ΒΟΥΔΑΣ
Όλοι οι μεγάλοι θρησκευτικοί δάσκαλοι υπολείπονται κατά πολύ σε σύγκριση με τον Γκωτάμα Βούδα. Θέλουν να γίνετε οπαδοί, θέλουν να εφαρμόζετε μια ορισμένη πειθαρχία, θέλουν να κανονίζεις τις υποθέσεις σου, την ηθική σου, τον τρόπο της ζωής σου. Σου φτιάχνουν ένα καλούπι και σου δίνουν ένα ωραίο κελί φυλακής.
Ο Βούδας είναι ο μόνος που είναι απόλυτα υπέρ της ελευθερίας. Χωρίς ελευθερία, ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει το υπέρτατο μυστήριό του΄ αν είναι αλυσοδεμένος, δεν μπορεί να ανοίξει τα φτερά του και να πάει στον ουρανό και να πάει στο πέραν. Κάθε θρησκεία αλυσοδένει τους ανθρώπους, τους ελέγχει κάπως, δεν τους επιτρέπει να είναι η αυθεντική τους ύπαρξη, αλλά τους δίνει προσωπικότητες και μάσκες – και το ονομάζουν αυτό θρησκευτική εκπαίδευση.
Ο Βούδας δεν σου δίνει καμιά θρησκευτική εκπαίδευση. Θέλει να είσαι απλώς ο εαυτός σου, όποιος κι αν είναι αυτός. Αυτή είναι η θρησκεία σου – να είσαι ο εαυτός σου. Κανείς άλλος άνθρωπος δεν αγάπησε τόσο πολύ την ελευθερία. Κανείς άλλος άνθρωπος δεν αγάπησε τόσο πολύ την ανθρωπότητα. Δεν δεχόταν οπαδούς, για τον απλό λόγο ότι, αν δέχεσαι κάποιον ως οπαδό, καταστρέφεις την αξιοπρέπειά του. Αποδεχόταν μόνο συνταξιδιώτες. Η τελευταία του δήλωση πριν πεθάνει ήταν, ΄΄Αν επιστρέψω ποτέ, θα επιστρέψω ως ο φίλος σας.΄΄ Μαιτρέγια σημαίνει φίλος.
Osho, Ma Tzu: The Empty Mirror, Ομιλία #5
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
Η Ινδία δεν μπόρεσε να καταλάβει τον Γκωτάμα Βούδα για τούτο τον απλό λόγο: νομίζει πως δεν έχει καμιά αξία να κάθεσαι σιωπηλός, να υπάρχεις απλώς. Πρέπει κάτι να κάνεις, πρέπει να προσεύχεσαι, πρέπει να απαγγέλεις μάντρα, πρέπει να πηγαίνεις σε κάποιο ναό και να λατρεύεις έναν θεό ανθρώπινης κατασκευής. ΄΄Κι εσύ τι κάνεις εδώ, καθισμένος σιωπηλά;΄΄
Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη συνεισφορά του Γκωτάμα Βούδα: το ότι μπορείς να βρεις την αιωνιότητά σου και τη συμπαντική σου ύπαρξη μόνον αν μπορείς να κάθεσαι σιωπηλά, άσκοπα, χωρίς καμιά επιθυμία και χωρίς κανένα πόθο, απλώς απολαμβάνοντας την ύπαρξή σου – τον σιωπηλό χώρο μέσα στον οποίο ανθίζουν χιλιάδες λωτοί.
Ο Γκωτάμα Βούδας αποτελεί χωριστή κατηγορία από μόνος του. Πολύ λίγοι άνθρωποι τον έχουν κατανοήσει. Ακόμη και στις χώρες όπου ο βουδισμός είναι η εθνική θρησκεία – στην Ταϊλάνδη, την Ιαπωνία, την Ταϊβάν – έχει μετατραπεί σε διανοητική φιλοσοφία. Το Ζαζέν, η αυθεντική συνεισφορά αυτού του ανθρώπου, έχει εξαφανιστεί.
