Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζωικό είδος που δεν μπορείς να προβλέψεις το διαιτολόγιό του. Το διαιτολόγιο όλων των άλλων ζώων είναι συγκεκριμένο. Οι βασικές σωματικές τους ανάγκες και η φύση τους αποφασίζουν τι πρέπει να φάνε και τι δεν πρέπει να φάνε΄ πόσο πρέπει να φάνε, πόσο δεν πρέπει΄ πότε πρέπει να φάνε και πότε πρέπει να σταματήσουν. Ο άνθρωπος όμως είναι τελείως απρόβλεπτος, είναι απόλυτα ακαθόριστος. Ούτε η φύση του τού λέει τι πρέπει να φάει ούτε η επίγνωσή του τού λέει πόσο πρέπει να φάει ούτε η αντίληψή του αποφασίζει πότε πρέπει να σταματήσει να τρώει.

Καθώς καμιά από τις ιδιότητες αυτές τού ανθρώπου δεν είναι προβλέψιμες, η ζωή τού ανθρώπου έχει πάει προς μερικές πολύ ακαθόριστες κατευθύνσεις. Αν όμως υπάρχει έστω και λίγη κατανόηση, αν ο άνθρωπος αρχίσει να ζει έστω και με ελάχιστη ευφυΐα, ανοίγοντας έστω και ελάχιστα τα μάτια του, τότε δεν είναι καθόλου δύσκολο να αλλάξει προς μια σωστή δίαιτα. Είναι πολύ εύκολο΄ δεν μπορεί να υπάρξει τίποτε πιο εύκολο. Για να καταλάβουμε το σωστό διαιτολόγιο, μπορούμε να το διαιρέσουμε σε δυο μέρη.

Το πρώτο πράγμα: τι πρέπει να τρώει ο άνθρωπος και τι δεν πρέπει να τρώει;

Το σώμα τού ανθρώπου είναι φτιαγμένο από χημικά στοιχεία. Η όλη διαδικασία τού σώματος είναι χημική. Αν βάλεις οινόπνευμα μέσα στον άνθρωπο, τότε το σώμα του θα επηρεαστεί από αυτό το χημικό στοιχείο΄ θα μεθύσει, θα χάσει τις αισθήσεις του. Όσο υγιής, όσο ειρηνικός κι αν είναι ο άνθρωπος, η χημεία τού οινοπνεύματος θα επηρεάσει το σώμα του. Όσο άγιος άνθρωπος κι αν είναι, αν του δώσεις δηλητήριο, θα πεθάνει.

Κάθε τροφή που οδηγεί τον άνθρωπο σε κάποιο είδος έλλειψης συνειδητότητας, συγκίνησης, σε κάποιο είδος ακρότητας, σε κάποιο είδος ενόχλησης, είναι βλαβερή. Και η βαθύτερη, η υπέρτατη βλάβη συμβαίνει όταν τα πράγματα αυτά αρχίζουν να πλησιάζουν τον αφαλό.

Ίσως να μην συνειδητοποιείς ότι η νατουροπαθητική παντού στον κόσμο, με τα επιθέματα λάσπης, την χορτοφαγική τροφή, την ελαφριά τροφή, τις λωρίδες υφάσματος μουσκεμένες σε νερό και τα λουτρά σε μπανιέρες, τα χρησιμοποιεί όλα για να γιατρέψει το σώμα. Κανείς όμως θεραπευτής τής νατουροπαθητικής δεν έχει ακόμη καταλάβει το θέμα, ότι τα αποτελέσματα πάνω στο σώμα των μουσκεμένων λωρίδων υφάσματος, των επιθεμάτων λάσπης ή των λουτρών δεν υπάρχουν τόσο λόγω των ιδιαίτερων ιδιοτήτων τους όσο λόγω τού πώς επηρεάζουν το κέντρο του αφαλού. Και το κέντρο τού αφαλού επηρεάζει στη συνέχεια το υπόλοιπο σώμα. Όλα αυτά τα πράγματα, η λάσπη, το νερό, το λουτρό, επιδρούν πάνω στην αποκοιμισμένη ενέργεια που βρίσκεται στο κέντρο τού αφαλού και όταν εμφανιστεί η ενέργεια αυτή, αρχίζει να εμφανίζεται υγεία στη ζωή τού ανθρώπου.

Αλλά η νατουροπαθητική δεν το γνωρίζει ακόμη αυτό. Η νατουροπαθητική νομίζει ότι ίσως αυτή η ωφέλιμη επιρροή προέρχεται από τα επιθέματα λάσπης ή τα λουτρά ή τις βρεγμένες υφασμάτινες λωρίδες πάνω στην κοιλιά! Πράγματι έχουν κάποια οφέλη, τα πραγματικά όμως οφέλη προέρχονται από την αφύπνιση τής ενέργειας μέσα στα λανθάνοντα κέντρα τού αφαλού.

