόσει κανείς κάποιο ιδιαίτερο είδος αναπνοής, κάποιο ιδιαίτερο σύστημα αναπνοής ή κάποιο ιδιαίτερο ρυθμό αναπνοής - όχι! Χρειάζεται να πάρει την αναπνοή έτσι όπως είναι. Χρειάζεται απλώς να αποκτήσει επίγνωση ορισμένων σημείων τής αναπνοής.
Υπάρχουν ορισμένα σημεία, αλλά δεν έχουμε την επίγνωσή τους. Αναπνέαμε πάντα και θα συνεχίσουμε να αναπνέουμε - γεννιόμαστε αναπνέοντας και θα πεθάνουμε αναπνέοντας - αλλά δεν έχουμε επίγνωση ορισμένων σημείων. Και είναι παράξενο. Ο άνθρωπος αναζητά, εξερευνά το διάστημα σε βάθος. Ο άνθρωπος πηγαίνει στη σελήνη΄ ο άνθρωπος προσπαθεί να φτάσει πιο μακριά, από τη γη στο διάστημα, αλλά ο άνθρωπος δεν έχει ακόμη γνωρίσει το πιο κοντινό μέρος τής ζωής του.