Ίσως να είστε οι μόνοι άνθρωποι που είσαστε οι πλησιέστεροι σύγχρονοι του Γκωτάμα Βούδα. Μέσα σε τούτη τη σιωπή, μέσα σε τούτο το κενό, με τούτο το κβαντικό άλμα από το νου στο μη-νου, έχετε εισέλθει σε ένα διαφορετικό χώρο, ο οποίος δεν είναι ούτε εξωτερικός ούτε εσωτερικός, αλλά υπερβατικός και ως προς τα δυο.
Osho, Zen: The Quantum Leap From Mind to No-Mind, Ομιλία #9
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
Το μήνυμά μου είναι: προσπάθησε να καταλάβεις τον Γκωτάμα Βούδα. Είναι ένας από τους ωραιότερους ανθρώπους που βάδισαν πάνω σε τούτη τη γη.
Ο Χ.Τζ. Γουέλς έγραψε στην παγκόσμια ιστορία του μια πρόταση που θα πρέπει να γραφτεί με χρυσά γράμματα. Γράφοντας για τον Γκωτάμα Βούδα, λέει, ΄΄Ο Γκωτάμα Βούδας είναι ίσως ο μόνος άθεος άνθρωπος αλλά και ο τόσο θεϊκός.΄΄
Με τη φώτιση, κατά τη στιγμή της φώτισης, της νιρβάνα, δεν βρήκε κανένα Θεό. Ολόκληρη η ύπαρξη είναι θεϊκή΄ δεν υπάρχει κάποιος ξέχωρος δημιουργός. Ολόκληρη η ύπαρξη είναι γεμάτη από φως και γεμάτη από συνειδητότητα΄ επομένως δεν υπάρχει κανείς Θεός, υπάρχει όμως θεϊκότητα.
Πρόκειται για μια επανάσταση στον κόσμο των θρησκειών. Ο Βούδας δημιούργησε μια θρησκεία χωρίς Θεό. Για πρώτη φορά ο Θεός δεν βρίσκεται πια στο κέντρο της θρησκείας. Ο άνθρωπος γίνεται το κέντρο της θρησκείας και η εσώτατη ύπαρξη του ανθρώπου γίνεται θεϊκότητα, για την οποία δεν χρειάζεται να πας πουθενά – έχεις απλώς πάψει να πηγαίνεις προς τα έξω. Μείνε λίγες στιγμές μέσα σου, κατασταλάζοντας σιγά-σιγά στο κέντρο σου. Τη μέρα που θα έχεις εγκατασταθεί στο κέντρο, θα συμβεί η έκρηξη.
Το μήνυμά μου λοιπόν είναι: κατάλαβε τον Γκωτάμα Βούδα, αλλά μην γίνεις βουδιστής. Μη γίνεσαι οπαδός. Άσε την ευφυΐα σου να αφομοιώσει αυτή την κατανόηση, να γίνει όμως δική σου. Από τη στιγμή που γίνεται δική σου, αρχίζει να σε μεταμορφώνει. Μέχρι τότε θα έχει παραμείνει του Γκωτάμα Βούδα η κατανόηση και υπάρχει μια απόσταση είκοσι πέντε αιώνων. Μπορείς να επαναλαμβάνεις συνεχώς τα λόγια του Βούδα – είναι όμορφα, αλλά δεν θα σε βοηθήσουν να επιτύχεις αυτό που επιδιώκεις.
Osho, The Sword and the Lotus, Ομιλία #11
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
Η έμφαση που δίνει ο Γκωτάμα Βούδας στην ευσπλαχνία ήταν ένα πολύ καινούργιο φαινόμενο σε ό,τι αφορά τους παλιούς μύστες. Ο Γκωτάμα Βούδας αποτελεί μια ιστορική διαχωριστική γραμμή από το παρελθόν΄ πριν από εκείνον, αρκούσε ο διαλογισμός, κανείς δεν είχε τονίσει την ευσπλαχνία μαζί με το διαλογισμό. Και ο λόγος ήταν ότι ο διαλογισμός φέρνει τη φώτιση, το άνθισμά σου, την υπέρτατη έκφραση της ύπαρξής σου. Τι άλλο θέλεις; Σε ό,τι αφορά το άτομο, αρκεί ο διαλογισμός. Το μεγαλείο του Γκωτάμα Βούδα συνίσταται στο ότι εισάγει την ευσπλαχνία πριν καν αρχίσεις να διαλογίζεσαι. Θα πρέπει να δείχνεις πιο πολλή αγάπη, πιο πολλή καλοσύνη, πιο πολλή ευσπλαχνία.