Αν μεταχειριστείς λάθος το κέντρο τού αφαλού, αν χρησιμοποιείς λάθος διαιτολόγιο, λάθος τροφή, τότε σιγά-σιγά το κέντρο τού αφαλού γίνεται ανενεργό και η ενέργειά του εξασθενεί. Σιγά-σιγά, αυτό το κέντρο αρχίζει να αποκοιμιέται. Τελικά κοιμάται σχεδόν. Τότε δεν το παρατηρούμε καν ως κάποιο κέντρο.

Τότε παρατηρούμε δύο μόνο κέντρα: το ένα είναι ο εγκέφαλος, όπου κινούνται συνεχώς οι σκέψεις, και το άλλο είναι μικρό μέρος τής καρδιάς, όπου κινούνται τα συναισθήματα. Βαθύτερα από αυτά, δεν έχουμε καμιά επαφή με τίποτα. Έτσι λοιπόν, όσο πιο ελαφριά είναι η τροφή, τόσο λιγότερη αίσθηση βάρους δημιουργεί στο σώμα, τόσο πιο πολύτιμη και σημαντική θα είναι για το ξεκίνημα τού εσωτερικού σου ταξιδιού.

Για το σωστό διαιτολόγιο, το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι δεν πρέπει να δημιουργεί υπερδιέγερση, δεν πρέπει να σε μεθά, δεν πρέπει να είναι βαρύ. Αφού έχεις φάει σωστά, δεν πρέπει να έχεις αίσθημα βάρους ή νύστας. Ίσως όμως όλοι μας να αισθανόμαστε βαρείς και νυσταγμένοι μετά τα γεύματά μας΄ τότε θα πρέπει να ξέρουμε ότι τρώμε λάθος.

Μερικοί άνθρωποι αρρωσταίνουν επειδή δεν τρώνε αρκετό φαγητό και μερικοί άνθρωποι αρρωσταίνουν επειδή τρώνε υπερβολικά πολύ φαγητό. Μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα και μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν από το υπερβολικό φαγητό. Και ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν από υπερβολικό φαγητό ήταν πάντοτε μεγαλύτερος από των ανθρώπων που πεθαίνουν από πείνα. Πολύ λίγοι άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα. Ακόμη κι αν θέλει ένας άνθρωπος να μένει πεινασμένος, δεν υπάρχει δυνατότητα να πεθάνει επί τουλάχιστον τρεις μήνες. Ο καθένας μπορεί να ζήσει χωρίς φαγητό επί τρεις μήνες. Αν όμως τρώει ένας άνθρωπος υπερβολικά επί τρεις μήνες, τότε δεν υπάρχει δυνατότητα να επιβιώσει.

Οι λάθος στάσεις που παίρνουμε ως προς το φαγητό γίνονται επικίνδυνες για μας. Αποδεικνύεται μεγάλο το κόστος τους. Μας έχουν φέρει στο σημείο εκείνο όπου είμαστε με κάποιο τρόπο απλώς ζωντανοί. Το φαγητό μας δεν φαίνεται να δημιουργεί υγεία μέσα μας, φαίνεται να δημιουργεί αρρώστια. Είναι μια κατάσταση που προκαλεί έκπληξη, ότι αρχίζει να μας αρρωσταίνει το φαγητό. Είναι σαν να δημιουργεί σκοτάδι η ανατολή τού ήλιου το πρωί. Την ίδια έκπληξη θα προκαλούσε αν συνέβαινε αυτό και θα ήταν εξίσου παράξενο το πράγμα. Όλοι όμως οι γιατροί τού κόσμου έχουν τη γνώμη ότι οι περισσότερες αρρώστιες τού ανθρώπου οφείλονται στο λάθος διαιτολόγιό του.

Το πρώτο λοιπόν πράγμα για το οποίο πρέπει να έχει μεγάλη επίγνωση και συνειδητότητα κάθε άνθρωπος είναι σχετικά με την τροφή του. Και το λέω τούτο ειδικά για τους διαλογιστές. Είναι αναγκαίο να διατηρεί την επίγνωσή του ο διαλογιστής ως προς το τι τρώει, πόσο τρώει και τι επίδραση έχει αυτό στο σώμα του. Αν πειραματιστεί κανείς μερικούς μήνες με επίγνωση, θα βρει σίγουρα ποιο είναι το σωστό φαγητό για εκείνον, ποιο φαγητό τού δίνει ηρεμία, ειρήνη και υγεία. Δεν υπάρχουν πραγματικές δυσκολίες, αλλά επειδή δεν δίνουμε προσοχή στο φαγητό, δεν μπορούμε ποτέ να ανακαλύψουμε το σωστό φαγητό.