ΕΥΤΥΧΙΑ
Τι αναζητάς; Ευτυχία, μακαριότητα, χαρά – αυτό αναζητάς. Το αναζητάς εδώ και χιλιετηρίδες και δεν το έχεις βρει ακόμη. Ήρθε η στιγμή, η σωστή στιγμή για να σκεφτείς και πάλι, να διαλογιστείς και πάλι. Έχεις αναζητήσει τόσο πολύ, έχεις προσπαθήσει τόσο πολύ – μήπως δεν τα καταφέρνεις ακριβώς επειδή προσπαθείς; Μήπως είναι η προσπάθεια εκείνο που σε κρατά μακριά από την ευτυχία; Ας το σκεφτούμε, ας το συλλογιστούμε αυτό. Κάνε μια μικρή παύση στην αναζήτησή σου – σκέψου το ξανά.
Είσαι σε αναζήτηση εδώ και πολλές ζωές. Δεν θυμάσαι τις άλλες ζωές, δεν υπάρχει λόγος – σε τούτη όμως τη ζωή είσαι σε αναζήτηση, αυτό αρκεί. Και δεν το έχεις βρει: κανείς δεν βρήκε ποτέ μέσω της αναζήτησης, κάτι λάθος υπάρχει στην ίδια την αναζήτηση. Με την αναζήτηση είναι φυσικό να ξεχνάς τον εαυτό σου΄ αρχίζεις να κοιτάς παντού, οπουδήποτε αλλού. Κοιτάς βόρεια και ανατολικά και δυτικά και νότια και στον ουρανό και μέσα στις θάλασσες και ψάχνεις συνέχεια παντού. Η αναζήτηση γίνεται όλο και πιο πολύ γεμάτη απελπισία, γιατί όσο ψάχνεις και δεν βρίσκεις, εμφανίζεται μεγάλο άγχος – ΄΄Θα τα καταφέρω αυτή τη φορά ή θα αποτύχω και πάλι;΄΄
Όλο και πιο πολλή απόγνωση, όλο και πιο πολλή δυστυχία, όλο και πιο πολλή παραφροσύνη – τρελαίνεσαι. Κι η ευτυχία παραμένει το ίδιο μακριά όσο από πάντα, απομακρύνεται μάλιστα περισσότερο από σένα. Όσο πιο πολύ ψάχνεις τόσο πιο μικρή είναι η πιθανότητα να τη βρεις, διότι βρίσκεται μέσα σου.
Η ευτυχία είναι λειτουργία της συνειδητότητάς σου όταν είναι αφυπνισμένη, η δυστυχία είναι η λειτουργία της συνειδητότητάς σου όταν είναι κοιμισμένη. Η ασυνειδησία είναι ο καθρέφτης σου φορτωμένος με πολλή σκόνη και με αποσκευές και με το παρελθόν.
Ευτυχία είναι όταν πετάς εκείνο το βάρος και βρίσκεις ξανά τον καθρέφτη΄ ο καθρέφτης σου μπορεί να αντικατοπτρίσει και πάλι τα δέντρα και τον ήλιο και την άμμο και τη θάλασσα και τα αστέρια. Όταν έχεις ξαναγίνει αθώος, όταν έχεις και πάλι τα μάτια ενός παιδιού – με την καθαρότητα εκείνη είσαι ευτυχισμένος.
Διάβαζα μερικές όμορφες γραμμές του Μάικλ Άνταμ:
΄΄Ίσως ακόμη κι οι προσπάθειες να προκαλούν δυστυχία. Ίσως ο όλος θόρυβος των επιθυμιών μου να κρατά μακριά από τους ώμους μου το παράξενο πουλί. Προσπάθησα για την ευτυχία πολύ καιρό και πολύ κραυγαλέα. Έψαξα σε μέρη μακρινά. Πάντοτε φανταζόμουν ότι η ευτυχία είναι ένα νησί μέσα σε έναν ποταμό. Ίσως να είναι ο ίδιος ο ποταμός. Νόμιζα ότι η ευτυχία είναι το όνομα ενός πανδοχείου στο τέλος του δρόμου. Ίσως να είναι ο ίδιος ο δρόμος. Πίστευα ότι η ευτυχία ήταν πάντοτε το αύριο και το αύριο και το αύριο. Ίσως να βρίσκεται εδώ. Ίσως να είναι τώρα. Έψαξα σε κάθε άλλο μέρος.
