΄΄Όπου κι αν βρίσκεσαι, θυμήσου τον εαυτό σου, το ότι είσαι. Αυτή η συνειδητότητα τού ότι είσαι θα πρέπει να γίνει ένα συνεχές. Όχι το όνομα, την κάστα, την εθνικότητά σου. Είναι μάταια αυτά τα πράγματα, τελείως άχρηστα. Θυμήσου απλώς: είμαι. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάς. Όταν περπατάς, κάθεσαι, τρως, μιλάς, θυμήσου ότι: είμαι.

΄΄Θα είναι δύσκολο, πολύ κοπιαστικό. Στην αρχή, θα το ξεχνάς συνεχώς: θα υπάρχουν μόνο μεμονωμένες στιγμές που θα νιώθεις φωτισμένος, μετά θα χάνεται. Αλλά μην στεναχωριέσαι΄ ακόμη και οι μεμονωμένες στιγμές είναι καλές. Συνέχισε, όποτε μπορείς να θυμηθείς, πιάσε το νήμα. Όταν ξεχνάς, μην ανησυχείς΄ θυμήσου πάλι, και σιγά-σιγά τα κενά θα μειωθούν, τα διαλείμματα θα αρχίσουν να παύουν, θα δημιουργηθεί ένα συνεχές.

Και όποτε γίνεται συνεχής η συνειδητότητα σου, δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείς τον νου. Τότε δεν υπάρχουν σχέδια, τότε μπορείς να κινηθείς με βάση τη συνειδητότητά σου, όχι με βάση το νου. Τότε δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγνώμη, δεν υπάρχει λόγος να δίνεις εξηγήσεις. Τότε είσαι ό,τι είσαι΄ δεν υπάρχει τίποτα να κρύψεις. Ό,τι είσαι, είσαι. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο. Μπορείς να βρίσκεσαι μόνο σε κατάσταση συνεχούς ενθύμησης. Μέσα από αυτή την ενθύμηση, αυτή την προσοχή, έρχεται η αυθεντική θρησκεία, η αυθεντική ηθική.

΄΄Αυτό ακριβώς ονομάζουν ενθύμηση τού εαυτού οι ινδουιστές, αυτό ο Βούδας ονόμασε ορθή προσοχή, ο Γκουρτζίεφ ονόμαζε αυτο-ενθύμηση, ο Κρισναμούρτι ονομάζει επίγνωση. Αυτό είναι το πιο ουσιαστικό μέρος τού διαλογισμού, να θυμάσαι ότι: είμαι.

΄΄Δεν χρειάζεται να το επαναλαμβάνεις με τον νου, ΄περπατάω΄. Αν το επαναλαμβάνεις, δεν είναι ενθύμηση αυτό. Πρέπει να έχεις μη-λεκτική επίγνωση τού ότι ΄περπατάω, τρώω, μιλώ, ακούω.΄ Ό,τι κι αν κάνεις, το ΄εγώ΄ μέσα σου δεν πρέπει να το ξεχνάς΄ πρέπει να παραμένει.

΄΄Δεν σκέφτεσαι τoν εαυτό σου. Έχεις συνείδηση τού εαυτού σου. Όταν σκέφτεσαι τον εαυτό σου, πρόκειται για το εγώ σου. Η συνείδηση τού εαυτού είναι ασμίτα... καθαρότητα, απλή επίγνωση τού ότι ΄είμαι΄.

΄΄Συνήθως η συνειδητότητά σου έχει ως στόχο κάποιο αντικείμενο. Με κοιτάς: όλη σου η συνειδητότητα κινείται προς εμένα σαν βέλος. Το βέλος σου όμως στρέφεται προς εμένα. Αυτο-ενθύμηση σημαίνει ότι πρέπει να έχεις διπλό βέλος: η μιά πλευρά δείχνει προς εμένα, η άλλη του πλευρά δείχνει προς εσένα. Το διπλό βέλος είναι αυτο-ενθύμηση.΄΄