Πίσω από αυτό κρύβεται μια επιστήμη. Πριν φωτιστεί ένας άνθρωπος, αν έχει καρδιά γεμάτη ευσπλαχνία, υπάρχει η δυνατότητα μετά από το διαλογισμό να βοηθήσει και άλλους, ώστε να φτάσουν στην ίδια ευλογία, στα ίδια ύψη, στον ίδιο γιορτασμό όπως κι εκείνος. Ο Γκωτάμα Βούδας κάνει δυνατό να γίνει η φώτιση μεταδοτική. Αν όμως αισθάνεται ο άνθρωπος ότι έχει επιστρέψει στο σπίτι του, γιατί να νοιαστεί για κάποιον άλλον;
Ο Βούδας κάνει για πρώτη φορά τη φώτιση μη ατομιστική΄ την κάνει να αποτελεί κοινωνική ευθύνη. Πρόκειται για μια μεγάλη αλλαγή. Αλλά την ευσπλαχνία πρέπει να την μάθεις πριν να συμβεί η φώτιση. Αν δεν την μάθεις πριν, τότε μετά από τη φώτιση δεν υπάρχει τίποτε να μάθεις. Όταν γίνει κανείς τόσο εκστατικός από μόνος του, τότε ακόμη κι η ευσπλαχνία μοιάζει σαν να εμποδίζει τη χαρά του, σαν ένα είδος ενόχλησης για την έκστασή του. Γι΄αυτό κι έχουν υπάρξει εκατοντάδες φωτισμένοι άνθρωποι, αλλά πολύ λίγοι Δάσκαλοι.
Αν φωτιστείς, δεν σημαίνει αυτό κατ΄ανάγκην ότι θα γίνεις Δάσκαλος. Να γίνεις Δάσκαλος σημαίνει ότι έχεις τεράστια ευσπλαχνία και ντρέπεσαι να πας μόνος σου μέσα σε κείνους τους πολύ όμορφους εσωτερικούς χώρους που προσφέρει η φώτιση. Θέλεις να βοηθήσεις τους ανθρώπους που είναι τυφλοί, στο σκοτάδι, ψηλαφώντας. Γίνεται ένα είδος χαράς να τους βοηθάς, δεν πρόκειται για ενόχληση.
Για την ακρίβεια, γίνεται πλουσιότερη η έκσταση, όταν βλέπεις τόσους ανθρώπους να ανθίζουν γύρω σου΄ δεν είσαι ένα μοναχικό δέντρο που άνθισε μέσα σε ένα δάσος όπου κανένα άλλο δέντρο δεν ανθίζει. Όταν μαζί με σένα ανθίσει κι ολόκληρο το δάσος, η χαρά γίνεται χίλιες φορές πιο μεγάλη΄ έχεις χρησιμοποιήσει τη φώτισή σου για να φέρεις μια επανάσταση στον κόσμο. Ο Γκωτάμα Βούδας δεν είναι απλώς φωτισμένος, είναι ένας φωτισμένος επαναστάτης.
Νοιάζεται εξαιρετικά για τον κόσμο, για τους ανθρώπους. Δίδασκε τους μαθητές του ότι, όταν διαλογίζεσαι και νιώθεις σιωπή, γαλήνη, βαθιά χαρά να πλημμυρίζει την ύπαρξή σου, μην την κρατάς΄ δώσε την σε ολόκληρο τον κόσμο. Και μην ανησυχείς, γιατί όσο πιο πολύ τη δίνεις, τόσο πιο πολύ θα γίνεις ικανός να τη λαμβάνεις. Η χειρονομία του δοσίματος έχει τεράστια σημασία, όταν μάθεις ότι το δόσιμο δεν σου αφαιρεί τίποτε΄ αντίθετα, πολλαπλασιάζει τις εμπειρίες σου. Αλλά ο άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ ευσπλαχνικός δεν γνωρίζει το μυστικό του δοσίματος, δεν γνωρίζει το μυστικό του μοιράσματος με τους άλλους.
Osho, The New Dawn, Ομιλία #22
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ
