Όταν ο έρωτας συμβαίνει, έχει ομορφιά. Όταν τον αναγκάζεις να συμβεί, είναι άσχημος.

Κι ενώ κάνεις έρωτα και ο άντρας είναι πάνω στη γυναίκα, είναι γνωστό τούτο ως η στάση των ιεραποστόλων. Η Ανατολή απέκτησε επίγνωση αυτής της ασχήμιας, ότι ο άντρας ήταν βαρύτερος, ψηλότερος και πιο μυώδης, συνέτριβε ένα λεπτό πλάσμα. Στην Ανατολή, ο τρόπος υπήρξε πάντοτε ακριβώς το αντίθετο, η γυναίκα από πάνω. Συντριμμένη κάτω από το βάρος τού άντρα, η γυναίκα δεν έχει καμιά κινητικότητα. Μόνο ο άντρας κινείται, κι έτσι φτάνει στον οργασμό μέσα σε δευτερόλεπτα και η γυναίκα κλαίει. Υπήρξε σύντροφος αλλά δεν έλαβε μέρος. Την χρησιμοποίησαν.

Όταν είναι η γυναίκα από πάνω, έχει περισσότερη κινητικότητα, ο άντρας έχει λιγότερη κινητικότητα, και αυτό θα φέρει τους οργασμούς τους πιο κοντά τον ένα στον άλλο. Και όταν μπαίνουν και οι δυο στην οργασμική εμπειρία, είναι κάτι που ανήκει στον άλλο κόσμο. Είναι η πρώτη ματιά στο σαμάντι΄ είναι η πρώτη ματιά στο ότι ο άνθρωπος δεν είναι σώμα. Ξεχνάει το σώμα, ξεχνάει τον κόσμο. Και ο άντρας και η γυναίκα προχωρούν σε μια νέα διάσταση που δεν έχουν εξερευνήσει ποτέ.

Η γυναίκα έχει την ικανότητα πολλαπλών οργασμών, έτσι λοιπόν ο άντρας πρέπει να είναι όσο πιο αργός γίνεται. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι είναι τόσο βιαστικός σε όλα ώστε καταστρέφει την όλη σχέση. Θα έπρεπε να είναι πολύ χαλαρός, έτσι ώστε η γυναίκα να μπορεί να έχει πολλαπλούς οργασμούς. Ο οργασμός του πρέπει να έρχεται στο τέλος, όταν ο οργασμός της γυναίκας έχει φτάσει στην κορυφή του. Είναι ένα απλό ζήτημα κατανόησης.

Είναι φυσικές αυτές οι διαφορές. Δεν έχουν καμιά σχέση με τον τρόπο που μεγάλωσαν. Υπάρχουν και άλλες διαφορές.
 

Απόσπασμα από το Osho, The Sword and the Lotus , Κεφάλαιο 5