΄΄Έτσι λοιπόν: εδώ και τώρα.
΄΄Όμως το εδώ και τώρα είναι ξεκάθαρα δυστυχία. Ίσως τότε, να μην υπάρχει κάτι σαν την ευτυχία. Ίσως η ευτυχία να μην είναι υπαρκτή, να είναι ένα όνειρο που το δημιούργησε ένας δυστυχισμένος νους. Ασφαλώς δεν μπορεί να είναι όπως δυστυχισμένα την φαντάζομαι. Εδώ και τώρα δεν υπάρχει ευτυχία. Επομένως δεν υπάρχει η ευτυχία. Δεν χρειάζεται λοιπόν να σπαταλώ τον εαυτό μου σε κάτι που δεν υπάρχει. Μπορώ λοιπόν να ξεχάσω την ευτυχία΄ μπορώ να πάψω να νοιάζομαι κι αντίθετα να ασχοληθώ με κάτι που πράγματι γνωρίζω, αισθάνομαι και ζω πλήρως. Η ευτυχία είναι ένα νωθρό όνειρο: τώρα είναι πρωί. Μπορώ να ξυπνήσω και να μείνω με τη δυστυχία, με εκείνο που είναι πραγματικό κάτω από τον ήλιο τούτη τη στιγμή. Και βλέπω τώρα πόση από τη δυστυχία μου προερχόταν από την προσπάθεια να είμαι ευτυχισμένος΄ μπορώ ακόμη κι εγώ να δω ότι η προσπάθεια αποτελεί δυστυχία. Η ευτυχία δεν προσπαθεί….
΄΄Βρίσκομαι επιτέλους εδώ και τώρα. Είμαι επιτέλους αυτό που είμαι. Είμαι ανυπόκριτος, ήσυχος. Είμαι δυστυχισμένος - και λοιπόν; Από αυτό προσπαθώ να ξεφύγω; Είναι πράγματι αυτό η δυστυχία;΄΄
Σκέψου το, διαλογίσου πάνω σε τούτο.
΄΄Κι όταν παύω να προσπαθώ να είμαι ευτυχισμένος ή οτιδήποτε άλλο, όταν δεν είμαι πια σε αναζήτηση, όταν δεν με νοιάζει να πάω κάπου, να βρω κάτι, τότε φαίνεται πως έχω ήδη φτάσει σε ένα παράξενο μέρος: είμαι εδώ και τώρα. Όταν βλέπω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ότι όλες μου οι πράξεις αποτελούν το ίδιο όνειρο, τη στιγμή που το βλέπω αυτό, ο νους μου, ο γέρο ονειροπόλος και περιπλανώμενος, είναι για μια στιγμή ακίνητος και παρών.΄΄
Φυσικά. Αν δεν είσαι σε αναζήτηση, αν δεν ψάχνεις, δεν επιθυμείς, δεν ονειρεύεσαι, για μια στιγμή πέφτει σε σιωπή ο νους, μένει ακίνητος. Δεν υπάρχει τίποτε να το επιζητεί, τίποτε για το οποίο να κάνει φασαρία, τίποτε να περιμένει και τίποτε με το οποίο να έχει απογοητευτεί. Για μια στιγμή ο νους σταματάει το συνεχές κυνηγητό του. Εκείνη τη στιγμή της ακινησίας, βρίσκεσαι σε έναν παράξενο τόπο, βρίσκεσαι σε έναν παράξενο, άγνωστο τόπο που δεν είχες γνωρίσει ποτέ πριν. Έχει ανοίξει μια καινούργια πόρτα κι εκείνη τη στιγμή ο νους είναι ακίνητος και παρών.
