Ο άντρας στέρησε από τη γυναίκα τη μόρφωση, την οικονομική ανεξαρτησία. Της στέρησε την κοινωνική κινητικότητα, επειδή φοβάται. Ξέρει ότι είναι εκείνη ανώτερη, ξέρει ότι είναι όμορφη, ξέρει ότι αν της δώσει ανεξαρτησία θα δημιουργηθεί έτσι κίνδυνος. Σε όλους λοιπόν τους αιώνες, δεν υπήρξε ανεξαρτησία για τις γυναίκες. Η μωαμεθανή γυναίκα χρειάζεται ακόμη και να κρατά σκεπασμένο το πρόσωπό της, έτσι ώστε εκτός από τον σύζυγό της να μην μπορεί κανείς να δει την ομορφιά τού προσώπου της, το βάθος των ματιών της.

Στον ινδουϊσμό η γυναίκα έπρεπε να πεθάνει όταν πέθαινε ο σύζυγος. Τι μεγάλη ζήλια! Την είχες κτήμα σου σε όλη σου τη ζωή και ακόμη και μετά από τον θάνατο θέλεις να την έχεις κτήμα σου. Φοβάσαι. Είναι όμορφη, και όταν φύγεις, ποιος ξέρει; Μπορεί να βρει άλλον σύντροφο, ίσως καλύτερο από εσένα. Έτσι είχε επικρατήσει επί χιλιάδες χρόνια το σύστημα τού σάτι΄ το πιο άσχημο φαινόμενο που μπορείς να φανταστείς.

Πεθαίνει ο σύζυγος. Ίσως η γυναίκα να είναι ακόμη νέα και στην ακμή της νιότης της, πρέπει λοιπόν να την εξαναγκάσουν να πηδήσει στη νεκρική πυρά. Για να γίνει αυτό δυνατό, κανόνιζαν κάτι το ιδιαίτερο. Έριχναν εξαγνισμένο βούτυρο σε μεγάλες ποσότητες πάνω στη νεκρική πυρά. Δημιουργείται έτσι τόσο πολύς καπνός που δεν μπορείς να δεις τι συμβαίνει. Σχεδόν σαν ένα μαύρο σύννεφο, σκεπάζει ολόκληρη τη νεκρική πυρά. Έπειτα τριγύρω της, και λόγω της μεγάλης ζέστης οι μουσικοί έπρεπε να στέκουν μακριά, χρησιμοποιούνται μεγάλες τρομπέτες, τύμπανα και κάθε είδους μουσικά όργανα, με την δικαιολογία ότι πρόκειται για γιορτασμό, χρησιμοποιούνται όμως μόνο για να καταπνίξουν τις στριγκλιές της ζωντανής γυναίκας που καίγεται.

Θέλει να βγει έξω και γύρω από τη νεκρική πυρά υπάρχουν ιερείς με αναμμένους δαυλούς στα χέρια τους, ώστε αν προσπαθήσει να ξεφύγει η γυναίκα, θα την σπρώξουν πάλι μέσα στη νεκρική πυρά. Πίσω από τους μουσικούς υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από ιερείς που φωνάζουν δυνατά και ψέλνουν μάντρα από τις αρχαίες Βέδες.

Το όλο σκηνικό ήταν κανονισμένο έτσι ώστε να σκοτώσουν τη γυναίκα και να μην γνωρίζει κανείς ότι την σκότωσαν παρά τη θέλησή της. Και όλο το πλήθος απέξω ήταν χαρούμενο και ζητωκραύγαζε, γιατί πρόκειται για σπουδαίο γεγονός΄ η γυναίκα απόδειξε την αγάπη της ως την τελευταία στιγμή της ζωής του άντρα της.

Πόσα εκατομμύρια γυναίκες κάηκαν με αυτό τον τρόπο, για τον απλό λόγο ότι ο άντρας ζηλεύει, αφού, όταν θα έχει φύγει, τι εγγύηση υπάρχει;... Ήταν η διακυβέρνηση της Ινδίας από την Βρετανία που το σταμάτησε αυτό, επειδή επρόκειτο απλά για φόνο και τίποτε άλλο. Τότε όμως οι ινδουϊστές εμπόδιζαν τη σύζυγο να ξαναπαντρευτεί. Της ξύριζαν το κεφάλι της, τα όμορφα μαλλιά που ήταν μέρος της προσωπικότητάς της. Της έπαιρναν όλα της τα κοσμήματα και έλεγαν ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιεί κανένα χρώμα στα ρούχα της΄ έπρεπε να φορά μόνο άσπρα. Προσπάθησαν με κάθε τρόπο να την κάνουν άσχημη. Δεν μπορεί να πηγαίνει σε καμιά τελετή, είναι εγκαταλειμμένη.

Ακόμη και μέσα στο σπίτι της δεν μπορεί να μπαίνει στην κουζίνα, αλλά πρέπει να κάθεται απέξω. Και δεν μπορεί να ζητά αυτό που της αρέσει. Ό,τι της δίνουν, τα περισσεύματα, με αυτά πρέπει να ζήσει. Δεν μπορεί να κοιμάται σε κρεβάτι, πρέπει να ξαπλώνει στο πάτωμα. Είναι χειρότερο κι από το θάνατο αυτό. Με τον τρόπο τούτο μπορεί να ζήσει πενήντα χρόνια, πρέπει να κάνει όλες τις σκληρές δουλειές του νοικοκυριού και πρέπει να μένει κρυμμένη από τα μάτια τού κόσμου.

Ο άντρας είναι πολύ εγωιστής. Γι΄αυτό και τον αποκαλώ αρσενικό σοβινιστή. Ο άντρας έχει δημιουργήσει αυτή την κοινωνία, και μέσα σε αυτή την κοινωνία δεν υπάρχει θέση για τη γυναίκα. Και έχει εκείνη τεράστιες ιδιότητες δικές της!
 

Osho, The Sword and the Lotus, Ομιλία #5