Να βρίσκεται κανείς αντιμέτωπος με τον εαυτό του όταν είναι μόνος είναι κάτι που φοβίζει και που είναι οδυνηρό και χρειάζεται να το υπομείνει. Δεν πρέπει να κάνει τίποτε για να το αποφύγει, δεν πρέπει να κάνει τίποτε για να αποσπάσει από εκεί την προσοχή τού νου και δεν πρέπει να κάνει τίποτε για να ξεφύγει από τούτο. Πρέπει να το υπομείνει και να περάσει μέσα από αυτό. Καθώς υποφέρεις και πονάς, είναι τούτο ένα καλό σημάδι ότι βρίσκεσαι κοντά σε μια καινούργια γέννηση, γιατί κάθε γέννησης προηγείται ο πόνος. Δεν μπορείς να το αποφύγεις και δεν πρέπει να το αποφύγεις, γιατί αποτελεί μέρος τής ανάπτυξής σου.

Γιατί όμως υπάρχει αυτός ο πόνος;

Πρέπει να το κατανοήσουμε, γιατί η κατανόηση θα σε βοηθήσει να περάσεις μέσα από αυτό και αν περάσεις μέσα από αυτό εν γνώσει σου, θα βγεις από εκεί με ευκολία και συντομότερα.

Γιατί υπάρχει πόνος όταν είσαι μόνος; Το πρώτο πράγμα είναι ότι αρρωσταίνει το εγώ σου. Το εγώ σου μπορεί και υπάρχει μόνον μαζί με άλλους. Έχει μεγαλώσει μέσα σε σχέσεις, δεν μπορεί να υπάρχει μόνο του. Όταν λοιπόν η συνθήκη είναι τέτοια που δεν μπορεί το ίδιο να υπάρχει, αισθάνεται ασφυξία΄ αισθάνεται σαν να είναι στα πρόθυρα τού θανάτου. Αυτός είναι ο βαθύτερος πόνος. Νιώθεις σαν να πεθαίνεις. Δεν είσαι όμως εσύ που πεθαίνεις, είναι το εγώ σου, το οποίο έχεις θεωρήσει ότι είναι ο εαυτός σου και με το οποίο έχεις ταυτιστεί. Δεν μπορεί να υπάρχει, διότι σου το έχουν δώσει οι άλλοι. Αποτελεί μια συνεισφορά. Όταν φεύγεις από τους άλλους, δεν μπορείς να το πάρεις μαζί σου.

Στη μοναχικότητα λοιπόν, όλα όσα γνωρίζεις για τον εαυτό σου θα φύγουν΄ σιγά-σιγά θα εξαφανιστούν. Μπορείς να παρατείνεις το εγώ σου για ένα ορισμένο διάστημα  –  κι ακόμη και τούτο θα χρειαστεί να το κάνεις με τη φαντασία σου –  δεν μπορείς όμως να το παρατείνεις για πολύ καιρό. Χωρίς συντροφιά είσαι ξεριζωμένος΄ δεν υπάρχει το έδαφος από το οποίο παίρνεις τροφή. Αυτός είναι ο βασικός πόνος.

Δεν είσαι πλέον βέβαιος για το ποιος είσαι: είσαι μια προσωπικότητα που διασκορπίζεται, μια προσωπικότητα που διαλύεται. Αλλά αυτό είναι καλό, γιατί αν δεν εξαφανιστεί αυτός ο ψεύτικος εαυτός σου, δεν μπορεί να εμφανιστεί ο πραγματικός. Αν δεν πλυθείς και γίνεις και πάλι καθαρός, δεν μπορεί να προβάλλει το πραγματικό.

Αυτός ο ψεύτικος εαυτός έχει καταλάβει το θρόνο. Πρέπει να εκθρονιστεί. Αν ζεις μοναχικά, μπορεί να φύγει κάθε τι που είναι ψεύτικο. Και ό,τι έχει δοθεί από την κοινωνία είναι ψεύτικο. Στην πραγματικότητα, κάθε τι που είναι δοτό είναι ψεύτικο΄ κάθε τι που γεννιέται μαζί με σένα είναι πραγματικό. Ό,τι αποτελεί εσένα αφ΄εαυτού, όχι ως συνεισφορά κάποιου άλλου, είναι πραγματικό, αυθεντικό. Πρέπει όμως να φύγει το ψεύτικο και το ψεύτικο αποτελεί μια μεγάλη επένδυση. Έχεις επενδύσει πάρα πολλά εκεί΄ το έχεις φροντίσει πάρα πολύ΄ όλες σου οι ελπίδες κρέμονται από εκεί. Όταν λοιπόν αρχίζει να διαλύεται, θα νιώσεις φόβο, θα φοβάσαι και θα τρέμεις: τι του κάνεις του εαυτού σου; Καταστρέφεις όλη σου τη ζωή, την όλη δομή.

Θα υπάρχει φόβος. Πρέπει όμως να περάσεις μέσα από αυτό τον φόβο΄ τότε μόνο θα γίνεις άφοβος. Δεν λέω ότι θα γίνεις γενναίος, όχι. Λέω ότι θα γίνεις άφοβος.