΄΄Αυτή τη στιγμή, εδώ και τώρα, ο πραγματικός κόσμος φανερώνεται και βλέπω: το εδώ και τώρα υπάρχει ήδη και πάντοτε καθώς και όλα όσα αναζητούσα και τα οποία αγωνιζόμουν να βρω σε άλλα μέρη και μακριά. Ακόμη περισσότερο: κυνηγούσα σκιές΄ η πραγματικότητα βρίσκεται εδώ, σε τούτο το ηλιόλουστο μέρος, σε τούτο το κάλεσμα του πουλιού τώρα. Ήταν η αναζήτησή μου της πραγματικότητας που με απομάκρυνε από αυτήν΄ η επιθυμία με έκανε να κωφεύω. Το πουλί κελαηδούσε εδώ όλο αυτό τον καιρό.
΄΄Αν είμαι ακίνητος και δεν νοιάζομαι να βρω την ευτυχία, τότε η ευτυχία φαίνεται πως μπορεί να βρει εμένα. Υπάρχει, αν είμαι πραγματικά ακίνητος, τόσο ακίνητος όσο ο θάνατος - αν είμαι τελείως νεκρός, εδώ και τώρα.΄΄
Ξαφνικά πηδάει πάνω σου η ευτυχία. Όταν εξαφανίζεται η επιθυμία, εμφανίζεται η ευτυχία. Όταν δεν αγωνίζεσαι πια, βλέπεις για πρώτη φορά ποιος είσαι. Η γνώση αυτή είναι εκείνο που εννοεί ο Βούδας: Έλα και δες: Ίχι πάσικα. Για πού σε καλεί με το έλα και δες; Σε καλεί να βγεις από τις επιθυμίες σου. Έχεις απομακρυνθεί πολύ από το σπίτι σου, έχεις χάσει τη βάση σου και δεν βρίσκεσαι εκεί που φαίνεται πως βρίσκεσαι. Το όνειρό σου σε έχει πάει σε μακρινούς κόσμους: της φαντασίας, απατηλούς, δημιούργημα δικό σου.
Osho, This Very Body the Buddha, Ομιλία #1
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
Η ευδαιμονία δεν είναι ευτυχία. Η ευδαιμονία μοιάζει πιο πολύ με την ειρήνη παρά με την ευτυχία. Η ευδαιμονία δεν είναι ούτε δυστυχία ούτε ευτυχία΄ είναι ειρήνευση από την αναστάτωση εκείνη, από τη σύγκρουση εκείνη. Είναι ειρήνη, απόλυτη ειρήνη, γιατί αποτελεί υπέρβαση της δυϊκότητας. Η ευτυχία μένει πάντα τριγύρω από τη δυστυχία΄ η δυστυχία συνοδεύεται πάντα από την άλλη της όψη, την ευτυχία. Αποτελούν δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Όταν πέσει από το χέρι σου ολόκληρο το νόμισμα, δεν είσαι ούτε ευτυχισμένος ούτε δυστυχισμένος.
Γι΄αυτό ακριβώς και ο Βούδας δεν υπήρξε ποτέ ελκυστικός για τις μάζες των Ινδών. Ποιος θέλει ειρήνη; Οι πάντες θέλουν ευτυχία - κι οι πάντες γνωρίζουν ότι την ευτυχία την ακολουθεί η δυστυχία, όπως τη μέρα την ακολουθεί η νύχτα, όπως το θάνατο τον ακολουθεί η γέννηση, τη γέννηση την ακολουθεί ο θάνατος. Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο: αν είσαι ευτυχισμένος, μπορείς να είσαι βέβαιος ότι σε λίγο θα είσαι δυστυχισμένος΄ αν είσαι δυστυχισμένος, μπορείς να είσαι βέβαιος ότι σε λίγο θα είσαι και πάλι ευτυχισμένος.
