΄΄Επί αιώνες το κενό το κατακρίνουν.

΄΄Η κατάσταση του κενού είναι πολύ όμορφη.

΄΄Και άνθρωποι κουτοί σού λέγανε ως τώρα, ΄Ο άδειος νους είναι εκεί όπου δουλεύει ο διάβολος.΄ Όμως ο άδειος νους είναι εκεί όπου δουλεύει ο Θεός! Ο απασχολημένος νους είναι εκεί όπου δουλεύει ο διάβολος.

΄΄Χρειάζεται όμως να είναι κανείς αληθινά άδειος. Αν είσαι απλώς τεμπέλης, δεν σημαίνει πως είσαι άδειος΄ αν δεν κάνεις τίποτε, δεν σημαίνει πως είσαι άδειος. Χιλιάδες σκέψεις στριμώχνονται μέσα σου. Μπορεί να είσαι τεμπέλης εξωτερικά, μέσα σου όμως γίνεται πολλή δουλειά. Δημιουργούνται πολλά τείχη, χτίζονται καινούργιες φυλακές, έτσι ώστε, όταν βαρεθείς τις παλιές, να μπορείς να μπεις σε καινούργιες. Οι παλιές αλυσίδες ανά πάσα στιγμή μπορεί να σπάσουν κι έτσι δημιουργείς καινούργιες αλυσίδες, σε περίπτωση που σπάσουν οι παλιές΄ τότε θα νιώσεις πολύ άδειος.

΄΄Συμβαίνει πότε-πότε με φυσικό τρόπο – γιατί είναι η ίδια σου η φύση να είσαι ελεύθερος. Πότε-πότε λοιπόν, παρά τη θέλησή σου… βλέποντας ένα ηλιοβασίλεμα, ξαφνικά ξεχνάς όλες σου τις επιθυμίες. Ξεχνάς όλη σου τη λαγνεία, κάθε πόθο για ευχαρίστηση. Το ηλιοβασίλεμα είναι τόσο όμορφο, σε κατακλύζει τόσο πολύ, που ξεχνάς το παρελθόν και το μέλλον΄ απομένει μόνο το παρόν. Είσαι τόσο πολύ ένα με την τωρινή στιγμή που δεν υπάρχει κανείς παρατηρητής και τίποτε το παρατηρούμενο. Ο παρατηρητής γίνεται το παρατηρούμενο. Δεν είσαι ξέχωρος από το ηλιοβασίλεμα.

΄΄Γεφυρώνεσαι΄ με μια τέτοια βαθιά επαφή βγαίνεις σε ένα ξέφωτο και εξαιτίας του ξέφωτου αυτού νιώθεις χαρά. Επιστρέφεις όμως πάλι στη μαύρη τρύπα για τον απλό λόγο ότι για να βγεις στο ξέφωτο χρειάζεται να έχεις το θάρρος να μείνεις κάτω από τον άδειο ουρανό.

΄΄Αυτό είναι που ονομάζω σάννυας.

΄΄Το θάρρος αυτό το ονομάζω σάννυας – να μην δραπετεύεις, αλλά να βγαίνεις έξω στο φως, να βλέπεις τον ασυννέφιαστο ουρανό, να ακούς τα κελαηδίσματα των πουλιών, χωρίς να κάνεις παραμορφώσεις. Κι έπειτα συντονίζεσαι όλο και πιο πολύ ξανά και ξανά με τον άδειο χώρο και με τη χαρά που υπάρχει όταν είσαι άδειος. Σιγά-σιγά, βλέπεις ότι ο άδειος χώρος δεν είναι ένας απλός άδειος χώρος΄ είναι ένας χώρος γεμάτος, αλλά γεμάτος από κάτι που δεν είχες αντιληφθεί ποτέ, γεμάτος από κάτι που δεν έχεις ποτέ δοκιμάσει.

΄΄Στην αρχή λοιπόν φαίνεται άδειος΄ στο τέλος είναι γεμάτος, εντελώς γεμάτος, ξεχειλίζοντας γεμάτος. Είναι γεμάτος από ειρήνη, είναι γεμάτος από σιωπή, είναι γεμάτος από φως.΄΄
 

Osho, The Dhammapada: The Way of the Buddha, Τόμος 10, Ομιλία #1

Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