Αγκάθια και τριαντάφυλλα
Είμαστε σε σύγκρουση ως προς το μεγάλωμα του γιου μας. Ο σύζυγός μου θέλει να είναι πιο αυστηρός κι εγώ θέλω να δείχνω περισσότερη αγάπη.
Άσε τον λοιπόν να κάνει αυτό που θέλει και κάνε εσύ συνεχώς εκείνο που θέλεις΄ δεν υπάρχει πρόβλημα. Το παιδί χρειάζεται και τα δύο, γιατί έτσι είναι η ζωή: αν παίρνει μόνο αγάπη το παιδί, θα υποφέρει΄ αν παίρνει μόνο δυσκολίες, πάλι θα υποφέρει. Χρειάζεται και τα δύο. Αυτό τον ρόλο έχουν η μητέρα και ο πατέρας:
η μητέρα πρέπει να δίνει συνέχεια αγάπη, έτσι ώστε να ξέρει το παιδί ότι υπάρχει αγάπη, και ο πατέρας παραμένει σκληρός, έτσι ώστε να ξέρει το παιδί ότι η ζωή δεν είναι εύκολη.
Έτσι είναι η ζωή! Υπάρχουν αγκάθια κι υπάρχουν τριαντάφυλλα και το παιδί πρέπει να προετοιμαστεί και για τα δυο. Ο κόσμος δεν πρόκειται να είναι μια μητέρα΄ ο κόσμος πρόκειται να είναι ένας αγώνας σκληρός. Αν λοιπόν του δίνεις συνέχεια αγάπη μόνο, δεν θα έχει καθόλου κότσια. Όταν θα υπάρξει η ζωή στην πραγματικότητά της, θα καταρρεύσει, γιατί θα περιμένει την μητέρα κι εκείνη δεν θα είναι εκεί΄ η ζωή δεν ασχολείται μαζί του. Θα νιώσει τότε ευγνωμοσύνη για [τον πατέρα του], γιατί η ζωή θα τον διώξει πολλές φορές, θα του βάλει τις φωνές και τότε θα ξέρει ότι μπορεί να το αντιμετωπίσει και τούτο΄ έχει προετοιμαστεί και για τούτο.
Το παιδί πρέπει να το προετοιμάσουμε και για τα απαλά και για τα σκληρά πράγματα, και για το γιν και για το γιανγκ, και αυτός είναι ο ρόλος του πατέρα και της μητέρας. Πρέπει να δοθεί και το θηλυκό και το αρσενικό στοιχείο, έτσι ώστε το παιδί να είναι έτοιμο: όποια κι αν είναι η κατάσταση, θα μπορεί να ανταποκριθεί. Αν η ζωή είναι σκληρή, μπορεί κι εκείνο να είναι σκληρό΄ αν η ζωή είναι γεμάτη αγάπη, μπορεί κι εκείνο να είναι γεμάτο αγάπη΄ δεν θα έχει τίποτε το παγιωμένο.
Αν τώρα τον εκπαιδεύει μόνο [ο πατέρας του], θα είναι παγιωμένος. Θα γίνει σκληρός άνθρωπος, θα γίνει ένας τέλειος Γερμανός, αλλά δεν θα μπορέσει ποτέ να αγαπήσει και δεν θα μπορέσει ποτέ να δεχτεί αγάπη, γιατί δεν ξέρει τι είναι η αγάπη. Θα γίνει ένας στρατιώτης, θα είναι έτοιμος να πολεμήσει, να σκοτώσει ή να σκοτωθεί. Αυτή θα είναι η μόνη λογική του, δεν θα γνωρίζει τίποτε άλλο. Είναι κι αυτό επικίνδυνο. Αυτό ακριβώς συνέβη στο γερμανικό έθνος, αυτό ακριβώς βοήθησε τον Αδόλφο Χίτλερ. Οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι απέδειξαν ότι οι Γερμανίδες μητέρες δεν έδειξαν όση αγάπη έπρεπε κι οι Γερμανοί πατέρες εφάρμοσαν υπερβολική πειθαρχία. Γι΄αυτό το λόγο υπέφερε ολόκληρος ο κόσμος εξαιτίας της Γερμανίας.
Αν λοιπόν αφήσεις το παιδί μόνο του με εκείνον [τον πατέρα του], θα γίνει το παιδί θύμα τού οποιουδήποτε Αδόλφου Χίτλερ, την οποιαδήποτε στιγμή΄ αυτό είναι επικίνδυνο. Αν μείνει μόνο με σένα το παιδί, θα γίνει υπερβολικά σαν ένας Ινδός κι έτσι όποτε υπάρχει κάποιος καυγάς, θα δραπετεύει, θα παραδίδεται΄ πριν καν αγωνιστεί, θα παραδίδεται! Θα γίνει σκλάβος. Και με τους δυο τρόπους θα έχει μια παγίωση, ενώ
ο πραγματικά ζωντανός άνθρωπος δεν έχει καμιά παγίωση. Είναι ρευστός: μπορεί και μετακινείται και γίνεται σκληρός, όταν είναι τέτοιες οι περιστάσεις που χρειάζεται να είναι σκληρός σαν ατσάλι, κι όταν οι περιστάσεις είναι τέτοιες που χρειάζεται να είναι σαν τριαντάφυλλο, απαλός κι ευάλωτος, μπορεί και μαλακώνει.
Όλο αυτό το εύρος πρέπει να είναι διαθέσιμο στη συνειδητότητα τού παιδιού, έτσι ώστε να μπορεί να κινείται με ευκολία. Είναι λοιπόν και τα δυο καλά΄ δεν θα πω να διαλέξεις το ένα. Και δεν υπάρχει λόγος να είσαστε σε σύγκρουση: κάνε εσύ συνεχώς το δικό σου πράγμα κι άφησε κι εκείνον να κάνει αυτό που θέλει κι αν καμιά φορά υπάρχει εκεί η σύγκρουση, είναι κι αυτό καλό! Αλλά μερικές φορές οτιδήποτε υπάρχει με υπερβολή είναι άσχημο.
Θα πρέπει μερικές φορές να το ξέρει και τούτο το παιδί - ότι ο πατέρας κι η μητέρα του μπορεί να μαλώνουν - γιατί κάποια μέρα θα βρει εκείνο μια γυναίκα και θα υπάρχουν καυγάδες΄ θα πρέπει να ξέρει ότι είναι φυσικό πράγμα οι καυγάδες. Για την ακρίβεια, ό,τι είναι φυσικό είναι καλό. Και τώρα που αποκτάτε κι οι δυο εγρήγορση, τα πράγματα θα αλλάξουν.
Osho, The Zero Experience, Talk #15
(Αυτός ο τίτλος δεν είναι πλέον διαθέσιμος κατόπιν αιτήματος του Osho)