Τι είναι ο διαλογισμός – και τι δεν είναι διαλογισμός
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές, ακόμη και αντιφατικές απόψεις, για το τι είναι διαλογισμός. Πρωταρχικό πράγμα στη μέθοδο τού Osho είναι η ανάγκη να καταλάβει ο διαλογιστής τη φύση τού νου και όχι, αντίθετα, να τον πολεμάει.
Οι περισσότεροι από μας τον περισσότερο καιρό κατευθυνόμαστε, κυριαρχούμαστε από τις σκέψεις μας ή από τα συναισθήματα μας. Είναι επόμενο να έχουμε την τάση να νομίζουμε ότι είμαστε αυτές οι σκέψεις και αυτά τα συναισθήματα. Διαλογισμός είναι η κατάσταση της απλής ύπαρξης, της απλής βίωσης, χωρίς καμιά παρέμβαση από το σώμα ή από τον νου. Είναι μια φυσική κατάσταση, την οποία όμως έχουμε ξεχάσει πώς να προσεγγίζουμε.
Η λέξη διαλογισμός χρησιμοποιείται επίσης για αυτό που είναι, ακριβέστερα, η μέθοδος τού διαλογισμού. Οι διαλογιστικές μέθοδοι, οι τεχνικές ή τα τεχνάσματα είναι τα μέσα με τα οποία δημιουργείται μια εσωτερική ατμόσφαιρα που διευκολύνει την αποσύνδεση από το σώμα-νου, έτσι ώστε κανείς απλώς να είναι. Κι ενώ στην αρχή είναι χρήσιμο να εξασφαλίζεις χωριστό χρόνο για την εφαρμογή μιας δομημένης διαλογιστικής μεθόδου, υπάρχουν πολλές τεχνικές που εφαρμόζονται μέσα στο πλαίσιο της καθημερινής ζωής ενός ανθρώπου - στη δουλειά, στον ελεύθερο χρόνο, όταν είσαι μόνος ή μαζί με άλλους.
Οι μέθοδοι χρειάζονται μόνο μέχρις ότου η κατάσταση τού διαλογισμού - της ήσυχης επίγνωσης, της συνειδητότητας και της επικέντρωσης - γίνει όχι μόνο μια παροδική εμπειρία αλλά το ίδιο ενσωματωμένη μέσα σου όσο, ας πούμε, η αναπνοή.
Μερικές συνηθισμένες παρανοήσεις
Ο διαλογισμός είναι…
1)Μόνο για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε πνευματική αναζήτηση.
Τα οφέλη του διαλογισμού είναι πολλαπλά. Ανάμεσα τους την πρώτη θέση έχει η ικανότητα να χαλαρώνεις και να έχεις επίγνωση χωρίς προσπάθεια. Χρήσιμα εργαλεία για τον καθένα!
2)Μια μέθοδος για να αποκτήσεις "ήσυχο νου".
Ο ήσυχος νους είναι αντιφατική έκφραση. Από την ίδια του τη φύση, ο νους είναι ένας χρόνιος σχολιαστής. Αυτό που μπορείς να ανακαλύψεις μέσα από τον διαλογισμό είναι το τρικ τού να βρεις την απόσταση ανάμεσα στον εαυτό σου και τον σχολιασμό, έτσι που ο νους, μαζί με το αδιάκοπο τσίρκο των σκέψεων και των συναισθημάτων του, να μην διακόπτει πια σαν παρείσακτος την έμφυτή σου κατάσταση της σιωπής.
3) Μια νοητική πειθαρχία ή προσπάθεια να ελέγξεις ή να "δαμάσεις" το νου, να γίνεις ακόμη πιο προσεκτικός.
Ο διαλογισμός δεν είναι ούτε νοητική προσπάθεια ούτε απόπειρα να ελέγξεις το νου. Η προσπάθεια και ο έλεγχος εμπεριέχουν ένταση και η ένταση είναι αντιθετική προς την κατάσταση του διαλογισμού. Άλλωστε, δεν χρειάζεται να ελέγξεις το νου, χρειάζεται μόνο να τον καταλάβεις και να δεις πώς δουλεύει. Ο διαλογιστής δεν χρειάζεται να δαμάσει το νου του και να γίνει πιο προσεκτικός, χρειάζεται να μεγαλώσει κι άλλο σε συνειδητότητα.
4)Εστίαση, αυτοσυγκέντρωση ή στοχασμός.
Η εστίαση, όπως κι η αυτοσυγκέντρωση, αποτελεί στένεμα τής επίγνωσης. Συγκεντρώνεσαι σε ένα μόνο πράγμα, εξαιρώντας οτιδήποτε άλλο. Αντίθετα, ο διαλογισμός συμπεριλαμβάνει τα πάντα, η συνειδητότητα σου διευρύνεται. Ο στοχαστής εστιάζεται σε ένα αντικείμενο - ίσως ένα θρησκευτικό αντικείμενο, μια φωτογραφία ή έναν αφορισμό που τον εμπνέει. Ο διαλογιστής έχει απλώς επίγνωση, όχι όμως κάποιου συγκεκριμένου πράγματος.
5) Μια καινούργια εμπειρία.
Όχι απαραίτητα - οι αθλητές γνωρίζουν αυτή την αίσθηση, την οποία αναφέρουν ως "η ζώνη". Οι καλλιτέχνες την ξέρουν - μέσα από το τραγούδι, τη ζωγραφική, το παίξιμο τής μουσικής. Εμείς μπορεί να την γνωρίζουμε μέσα από την κηπουρική, το παιχνίδι με τα παιδιά, το περπάτημα στην παραλία ή την ερωτική πράξη. Ακόμη και ως παιδιά μπορεί να είχαμε την εμπειρία της. Ο διαλογισμός είναι μια φυσική κατάσταση και κάτι που έχεις σχεδόν σίγουρα γευτεί, αν και ίσως χωρίς να ξέρεις το όνομα αυτής της γεύσης.