Η πολιτική είναι αρρώστια και πρέπει να την αντιμετωπίζουμε ακριβώς ως τέτοια. Είναι πιο επικίνδυνη και από τον καρκίνο και αν χρειάζεται εγχείρηση, πρέπει να την κάνουμε. Η πολιτική είναι βρώμικη κατά βάση. Αναγκαστικά είναι έτσι, γιατί μια και μόνο θέση την ποθούν και την επιθυμούν χιλιάδες άνθρωποι΄ είναι φυσικό τότε να παλεύουν, να σκοτώνουν, να κάνουν τα πάντα.

Το όλο πρόγραμμα τού νου μας είναι πολύ λάθος: μας έχουν προγραμματίσει να είμαστε φιλόδοξοι. Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται η πολιτική. Δεν βρίσκεται μόνο μέσα στον συνηθισμένο κόσμο της πολιτικής, έχει μολύνει ακόμη και την συνηθισμένη ζωή.

Ακόμη και το μικρό παιδί αρχίζει να χαμογελάει στη μητέρα, στον πατέρα, με ένα ψεύτικο χαμόγελο΄ δεν έχει κανένα βάθος πίσω του. Ξέρει όμως ότι όποτε χαμογελά, το ανταμείβουν. Έχει μάθει τον πρώτο βασικό κανόνα πώς να είναι κανείς πολιτικός. Βρίσκεται στην κούνια του ακόμα και του έχεις μάθει την πολιτική.

Στις ανθρώπινες σχέσεις υπάρχει παντού η πολιτική.

Ο άντρας έχει κάνει ανάπηρη τη γυναίκα. Για πολιτική πρόκειται.

Οι γυναίκες αποτελούν το μισό της ανθρωπότητας. Οι άντρες δεν έχουν κανένα δικαίωμα να τις κάνουν ανάπηρες, επί αιώνες όμως τις έχουν κάνει ανάπηρες τελείως. Δεν τους έχουν επιτρέψει να μορφώνονται. Δεν τους έχουν επιτρέψει ούτε καν να ακούνε τις ιερές γραφές. Σε πολλές θρησκείες δεν τους έχουν επιτρέψει να μπαίνουν στους ναούς. ΄Η, αν τους το έχουν επιτρέψει, έχουν ξεχωριστό τμήμα΄ δεν μπορούν να στέκουν ως ίσες με τον άντρα ακόμη και ενώπιον τού Θεού.

Αλλά την αρχή την κάνει ο ίδιος ο Θεός. Ίσως να μην το συνειδητοποιείς... γιατί κατά κανόνα το έχουν ξεχάσει οι πάντες. Οι χριστιανοί δεν το αναφέρουν, οι εβραίοι δεν το αναφέρουν. Τονίζουν ότι ο Αδάμ και η Εύα είναι ο πρώτος άντρας κι η πρώτη γυναίκα΄ ο Αδάμ σίγουρα είναι ο πρώτος άντρας, αλλά η Εύα δεν είναι η πρώτη γυναίκα. Ο Θεός έφτιαξε τον Αδάμ και τη Λιλίθ και τους έκανε ίσους΄ το ίδιο ύψος, η ίδια ευφυΐα, η ίδια δύναμη, ο ίδιος νους.

Αλλά οι θεοί των κουτών ανθρώπων δεν γίνεται να είναι πολύ σοφοί. Έφτιαξε αυτούς τους δυο, αλλά δεν έφτιαξε ένα διπλό κρεβάτι! Έφτιαξε ένα μικρό κρεβάτι και την πρώτη νύχτα εμφανίστηκε το πρόβλημα ποιος θα κοιμηθεί στο κρεβάτι και ποιος θα κοιμηθεί στο πάτωμα. Έτσι λοιπόν - δεν είναι καινούργιο πράγμα ο μαξιλαροπόλεμος, είναι τόσο παλιό όσο κι ο άνθρωπος - άρχισαν να πετάνε διάφορα πράγματα ο ένας στον άλλο. Ήταν και οι δυο ίσοι σωματικά και διανοητικά κι η γυναίκα δεν υποτασσόταν: ο Αδάμ αναγκάστηκε να κοιμηθεί στο πάτωμα.

Βλέποντας ότι κοίταζαν από τα παράθυρα κάθε είδους ζώα τι συμβαίνει - και η γυναίκα ήταν ανυποχώρητη, όπως είναι πάντοτε - κοιμήθηκε εκείνη στο κρεβάτι κι ο καημένος ο Αδάμ κοιμήθηκε στο πάτωμα, αλλά ήταν πολύ θυμωμένος. Πήγε στο Θεό την επόμενη μέρα και είπε, ΄΄Αυτή η γυναίκα δεν είναι εντάξει. Προκαλεί μεγάλη φασαρία. Μόνος μου ήμουν καλά. Ήταν δικό μου το λάθος που σου είπα, ΄Είμαι μόνος, δώσε μου μια σύντροφο.΄

΄΄Τι είδους σύντροφο μού έδωσες; Και δεν μπορούσες να έχεις λίγη περισσότερη κατανόηση; Πώς να κοιμηθούν δυο άνθρωποι πάνω σε ένα μικρό κρεβάτι; Χρειάζομαι μια γυναίκα που να μην είναι ίση με μένα από καμιά άποψη.΄΄

Η Λιλίθ αποσυναρμολογήθηκε. Δημιουργήθηκε τώρα η Εύα με ένα τελείως διαφορετικό τρόπο. Συνέβη η πρώτη χειρουργική επέμβαση στον κόσμο. Όταν κοιμόταν ο καημένος ο Αδάμ - ίσως να του έδωσαν κάτι παρόμοιο με το χλωροφόρμιο - ο Θεός αφαίρεσε ένα από τα πλευρά του κι έφτιαξε μια γυναίκα από το πλευρό αυτό, έτσι ώστε να μην είναι ποτέ ίση με εκείνον΄ θα είναι μόνο ένα πλευρό. Και η Εύα έγινε γνωστή ως η πρώτη γυναίκα, στην πραγματικότητα όμως ήταν η δεύτερη. Θα είχα προτιμήσει την πρώτη γυναίκα΄ είχε λίγο άλας, λίγη δύναμη. Κατόρθωσε την πρώτη νύχτα να βάλει τον Αδάμ στο πάτωμα. Του χρειαζόταν αυτό.

