ΜΠΑΓΙΑΖΙΝΤ
Λένε για ένα σούφι μύστη, τον Μπαγιαζίντ, ότι ήταν ένας εξαιρετικά ευτυχισμένος άνθρωπος, σχεδόν εκστατικός. Δεν τον είχε δει ποτέ κανείς δυστυχισμένο, δεν τον είχε δει ποτέ κανείς λυπημένο, δεν τον είχε δει ποτέ κανείς να γκρινιάζει ή να παραπονείται. Ό,τι κι αν συνέβαινε, εκείνος ήταν ευτυχισμένος. Δεν ήταν πάντοτε καλά τα πράγματα, δεν ήταν πάντοτε σωστά κατά τους άλλους. Μερικές φορές δεν υπήρχε φαγητό, εκείνος όμως ήταν ευτυχισμένος. Μερικές φορές για μέρες ολόκληρες ζούσε χωρίς φαγητό, αλλά ήταν ευτυχισμένος. Μερικές φορές δεν υπήρχαν ρούχα, αλλά ήταν ευτυχισμένος. Μερικές φορές χρειαζόταν να κοιμηθεί στην ύπαιθρο, αλλά ήταν ευτυχισμένος. Η ευτυχία του έμενε αδιατάρακτη. Ήταν άνευ όρων.
Osho, The Discipline of Transcendence, Τόμος 2, Ομιλία #8
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
