΄΄Διαλογισμός σημαίνει χαλάρωση, απόλυτη χαλάρωση, πλήρη παύση κάθε δραστηριότητας – σωματικής, νοητικής, συναισθηματικής. Όταν είσαι τόσο βαθιά χαλαρωμένος που να μην κινείται τίποτε μέσα σου, όταν παύει κάθε δράση – σαν να κοιμάσαι βαθιά αλλά να είσαι και ξύπνιος – τότε μπορείς να γνωρίσεις ποιος είσαι. Ξαφνικά ανοίγει το παράθυρο. Δεν μπορεί να ανοίξει με προσπάθεια, διότι η προσπάθεια δημιουργεί ένταση – και η ένταση είναι η αιτία όλης μας της δυστυχίας. Επομένως είναι κάτι το πολύ θεμελιώδες που πρέπει να καταλάβεις, ότι ο διαλογισμός δεν αποτελεί προσπάθεια.

΄΄Χρειάζεται να είναι κανείς πολύ παιγνιώδης σε ό,τι αφορά το διαλογισμό, χρειάζεται να μάθει να τον απολαμβάνει σαν διασκέδαση. Χρειάζεται να μην τον βλέπει με σοβαρότητα – αν είσαι σοβαρός, θα χάσεις την ουσία. Χρειάζεται να πας εκεί πολύ χαρούμενα. Και να διατηρείς την επίγνωση ότι πέφτεις σε όλο και πιο βαθιά χαλάρωση. Δεν πρόκειται για αυτοσυγκέντρωση, ακριβώς το αντίθετο, πρόκειται για χαλάρωση. Όταν είσαι εντελώς χαλαρωμένος, για πρώτη φορά αρχίζεις να νιώθεις την πραγματικότητά σου΄ βρίσκεσαι ενώπιον της ύπαρξής σου. Όταν είσαι απασχολημένος με δραστηριότητα, είσαι τόσο απορροφημένος που δεν μπορείς να δεις τον εαυτό σου. Η δραστηριότητα δημιουργεί πολύ καπνό γύρω σου, σηκώνει πολλή σκόνη γύρω σου΄ χρειάζεται λοιπόν να αφήσεις κάθε δραστηριότητα, τουλάχιστον για λίγες ώρες την ημέρα.

΄΄Είναι έτσι μόνο στην αρχή. Όταν έχεις μάθει την τέχνη της ανάπαυσης, μπορείς να είσαι και δραστήριος και αναπαυμένος ταυτόχρονα, επειδή τότε ξέρεις ότι η ανάπαυση είναι κάτι τόσο εσωτερικό που δεν μπορεί να το ενοχλήσει τίποτε από τα έξω. Η δραστηριότητα συνεχίζεται στην περιφέρεια και στο κέντρο παραμένεις αναπαυμένος. Έτσι λοιπόν, μόνο στην αρχή θα πρέπει να αφήσεις τη δραστηριότητα για λίγες ώρες. Όταν έχεις μάθει την τέχνη, δεν υπάρχει ζήτημα τότε: όλο το εικοσιτετράωρο μπορείς να είσαι διαλογιστικός και μπορείς να συνεχίζεις όλες τις δραστηριότητες της συνηθισμένης ζωής.

΄΄Να θυμάσαι όμως, η λέξη κλειδί είναι η ανάπαυση, η χαλάρωση. Μην πας ποτέ εναντίον της ανάπαυσης και της χαλάρωσης. Κανόνισε τη ζωή σου με τέτοιο τρόπο, άφησε κάθε μάταιη δραστηριότητα, γιατί το ενενήντα τοις εκατό είναι μάταιο΄ είναι απλώς για να σκοτώνεις την ώρα σου και να παραμένεις απασχολημένος. Κάνε μόνο τα ουσιώδη κι αφιέρωσε την ενέργειά σου όλο και περισσότερο στην εσωτερική διαδρομή. Τότε γίνεται το θαύμα και μπορείς να παραμένεις σε ανάπαυση και δράση μαζί, ταυτοχρόνως. Πρόκειται για τη συνάντηση τού ιερού με το εγκόσμιο, για τη συνάντηση τούτου του κόσμου με τον άλλο, για τη συνάντηση του υλισμού με τον πνευματισμό.΄΄

Osho,The Golden Wind, Ομιλία #15

(Το βιβλίο δεν είναι πλέον διαθέσιμο, όπως ζήτησε ο Όσσο)