Όταν είσαι ξύπνιος, καθώς κινείσαι, τρως, δουλεύεις, θυμήσου τον εαυτό σου ως φως. Σαν να καίει μέσα στην καρδιά σου μια φλόγα και το σώμα σου δεν είναι τίποτε άλλο από την αύρα γύρω από τη φλόγα αυτή.

Άσε το να πάει βαθιά μέσα στον νου σου και τη συνειδητότητά σου. Αφομοίωσέ το. Θα πάρει καιρό, αν όμως το σκέφτεσαι συνεχώς, το αισθάνεσαι συνεχώς, το φαντάζεσαι, μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα θα μπορείς να το θυμάσαι όλη την ημέρα.

Το δεύτερο βήμα είναι να το μεταφέρεις αυτό στα όνειρα. Την ώρα που σε παίρνει ο ύπνος, συνέχισε να σκέφτεσαι τη φλόγα, συνέχισε να την βλέπεις, να νιώθεις ότι είσαι φως. Καθώς την θυμάσαι... την θυμάσαι...την θυμάσαι..., σε παίρνει ο ύπνος. Στην αρχή θα αρχίσεις να έχεις μερικά όνειρα όπου θα νιώθεις πως έχεις μέσα σου μια φλόγα, ότι είσαι φως. Σιγά-σιγά, και μέσα στα όνειρα επίσης θα προχωρείς με την ίδια αίσθηση. Και όταν μπει αυτή η αίσθηση στα όνειρα, θα αρχίσουν να εξαφανίζονται τα όνειρα και θα υπάρχει όλο και πιο πολύς βαθύς ύπνος.

Όταν αποκαλύπτεται αυτή η πραγματικότητα σε όλα σου τα όνειρα, το ότι είσαι φως, φλόγα, φλόγα που καίει, θα εξαφανιστούν όλα τα όνειρα. Μόνο όταν εξαφανιστούν τα όνειρα θα μπορέσεις να μεταφέρεις στον ύπνο την αίσθηση αυτή και ποτέ νωρίτερα. Βρίσκεσαι τώρα στην πόρτα.

Όταν μπαίνεις στον ύπνο με την αίσθηση ότι είσαι φλόγα, θα έχεις επίγνωση κατά τη διάρκειά του΄ ο ύπνος θα συμβαίνει τώρα μόνο στο σώμα, όχι σε σένα.

Αν μπορείς να έχεις επίγνωση τού ότι είσαι φλόγα, φως, του ότι δεν συμβαίνει σε σένα ο ύπνος, τότε είσαι συνειδητός. Έχεις τώρα αποκρυσταλλωθεί γύρω από τη φλόγα. Κοιμάται το σώμα, όχι εσύ.