Βλέποντας αυτό το παιγνίδι ευτυχίας-δυστυχίας, ο παρατηρητής, ο διαλογιστής αποταυτίζεται κι από τα δυο. Όταν έρχεται η ευτυχία, ξέρει ότι θα έρθει η δυστυχία, γιατί να ενθουσιάζεται λοιπόν; Όταν έρχεται η δυστυχία, δεν ενοχλείται καθόλου, διότι ξέρει ότι θα έρθει η ευτυχία όπου να΄ναι, γιατί να ενοχληθεί λοιπόν; Ούτε ενθουσιάζεται με την ευτυχία ούτε ενοχλείται με τη δυστυχία. Αυτό σημαίνει ειρήνη. Παραμένει εκείνος το ίδιο, σε βαθιά ισορροπία΄ η σιωπή του μένει αδιατάρακτη. Η μέρα έρχεται και φεύγει, η νύχτα έρχεται και φεύγει, τα πάντα έρχονται και φεύγουν. Εκείνος παραμένει παρατηρητής, χωρίς να νοιάζεται, ήρεμος. Η ηρεμία αυτή, η ξεγνοιασιά αυτή είναι η ειρήνη.
Osho, The Dhammapada: The Way of the Buddha, Τόμος 9, Ομιλία #9
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
Ο άνθρωπος που αναζητά την αλήθεια δεν σκέπτεται το θέμα της ευτυχίας. Η ευτυχία του ή η δυστυχία του δεν είναι το ζήτημα. ΄΄Πρέπει να γνωρίσω την αλήθεια. Ακόμη κι αν είναι οδυνηρή, ακόμη κι αν οδηγεί στην κόλαση, είμαι πρόθυμος να περάσω μέσα από εκεί. Όπου κι αν οδηγεί, είμαι πρόθυμος να πάω εκεί.΄΄
Υπάρχουν δυο μόνο τύποι ανθρώπου. Ο ένας βρίσκεται σε αναζήτηση της ευτυχίας΄ είναι ο εγκόσμιος τύπος. Μπορεί να μπει σε μοναστήρι, ο τύπος του όμως δεν αλλάζει: κι εκεί επίσης θα αναζητεί την ευτυχία, την ευχαρίστηση, τη δικαίωση. Με διαφορετικό τώρα τρόπο – μέσω του διαλογισμού, της προσευχής, του Θεού – προσπαθεί να γίνει ευτυχισμένος, όλο και πιο πολύ ευτυχισμένος. Έπειτα υπάρχει κι ο άλλος τύπος ανθρώπου – κι είναι δυο μόνο οι τύποι – κι είναι εκείνος που βρίσκεται σε αναζήτηση της αλήθειας. Και το παράδοξο είναι το εξής: ο ένας που αναζητεί την ευτυχία δεν θα τη βρει ποτέ, διότι η ευτυχία δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο αν επιτύχεις την αλήθεια. Η ευτυχία είναι απλώς ένας ίσκιος της αλήθειας΄ δεν είναι τίποτε από μόνη της – είναι απλώς μια αρμονία.
Όταν νιώθεις ένα με την αλήθεια, όλα ταιριάζουν μεταξύ τους, συνδυάζονται. Νιώθεις έναν ρυθμό – ο ρυθμός εκείνος είναι η ευτυχία. Δεν μπορείς να την αναζητήσεις απευθείας.
Χρειάζεται να αναζητήσεις την αλήθεια. Βρίσκεις την ευτυχία όταν έχεις βρει την αλήθεια, όμως η ευτυχία δεν αποτελεί το στόχο. Κι αν αναζητείς την ευτυχία απευθείας, θα είσαι όλο και πιο πολύ δυστυχισμένος. Και το πολύ-πολύ, η ευτυχία σου θα είναι απλώς κάποια μεθυστική ουσία, έτσι ώστε να ξεχνάς τη δυστυχία΄ αυτό είναι όλο κι όλο που θα συμβεί. Η ευτυχία είναι ακριβώς σαν ένα ναρκωτικό – είναι LSD, είναι μαριχουάνα, είναι μεσκαλίνη.
Γιατί ήρθε στα ναρκωτικά η Δύση; Η διαδικασία είναι πάρα πολύ λογική. Αναγκαστικά ήρθε σε αυτά, διότι, αναζητώντας κανείς την ευτυχία, φτάνει κατ΄ανάγκην στο LSD αργά ή γρήγορα. Το ίδιο συνέβη στην Ινδία και παλιότερα. Στις Βέδες, έφτασαν στο σόμα, το LSD, διότι αναζητούσαν την ευτυχία΄ δεν ήταν πραγματικά αναζητητές της αλήθειας. Αναζητούσαν όλο και πιο πολύ την ικανοποίηση – ήρθαν στο σόμα. Το σόμα είναι το υπέρτατο ναρκωτικό. Κι ο Άλντους Χάξλεϋ ονόμασε το υπέρτατο ναρκωτικό, όταν θα βρεθεί κάποτε κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα, το ονόμασε και πάλι σόμα. Όποτε αναζητεί την ευτυχία μια κοινωνία ή ένας άνθρωπος, αναγκαστικά έρχεται κάποτε στα ναρκωτικά – διότι η ευτυχία αποτελεί αναζήτηση των ναρκωτικών. Η αναζήτηση της ευτυχίας είναι αναζήτηση για να ξεχάσεις τον εαυτό σου΄ αυτό σε βοηθά το ναρκωτικό να κάνεις. Ξεχνάς τον εαυτό σου και τότε δεν υπάρχει δυστυχία. Δεν υπάρχεις εσύ, άρα πώς να υπάρξει η δυστυχία; Είσαι κοιμισμένος βαθιά.
Η αναζήτηση της αλήθειας αποτελεί την αντίθετη ακριβώς διάσταση: όχι την ικανοποίηση, όχι την ευχαρίστηση, όχι την ευτυχία, αλλά, ΄΄Ποια είναι η φύση της ύπαρξης; Ποια είναι η αλήθεια;΄΄ Ο άνθρωπος που αναζητεί την ευτυχία δεν θα τη βρει ποτέ – το πολύ-πολύ να βρει τη λήθη. Ο άνθρωπος που αναζητά την αλήθεια θα τη βρει, γιατί για να αναζητήσει την αλήθεια θα πρέπει να γίνει αληθινός ο ίδιος.
Όταν υπάρχει πολύ τρέξιμο τριγύρω, πολύ τρέξιμο εδώ κι εκεί, ο άνθρωπος είναι δυστυχισμένος. Ευτυχία σημαίνει να είσαι σε πλήρη ανάπαυση. Τρέχεις εδώ κι εκεί αναζητώντας την ευτυχία, αλλά κάνεις λάθος στην αριθμητική σου, οι υπολογισμοί σου είναι λανθασμένοι. Νομίζεις ότι θα βρεις την ευτυχία τρέχοντας εδώ κι εκεί, στο τέλος όμως όλο αυτό το τρέξιμο σε κάνει απλώς δυστυχισμένο. Το τελικό αποτέλεσμα όλου του τρεξίματος τριγύρω είναι η δυστυχία. Όσο πιο πολύ τρέχεις, τόσο πιο δυστυχισμένος θα είσαι. Ευτυχία είναι η στιγμή εκείνη της ανάπαυσης, όπου είσαι απλώς εκεί που βρίσκεσαι, όπου δεν κινείσαι ούτε έναν πόντο. Και τότε, εκείνη τη στιγμή της ανάπαυσης, υπάρχει η ευτυχία, δεν υπάρχει τίποτε άλλο από ευτυχία. Διαλογίσου πάνω σε τούτο.