Η γενναιότητα αποτελεί μέρος τού φόβου. Όσο γενναίος κι αν είσαι, ο φόβος βρίσκεται κρυμμένος από πίσω. Λέω άφοβος. Δεν θα είσαι γενναίος΄ δεν υπάρχει λόγος να είσαι γενναίος όταν δεν βρίσκεται εκεί ο φόβος. Η γενναιότητα και ο φόβος γίνονται και τα δυο άσχετα πράγματα. Είναι και τα δυο όψεις τού ίδιου νομίσματος. Έτσι λοιπόν, οι γενναίοι σου άνθρωποι δεν είναι τίποτε άλλο από εσένα γυρισμένο ανάποδα. Η γενναιότητά σου είναι κρυμμένη μέσα σου και ο φόβος σου βρίσκεται στην επιφάνεια΄ ο δικός τους φόβος είναι κρυμμένος μέσα τους και η γενναιότητά τους βρίσκεται στην επιφάνεια. Όταν λοιπόν είσαι μόνος σου, είσαι πολύ γενναίος. Όταν σκέφτεσαι κάτι, είσαι πολύ γενναίος, όταν όμως εμφανίζεται κάποια πραγματική κατάσταση, φοβάσαι.

Γίνεται άφοβος κανείς μόνον όταν έχει περάσει μέσα από το βαθύτερο φόβο που υπάρχει  –  δηλαδή τη διάλυση τού εγώ, τη διάλυση τής εικόνας και τη διάλυση τής προσωπικότητας.

Είναι θάνατος αυτό, γιατί δεν ξέρεις αν πρόκειται να προβάλλει από εκεί μια καινούργια ζωή. Κατά τη διαδικασία, θα γνωρίζεις μόνο το θάνατο. Μόνον όταν πεθάνεις ως προς το πώς είσαι, ως η ψεύτικη οντότητα, μόνο τότε θα ξέρεις ότι ο θάνατος ήταν απλώς μια πύλη προς την αθανασία. Αυτό όμως θα συμβεί στο τέλος΄ στη διάρκεια τής διαδικασίας, εσύ απλώς πεθαίνεις.

Όλα όσα αγαπούσες τόσο πολύ σού τα παίρνουν - την προσωπικότητά σου, τις ιδέες σου, όλα όσα νόμιζες ότι είναι ωραία. Σε εγκαταλείπουν τα πάντα. Απογυμνώνεσαι. Όλοι οι ρόλοι και τα ενδύματα αφαιρούνται. Κατά την διαδικασία, θα υπάρχει ο φόβος, αλλά ο φόβος αυτός είναι βασικός, αναγκαίος κι αναπόφευκτος - πρέπει να περάσεις από μέσα του. Πρέπει να τον κατανοήσεις, μην προσπαθείς όμως να τον αποφύγεις, μην προσπαθείς να του ξεφύγεις, γιατί κάθε απόδραση θα σε φέρνει πάλι πίσω. Θα γυρνάς πίσω στην προσωπικότητα.

Εκείνοι που μπαίνουν σε βαθιά σιωπή και μοναχικότητα με ρωτούν πάντα, ΄΄Θα υπάρξει ο φόβος, τι να κάνουμε λοιπόν;΄΄ Τους λέω να μην κάνουν τίποτε, απλώς να ζήσουν τον φόβο.

Αν συμβαίνει να τρέμεις, τρέμε. Γιατί να το εμποδίσεις; Αν υπάρχει κάποιος εσωτερικός φόβος και τρέμεις από αυτόν, τρέμε από αυτόν. Μην κάνεις τίποτε. Άσε το να συμβαίνει. Θα φύγει από μόνο του. Αν το αποφεύγεις. . . και μπορείς να το αποφύγεις. Μπορείς να αρχίσεις να ψέλνεις Ραμ, Ραμ, Ραμ΄ μπορείς να κρατηθείς από ένα μάντρα, έτσι ώστε να αποσπάσεις το νου σου από εκεί. Θα σε κατευνάσει αυτό και ο φόβος δεν θα βρίσκεται εκεί΄ τον έσπρωξες μέσα στο ασυνείδητο. Ερχόταν εκείνος προς τα έξω, πράγμα που ήταν καλό, θα απελευθερωνόσουν από εκείνον, θα έφευγε από σένα και καθώς φεύγει, εσύ θα τρέμεις.

Είναι φυσικό, διότι από κάθε κύτταρο τού σώματος και του νου φεύγει ενέργεια που υπήρχε πάντοτε εκεί απωθημένη. Θα αρχίσεις να τραντάζεσαι και να τρέμεις΄ θα είναι ακριβώς σαν ένας σεισμός. Ολόκληρη η ψυχή θα αναστατωθεί από τούτο. Αλλά άσε το να συμβεί. Μη κάνεις τίποτε. Αυτή είναι η συμβουλή μου. Μην ψέλνεις καν. Μην προσπαθείς να κάνεις κάτι ως προς αυτό, γιατί, ό,τι μπορείς να κάνεις, καταπίεση θα είναι πάλι. Επιτρέποντάς του να υπάρχει, αφήνοντάς το να υπάρχει, θα φύγει από σένα΄ κι όταν έχει φύγει, θα είσαι ένας τελείως διαφορετικός άνθρωπος.