Όταν η καρδιά και το κεφάλι είναι μαζί, είσαι πιο ολοκληρωμένος και πλήρης. Η καρδιά αποτελεί ένα μέρος, το κεφάλι αποτελεί ένα μέρος, μαζί όμως, αν είναι δυνατό να υπάρξει κάποια βαθιά επικοινωνία, η δύναμή σου δεν διπλασιάζεται απλώς, αλλά πολλαπλασιάζεται. Πώς μπορούν να έρθουν σε σημείο συνάντησης το κεφάλι κι η καρδιά; Και το ερώτημα είναι πολυδιάστατο:
Είναι μεταξύ άντρα και γυναίκας. Είναι μεταξύ καρδιάς και κεφαλιού. Είναι μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Η Δύση είναι προσανατολισμένη προς το κεφάλι και η Ανατολή είναι προσανατολισμένη προς την καρδιά. Είναι η ίδια ερώτηση προς διαφορετική κατεύθυνση: πώς μπορούν να συναντηθούν; Πώς μπορεί να υπάρξει οικεία αγάπη ανάμεσα στο κεφάλι και στην καρδιά κι όχι οικεία εχθρότητα; Πρόκειται για έναν αντιφατικό όρο.

Συναντιούνται κατά τον διαλογισμό, επειδή κατά τον διαλογισμό το κεφάλι είναι άδειο και η καρδιά είναι άδεια: το κεφάλι είναι άδειο από σκέψεις και η καρδιά είναι άδεια από συναισθήματα. Όταν υπάρχουν δυο άδειοι χώροι, δεν μπορείς να τους κρατήσεις χωριστά, γιατί δεν υπάρχει τίποτα ανάμεσά τους να τους κρατήσει χωρισμένους. Δυο μηδενικά γίνονται ένα μηδενικό. Δυο καταστάσεις τού τίποτα δεν μπορούν να υπάρξουν χωριστά΄ είναι επόμενο να γίνουν ένα, γιατί δεν υπάρχει ούτε καν ένας φράκτης ανάμεσά τους.

Είναι κατά τον διαλογισμό που το κεφάλι κι η καρδιά χάνουν το ένα το άλλο, λιώνουν το ένα μέσα στο άλλο. Είναι κατά τον διαλογισμό που ο άντρας και η γυναίκα λιώνουν ο ένας μέσα στον άλλο.

Στην Ινδία έχουμε ένα αρχαίο, πολύ αρχαίο άγαλμα, ένα από τα ωραιότερα αντικείμενα τέχνης, ένα άγαλμα του Αρνταναρισβάρ. Το άγαλμα είναι μισό άντρας και μισό γυναίκα. Είναι το άγαλμα τού Σίβα, του Θεού των ινδουϊστών, και το μισό σώμα είναι γυναίκας και το άλλο μισό είναι το σώμα ενός άντρα. Μέχρι την εποχή του Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, θεωρούσαν ότι επρόκειτο μόνο για μυθολογία, μεταφορά, ποίηση΄ πάντως ότι αυτό δεν μπορεί να είναι αληθινό. Η όλη αναγνώριση πηγαίνει στον Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ που εισήγαγε στον κόσμο την ιδέα ότι δεν επρόκειτο για μεταφορικό σύμβολο, επρόκειτο για πραγματικότητα.

Κάθε άντρας και κάθε γυναίκα είναι και τα δύο, γιατί κάθε παιδί γεννιέται από ένα πατέρα και μια μητέρα. Έτσι λοιπόν κάτι από τη μητέρα και κάτι από τον πατέρα είναι παρόντα μέσα στο παιδί, είτε το παιδί είναι κορίτσι είτε το παιδί είναι αγόρι. Η μόνη διαφορά μπορεί να είναι ότι ο άντρας είναι λίγο παραπάνω άντρας, ίσως πενήντα ένα τοις εκατό άντρας και σαράντα εννέα τοις εκατό γυναίκα, και η γυναίκα είναι πενήντα ένα τοις εκατό γυναίκα και σαράντα εννέα τοις εκατό άντρας. Πάντως η διαφορά δεν είναι μεγάλη. Γι΄αυτό ακριβώς έχει γίνει επιστημονικά δυνατό να αλλάξει κανείς φύλο, επειδή το άλλο φύλο είναι επίσης παρόν, απλώς χρειάζεται να αλλάξει το ποσοστό των ορμονών. Εκείνο που ήταν πενήντα ένα πρέπει να γίνει σαράντα εννέα, ή εκείνο που ήταν σαράντα εννέα πρέπει να γίνει πενήντα ένα. Τότε ο άντρας γίνεται γυναίκα και η γυναίκα γίνεται άντρας.

Αλλά ακόμη και μέσα σου δεν είσαι ήσυχος. Υπάρχει σύγκρουση, συνεχής σύγκρουση ανάμεσα στο κεφάλι και την καρδιά, ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα. Η σύγκρουση αυτή μπορεί να διαλυθεί μόνο εάν αφήσει το κεφάλι τις σκέψεις του και αφήσει η καρδιά το συναίσθημά της και είναι και τα δυο καθαροί άδειοι χώροι. Μέσα στον άδειο εκείνο χώρο, υπάρχει μια μεγάλη συνάντηση και μια μεγάλη κατανόηση.

Δεν βλέπω καμιά γυναίκα ως μυστήριο. Κοίταξα καλά και ίσως δεν θα υπάρξει άλλος άνθρωπος σε όλο τον κόσμο που να έχει έρθει σε επαφή με τόσους πολλούς άντρες και τόσες πολλές γυναίκες. Ούτε ο άντρας όμως φαίνεται να είναι μυστήριο ούτε η γυναίκα φαίνεται να είναι μυστήριο, γιατί μέσα μου το κεφάλι και η καρδιά έχουν λιώσει το ένα μέσα στο άλλο και αυτό μου έχει δώσει μια νέα οπτική και έχει αλλάξει όλη την οπτική γύρω μου.

Αν θέλεις πραγματικά να καταλάβεις το μυστήριο των γυναικών, θα χρειαστεί να καταλάβεις την τέχνη πώς να λιώσει το κεφάλι σου μέσα στην καρδιά σου. Αυτό δεν θα σε βοηθήσει μόνο να γνωρίσεις το μυστήριο των γυναικών, θα σε βοηθήσει επίσης να γνωρίσεις το μυστήριο των αντρών. Και όχι μόνο αυτό, θα σε βοηθήσει να γνωρίσεις το μυστήριο ολόκληρης της ύπαρξης.
 

Osho, The Great Pilgrimage: From Here to Here, Ομιλία #27