Φοβάμαι τη μοναχικότητα. Δεν έχω κάποια σχέση αυτό τον καιρό, πράγμα το οποίο μου αρέσει και ταυτόχρονα δεν μου αρέσει.

Θα έρθει και εκείνος ο καιρός που θα μπορείς να είσαι μόνη, δεν έχει όμως έρθει ακόμη. Έτσι λοιπόν, είτε σου αρέσει είτε όχι, θα χρειαστεί να είσαι με κάποιον. Η μοναχικότητα είναι δυνατό να υπάρξει μόνο όταν είναι κανείς ώριμος και τίποτε δεν μπορεί να γίνει άμεσα για την ωριμότητα αυτή. Η ωριμότητα έρχεται σιγά-σιγά, όταν ζεις μαζί με ανθρώπους και υποφέρεις και απολαμβάνεις επίσης.

Μέσα από πάρα πολλές εμπειρίες σχέσεων, κάποια μέρα αποκτά κανείς την επίγνωση ότι είναι αρκετός από μόνος του, ότι δεν υπάρχει ανάγκη να εξαρτάται από άλλους, ότι η μοναχικότητα δεν είναι κάποιο είδος αρνητικής κατάστασης αλλά μια βαθιά ικανοποίηση, ότι η μοναχικότητα είναι όμορφη και ότι περιέχει ευλογία. Αυτό όμως έρχεται αφού έχεις περάσει μέσα από πολλές κολάσεις και καθαρτήρια... τότε μόνο. Δεν μπορείς να κάνεις ένα άλμα για τον παράδεισο΄ ο δρόμος για τον παράδεισο περνάει μέσα από την κόλαση. Πρέπει να περάσεις μέσα από την κόλαση΄ αυτή είναι το σχολείο - σε εκπαιδεύει για τον παράδεισο. Μη βιάζεσαι λοιπόν΄ αλλιώς θα είσαι δυστυχισμένη.

Είναι καλύτερο να έχεις σχέσεις και να είσαι δυστυχισμένη παρά να είσαι δυστυχισμένη και μόνη. Αυτή είναι η μόνη επιλογή προς το παρόν: δυστυχισμένη μόνη ή δυστυχισμένη με άλλους. Αλλά όταν είσαι δυστυχισμένη μαζί με κάποιον άλλο είναι καλύτερα΄ τουλάχιστον μπορείς να επιρρίψεις την ευθύνη στον άλλο!

Όταν είσαι εντελώς μόνη, πού θα επιρρίψεις την ευθύνη; Κουβαλάς όλο το βάρος... ούτε καν ένας άνθρωπος να το μοιραστείτε!  Όταν είσαι δυστυχισμένη μαζί με κάποιον άλλο, μπορείς να βρεις αιτίες, εξηγήσεις για ποιο λόγο υπάρχει η δυστυχία. Όταν είσαι μόνη δεν υπάρχει κανείς λόγος και καμιά αιτία, έτσι λοιπόν ο νους αισθάνεται τελείως δίχως απασχόληση και η δυστυχία μοιάζει να συνεχίζεται πολύ, αιώνια.

Διάλεξε προς το παρόν αυτή τη δυστυχία, το άλλο είδος, που οι άνθρωποι ονομάζουν σχέσεις. Είναι ένα αναγκαίο κακό μέσα από το οποίο πρέπει να περάσεις. Και κάποια μέρα θα μπορείς να προχωρήσεις πέρα από αυτό, αλλά δεν έχει έρθει τώρα η στιγμή εκείνη. Όταν θα έχει έρθει, δεν θα νιώθεις καθόλου δυστυχισμένη που είσαι μόνη, θα νιώθεις σαν να βρίσκεσαι στην κορυφή του κόσμου. Δεν υπάρχει καμιά χαρά που να συγκρίνεται μαζί της, καμιά σχέση δεν μπορεί να φέρει αυτή τη χαρά. Η σχέση παραμένει πάντα ένα ανάμεικτο φαινόμενο: λίγες στιγμές χαράς και πολύ περισσότερες στιγμές δυστυχίας. Αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει κανείς για τις λίγες στιγμές χαράς.

Αν όμως είσαι τώρα μόνη σου, ούτε καν εκείνες οι λίγες στιγμές δεν θα υπάρχουν΄ θα υπάρχει μόνο δυστυχία και ξανά δυστυχία και νιώθει τη μονοτονία κανείς. Όταν είσαι μαζί με κάποιον, τουλάχιστον η δυστυχία αλλάζει χρώμα, σχήματα, μορφή. Ήταν άλλο πράγμα το πρωί κι άλλο πράγμα το βράδυ. Για δυστυχία πρόκειται πάντα [γελώντας], αλλά αλλάζει! Βρες λοιπόν κάποιον καημένο άνθρωπο. Άρχισε να ψάχνεις!