Και αν μπορούσες να κρατήσεις τη καρδιά σου γεμάτη θαυμασμό για τα καθημερινά θαύματα της ζωής σου, ο πόνος σου δεν θα φαινόταν λιγότερο θαυμαστός από ό,τι η χαρά σου.
Είναι αλήθεια, αλλά μερικές φορές η αλήθεια μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη, ένα σπαθί με δύο κόψεις. Από τη μια πλευρά προστατεύει, από την άλλη πλευρά καταστρέφει. Είναι αλήθεια ότι αν κρατήσεις το θαυμασμό στα μάτια σου, θα εκπλαγείς αν μάθεις ότι ακόμα και ο πόνος έχει τη δική του γλυκύτητα, το δικό του θαύμα, τη δική του χαρά. Δεν είναι λιγότερο θαυμαστός από την ίδια τη χαρά.

Αλλά το παράξενο γεγονός είναι ότι η γυναίκα είναι πάντα περισσότερο σαν παιδί, πιο γεμάτη με θαυμασμό από ότι ο άνδρας. Ο άνδρας πάντα κυνηγά τις γνώσεις΄ και τι είναι οι γνώσεις; Οι γνώσεις είναι απλώς ένα μέσο για να απαλλαγείς από το δέος. Ολόκληρη η επιστήμη προσπαθεί να αφαιρέσει το μυστήριο από την ύπαρξη και η λέξη επιστήμη σημαίνει γνώσεις. Και είναι ένα πολύ απλό γεγονός ότι όσα πιο πολλά ξέρεις, τόσο λιγότερο θαυμάζεις...

Καθώς μεγαλώνεις χάνεις την ευαισθησία για το θαύμα, γίνεσαι όλο και περισσότερο νωθρός. Αλλά ο λόγος για αυτό είναι ότι τώρα ξέρεις τα πάντα. Δεν ξέρεις τίποτα, αλλά ο νους σου είναι τώρα γεμάτος από δανικές γνώσεις και δεν έχεις καν σκεφτεί ότι κάτω από αυτές δεν υπάρχει τίποτα παρά σκοτάδι και άγνοια.

Ο Αλμουσταφά δεν αναφέρει το γεγονός ότι οι γυναίκες πάντα παραμένουν περισσότερο σαν το παιδί από ό,τι οι άνδρες. Αυτό είναι μέρος της ομορφιάς τους, η αθωότητά τους΄ δεν ξέρουν. Ο άνδρας δεν τους έχει ποτέ επιτρέψει να ξέρουν τίποτε. Ξέρουν μικρά πράγματα, για τις δουλειές του σπιτιού και της κουζίνας και τη φροντίδα των παιδιών και του συζύγου, αλλά αυτά δεν είναι τα πράγματα που μπορούν να εμποδίσουν. Αυτές δεν είναι σπουδαίες γνώσεις΄ μπορούν να μπουν στην άκρη πολύ εύκολα.

Γι΄αυτό, όποτε μια γυναίκα έχει έρθει να με ακούσει, με έχει ακούσει πιο βαθιά, με περισσότερη οικειότητα, με περισσότερη αγάπη. Αλλά όταν ένας άνδρας πρωτοέρχεται να με ακούσει, προβάλλει μεγάλη αντίσταση, είναι σε μεγάλη εγρήγορση, φοβάται πολύ ότι μπορεί να επηρεαστεί, να πληγωθεί πολύ αν δεν υποστηριχθούν οι γνώσεις του. ΄Η, αν είναι πολύ πονηρός, συνεχώς θα ερμηνεύει οτιδήποτε λέω σύμφωνα με τις δικές του γνώσεις και θα πει, ΄΄Τα ξέρω όλα αυτά, δεν υπήρχε τίποτα το καινούργιο.΄΄ Αυτό είναι ένα μέτρο για να προστατεύει το εγώ του, να προστατεύει το σκληρό κέλυφος. Και αν δεν σπάσει το κέλυφος και δεν βρεις τον εαυτό σου να απορεί σαν παιδί, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να βρεθείς ποτέ στον χώρο εκείνο που πάντα γνωρίζαμε ως ψυχή, στο ίδιο σου το είναι.

Αυτή είναι η εμπειρία μου από όλο τον κόσμο, ότι η γυναίκα ακούει και μπορείς να δεις τη λάμψη του θαυμασμού στα μάτια της. Δεν είναι επιπόλαιη, οι ρίζες της είναι βαθιά μέσα στην καρδιά της. Αλλά ο Καλίλ Γκιμπράν δεν αναφέρει το γεγονός αυτό, παρόλο που η ερώτηση έγινε από μια γυναίκα. Στην πραγματικότητα, ο άνδρας είναι τόσο πολύ δειλός που φοβάται να κάνει ερωτήσεις, γιατί η ερώτησή σου αποδεικνύει την άγνοιά σου.

Όλες οι καλύτερες ερωτήσεις στον Προφήτη έγιναν από γυναίκες, για την αγάπη, για το γάμο, για τα παιδιά, για τον πόνο΄ αυθεντικές, αληθινές. Όχι για το Θεό, όχι για κάποιο φιλοσοφικό σύστημα, αλλά για την ίδια τη ζωή. Μπορεί να μην μοιάζουν με σπουδαίες ερωτήσεις, αλλά πρόκειται αλήθεια για τις σπουδαιότερες ερωτήσεις και ο άνθρωπος που μπορεί να τις επιλύσει έχει εισέλθει σε έναν καινούργιο κόσμο. Αλλά ο Αλμουσταφά απαντά λες και έχει γίνει η ερώτηση από τον οποιονδήποτε, τον όποιον Α ή Β ή Γ άνθρωπο΄ δεν απαντά σε εκείνον που ρωτάει. Και η δική μου προσέγγιση είναι πάντα ότι την αληθινή ερώτηση την αποτελεί εκείνος που ρωτάει.

Osho, The Messiah: Commentaries on Khalil Gibran's The Prophet, Τόμος 2, Ομιλία #4