Ο βαθμός στον οποίο τρέχεις είναι ο βαθμός που στερείσαι της ευτυχίας. Κι όσο πιο πολύ συνεχίζεις να τρέχεις, τόσο πιο δυστυχισμένος γίνεσαι. Την ευτυχία τη βρίσκεις σταματώντας. Και το σταμάτημα είναι ο διαλογισμός, η προσευχή, η θρησκευτική λατρεία. Σταμάτημα σημαίνει να μην έχεις καμιά απολύτως σκέψη περί μέλλοντος. Όσο μένεις προσκολλημένος στο μέλλον, το τρέξιμό σου θα συνεχίζεται.
Η τωρινή στιγμή είναι τα πάντα, γιατί λοιπόν να τρέχεις; Πού θα φτάσεις τρέχοντας; Δεν υπάρχει μέρος στο οποίο να τρέξεις, δεν υπάρχει χρόνος στον οποίο να τρέξεις. Η ύπαρξη γιορτάζει αυτήν ακριβώς τη στιγμή κι εσύ είσαι αποκομμένος από εκείνη. Είσαι τόσο άτυχος.
Και είσαι άτυχος επειδή τρέχεις. Αν περιμένεις να έρθει σε σένα η ευτυχία αύριο, δεν θα λάβεις τίποτε άλλο εκτός από δυστυχία. Γιατί δεν παίρνεις σήμερα την ευτυχία σου; Ήδη βρίσκεται εκεί. Στάσου, σε παρακαλώ, για λίγο. Χάνεις την ευτυχία διότι τρέχεις και επειδή τρέχεις, δεν έχεις τον καιρό, τον ελεύθερο χρόνο για να την απολαύσεις.
Όλοι οι φωτισμένοι έχουν πει ότι η επιθυμία είναι η ριζική αιτία της δυστυχίας και ότι η ικανοποίηση είναι το θεμέλιο της ευτυχίας. Ικανοποίηση σημαίνει ανάπαυση, ικανοποίηση σημαίνει πως ό,τι έχεις είναι αρκετό, παραπάνω από αρκετό. Πού είναι η ικανότητα σου να απολαμβάνεις αυτό που έχεις ήδη; Σκέψου το για μια στιγμή. Έχεις καν την ικανότητα να απολαμβάνεις εκείνο που ήδη κατέχεις; Δεν είσαι ικανός να περιέχεις όλα όσα ήδη σου δίνονται κι όμως κυνηγάς ακόμη πιο πολλά.
Ο άνθρωπος μπορεί να είναι ευτυχισμένος, πιο ευτυχισμένος από τα πουλιά, πιο ευτυχισμένος από τα δέντρα, πιο ευτυχισμένος από τα αστέρια - διότι ο άνθρωπος έχει κάτι που δεν το έχει κανένα δέντρο, κανένα πουλί, κανένα αστέρι. Ο άνθρωπος έχει συνειδητότητα.
Αλλά όταν έχεις συνειδητότητα, τότε μπορούν να υπάρχουν δυο εναλλακτικές εκδοχές: μπορείς να γίνεις είτε δυστυχισμένος είτε ευτυχισμένος. Τότε η επιλογή είναι δική σου!
Τα δέντρα είναι ευτυχισμένα επειδή δεν μπορούν να είναι δυστυχισμένα. Η ευτυχία τους δεν είναι από την ελευθερία τους - αναγκαστικά είναι ευτυχισμένα. Δεν ξέρουν πώς να είναι δυστυχισμένα΄ δεν υπάρχει κάτι το εναλλακτικό. Αυτά τα πουλιά που τιτιβίζουν πάνω στα δέντρα είναι ευτυχισμένα! Όχι επειδή επέλεξαν να είναι ευτυχισμένα - είναι απλώς ευτυχισμένα επειδή δεν ξέρουν άλλο τρόπο ύπαρξης. Η ευτυχία τους είναι δίχως επίγνωση. Είναι απλώς φυσική.