Αλλά η Εύα έμοιαζε πολύ με σκλάβα. Το μόνο που έκανε, όποτε γύριζε αργά στο σπίτι ο Αδάμ και έπεφτε για ύπνο, εκείνη μετρούσε τα πλευρά του. Φοβόταν μήπως ο Θεός είχε δημιουργήσει κι άλλες γυναίκες, παίρνοντας άλλα πλευρά. Και ο άντρας από τότε... ίσως η ιδέα περί Θεού να ανήκει κι αυτή στον άντρα. Ο Θεός είναι ένας αρσενικός σοβινιστής: στην τριάδα του δεν υπάρχει θέση για τη γυναίκα.

Ο άντρας προσπάθησε να περιορίσει με κάθε τρόπο την ελευθερία τής γυναίκας.

Πρόκειται για πολιτική΄ δεν πρόκειται για αγάπη.

Αγαπάς μια γυναίκα, αλλά δεν της δίνεις ελευθερία. Τι είδους αγάπη είναι αυτή που φοβάται να δώσει ελευθερία;

Την βάζεις σε ένα κλουβί σαν να είναι παπαγάλος. Μπορείς να λες ότι τον αγαπάς τον παπαγάλο, αλλά δεν καταλαβαίνεις ότι τον σκοτώνεις τον παπαγάλο! Έχεις αφαιρέσει από τον παπαγάλο όλο τον ουρανό και του έχεις δώσει μόνο ένα κλουβί. Το κλουβί μπορεί να είναι φτιαγμένο από χρυσάφι, αλλά ακόμη κι ένα χρυσό κλουβί δεν είναι τίποτε σε σύγκριση με την ελευθερία των παπαγάλων στον ουρανό, να πηγαίνουν από δέντρο σε δέντρο, να λένε τα τραγούδια τους... όχι αυτά που τους υποχρεώνεις εσύ να λένε, αλλά αυτά που τους είναι φυσικά, που τους είναι αυθεντικά.

Η γυναίκα κάνει συνεχώς τα πράγματα που θέλει ο άντρας. Έχει η ίδια ξεχάσει σιγά-σιγά τελείως ότι είναι κι εκείνη άνθρωπος.

Στην Κίνα, επί χιλιάδες χρόνια, ο σύζυγος μπορούσε να σκοτώσει τη γυναίκα του. Μόνο το 1951 έγινε ένας καινούργιος νόμος που το εμποδίζει αυτό. Μέχρι το 1951 ο σύζυγος είχε εκείνη τη δυνατότητα: αν ήθελε να σκοτώσει τη γυναίκα του, ήταν δικό του το θέμα΄ δική του ήταν η γυναίκα, ιδιοκτησία του. Ο νόμος δεν ενδιαφέρεται να αναμειχθεί στην ιδιοκτησία σου. Και επιπλέον, η Κίνα νομίζει ότι οι γυναίκες δεν έχουν ψυχή΄ μόνο οι άντρες έχουν ψυχή.

Γι΄αυτό ακριβώς στην ιστορία τής Κίνας δεν θα βρεις ούτε μια γυναίκα τού διαμετρήματος τού Λάο Τσου, του Τσουάνγκ Τσου, του Λι Τσου, του Κομφούκιου, του Μένκιου... ούτε μια γυναίκα. Αν δεν έχεις ψυχή, είσαι απλώς ένα πράγμα΄ δεν μπορείς να ανταγωνιστείς τον άντρα.

Τη μισή ανθρωπότητα, σε κάθε χώρα, σε κάθε πολιτισμό, την κατέστρεψε η πολιτική της οικογένειας. Μπορεί να μην το ονομάζεις ΄΄πολιτική΄΄ αυτό, αλλά για πολιτική πρόκειται. Όπου υπάρχει επιθυμία να έχεις εξουσία πάνω σε έναν άλλο άνθρωπο, πρόκειται για πολιτική. Η εξουσία είναι πάντοτε πολιτική... ακόμη και πάνω σε μικρά παιδιά. Οι γονείς νομίζουν πως τα αγαπούν, είναι όμως στον νου τους μόνον αυτό, διότι θέλουν να είναι υπάκουα τα παιδιά΄ και τι σημαίνει η υπακοή; Σημαίνει ότι όλη η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των γονιών.

Αν είναι μια τόσο σπουδαία ιδιότητα η υπακοή, γιατί να μην είναι οι γονείς υπάκουοι στα παιδιά; Αν είναι ένα τόσο θρησκευτικό πράγμα αυτό, οι γονείς πρέπει να είναι υπάκουοι στα παιδιά. Δεν έχει όμως καμιά σχέση με τη θρησκεία αυτό. Έχει σχέση μόνο με το κρύψιμο της πολιτικής μέσα σε μια όμορφη λέξη.

Χρειάζεται να αποκαλύψουμε στον άνθρωπο κάθε ένα θέμα, όπου έχει μπει η πολιτική - κι έχει μπει παντού, μέσα σε κάθε σχέση. Έχει μολύνει όλη τη ζωή του ανθρώπου και την μολύνει και τώρα συνεχώς.