Ο άνθρωπος μπορεί να είναι εξαιρετικά ευτυχισμένος και εξαιρετικά δυστυχισμένος - και είναι ελεύθερος να διαλέξει. Η ελευθερία αυτή είναι ριψοκίνδυνη. Η ελευθερία αυτή είναι πολύ επικίνδυνη - διότι γίνεσαι υπεύθυνος εσύ. Και κάτι έχει συμβεί με αυτή την ελευθερία, κάτι έχει πάει λάθος. Ο άνθρωπος κάπως στέκεται αναποδογυρισμένος.
Ήρθες σε μένα αναζητώντας το διαλογισμό. Ο διαλογισμός είναι αναγκαίος μόνον επειδή δεν έχεις επιλέξει να είσαι ευτυχισμένος. Αν έχεις επιλέξει να είσαι ευτυχισμένος, δεν υπάρχει ανάγκη κανενός διαλογισμού. Ο διαλογισμός είναι σαν φάρμακο: αν είσαι άρρωστος, τότε το φάρμακο είναι αναγκαίο. Οι βούδες δεν χρειάζονται το διαλογισμό. Μόλις αρχίσεις να επιλέγεις την ευτυχία, μόλις έχεις αποφασίσει ότι πρέπει να είσαι ευτυχισμένος, τότε δεν θα χρειάζεται κανείς διαλογισμός. Τότε ο διαλογισμός θα συμβαίνει από μόνος του.
Ο διαλογισμός είναι μια λειτουργία ευτυχίας. Ο διαλογισμός ακολουθεί τον ευτυχισμένο άνθρωπο σαν ίσκιος: όπου πάει εκείνος, ό,τι κι αν κάνει, είναι διαλογιστικός. Είναι εντατικά συγκεντρωμένος.
Η λέξη meditation (διαλογισμός) και η λέξη medicine (φάρμακο) προέρχονται από την ίδια ρίζα – έχει μεγάλη σημασία αυτό. Ο διαλογισμός είναι και φάρμακο. Δεν κρατάς μαζί σου φιαλίδια με φάρμακα και συνταγές αν είσαι υγιής. Φυσικά, όταν δεν είσαι υγιής, πρέπει να πας στο γιατρό. Το ότι πας στο γιατρό δεν είναι κάτι το σπουδαίο για το οποίο να καυχιέσαι. Πρέπει να είναι κανείς ευτυχισμένος, έτσι ώστε να μη χρειάζεται ο γιατρός.
Υπάρχουν τόσο πολλές θρησκείες επειδή τόσο πολλοί άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι. Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν χρειάζεται καμιά θρησκεία. Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν χρειάζεται κανένα ναό, καμιά εκκλησία, επειδή για τον ευτυχισμένο άνθρωπο ολόκληρο το σύμπαν είναι ένας ναός, ολόκληρη η ύπαρξη είναι μια εκκλησία. Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν έχει κάποιες θρησκευτικές δραστηριότητες, διότι όλη του η ζωή είναι θρησκευτική.
Οτιδήποτε κάνεις με ευτυχία αποτελεί προσευχή: η δουλειά σου γίνεται θρησκευτική λατρεία΄ η ίδια σου η αναπνοή έχει μέσα της μια έντονη αίγλη, μια χάρη. Όχι πως επαναλαμβάνεις συνεχώς το όνομα του ΄΄Θεού΄΄ - μόνο οι κουτοί άνθρωποι το κάνουν αυτό - επειδή το θεϊκό στοιχείο δεν έχει κανένα όνομα κι όταν επαναλαμβάνεις κάποιο υποτιθέμενο όνομα, απλώς κάνεις το νου σου νωθρό. Επαναλαμβάνοντας το όνομά του, δεν πρόκειται να φτάσεις πουθενά. Ο ευτυχισμένος άνθρωπος καταλήγει να δει ότι το θεϊκό στοιχείο βρίσκεται παντού. Για να το δεις χρειάζεσαι ευτυχισμένα μάτια.
Τι έχει πάει λάθος;
Osho, A Sudden Clash of Thunder, Ομιλία #7
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
