<< Πίσω

Όταν κάνεις διαλογισμό, όταν κάνεις δουλειά πάνω στον εαυτό σου, εάν αναρωτιέσαι αν σημειώνεις πρόοδο ή όχι, να ξέρεις καλά ότι δεν σημειώνεις πρόοδο΄ επειδή όταν υπάρχει πρόοδος, το γνωρίζεις. Γιατί; Είναι ακριβώς όπως όταν είσαι άρρωστος και παίρνεις φάρμακα. Άραγε δεν μπορείς να καταλάβεις αν γίνεσαι καλά ή όχι; Αν δεν αισθάνεσαι έτσι και σου γεννιέται το ερώτημα αν γίνεσαι ή όχι καλά, να ξέρεις καλά ότι δεν γίνεσαι καλά. Η ευεξία είναι μια τόσο ξεκάθαρη αίσθηση που όταν την έχεις, το ξέρεις.

Αλλά γιατί προβάλλει αυτή η ερώτηση; Η ερώτηση προβάλλει για πάρα πολλούς λόγους. Πρώτο, δεν δουλεύεις πραγματικά. Απλώς εξαπατάς τον εαυτό σου. Κάνεις κόλπα στον εαυτό σου. Σε απασχολεί λιγότερο το τι κάνεις και περισσότερο το τι συμβαίνει. Αν πραγματικά δουλεύεις, μπορείς να αφήσεις το αποτέλεσμα στην ύπαρξη. Είναι τέτοιος όμως ο νους μας που μας απασχολεί λιγότερο η αιτία και περισσότερο το αποτέλεσμα, λόγω απληστίας. Η απληστία θέλει τα πάντα χωρίς να κάνει τίποτα. Έτσι λοιπόν ο άπληστος νους κινείται συνεχώς προς τα μπρος. Ρωτάει μετά ο άπληστος νους, ΄΄Τι συμβαίνει; Συμβαίνει τίποτε ή όχι;΄΄ Να σε απασχολεί πραγματικά το τι κάνεις και όταν συμβεί κάτι, θα το ξέρεις. Σε σένα πρόκειται να συμβεί. Δεν είναι ανάγκη να ρωτάς κανέναν.

Δεν υπάρχει συγκεκριμένος δρόμος. Ο καθένας ακολουθεί διαφορετικό δρόμο΄ δεν βρισκόμαστε πάνω σε έναν δρόμο. Ακόμη κι αν ακολουθείς μια τεχνική διαλογισμού, δεν βρίσκεσαι στον ίδιο δρόμο με κάποιον άλλον που κάνει την ίδια τεχνική΄ δεν γίνεται να βρίσκεσαι. Δεν υπάρχει δημόσιος δρόμος. Κάθε δρόμος είναι ατομικός και προσωπικός. Κανενός λοιπόν οι εμπειρίες τής διαδρομής δεν θα είναι χρήσιμες σε σένα΄ μάλλον βλαβερές μπορεί να είναι. Κάποιος ίσως κάτι να βλέπει στο δικό του δρόμο. Αν σου λέει ότι αυτό αποτελεί σημάδι προόδου, μπορεί εσύ να μην συναντήσεις το ίδιο σημάδι στο δικό σου δρόμο. Ίσως να μην είναι στο δικό σου δρόμο τα ίδια δέντρα΄ ίσως να μην είναι οι ίδιες πέτρες στο δικό σου δρόμο. Μην γίνεσαι λοιπόν θύμα όλης αυτής της ανοησίας. Σημασία έχουν μόνο ορισμένα εσωτερικά συναισθήματα. Για παράδειγμα, αν σημειώνεις πρόοδο, τότε θα αρχίσουν να συμβαίνουν αυθόρμητα ορισμένα πράγματα. Πρώτο, θα αισθάνεσαι όλο και περισσότερη ικανοποίηση.

Πράγματι, όταν είναι εντελώς πλήρης ο διαλογισμός, γίνεται κανείς τόσο ικανοποιημένος που ξεχνά να κάνει διαλογισμό, γιατί ο διαλογισμός αποτελεί προσπάθεια, δυσαρέσκεια. Αν ξεχάσεις να κάνεις διαλογισμό κάποια μέρα και δεν αισθάνεσαι κανέναν εθισμό, δεν αισθάνεσαι να υπάρχει κάποιο κενό, αν είσαι το ίδιο γεμάτος όπως πάντα, τότε να ξέρεις ότι είναι καλό αυτό το σημάδι.

Μην κάνεις συνήθειά σου τον διαλογισμό. Άσε τον να είναι ζωντανός! Τότε θα εξαφανιστεί σιγά-σιγά η δυσαρέσκεια΄ θα αισθάνεσαι ικανοποίηση και όχι μόνο όσο κάνεις διαλογισμό. Αν συμβαίνει κάτι μόνο όσο κάνεις διαλογισμό, είναι ψεύτικο, είναι υπνωτιστικό. Κάνει λίγο καλό, δεν πρόκειται όμως να είναι πολύ βαθύ. Είναι καλό συγκριτικά μόνο. Αν δεν συμβαίνει τίποτα, κανείς διαλογισμός, καμιά μακάρια στιγμή, μην ανησυχείς γι΄αυτό. Αν συμβαίνει κάτι, μην προσκολλιέσαι σε αυτό.

Αν πηγαίνει σωστά, βαθιά, ο διαλογισμός, θα αισθάνεσαι μεταμορφωμένος ολόκληρη την ημέρα. Θα είναι παρούσα μια λεπτή ικανοποίηση την κάθε μια στιγμή. Με ό,τι κι αν κάνεις, θα αισθάνεσαι μέσα σου ένα δροσερό κέντρο, μια ικανοποίηση.

Θα υπάρχουν βεβαίως αποτελέσματα. Ο θυμός θα είναι όλο και πιο λίγο δυνατό να υπάρξει. Θα εξαφανίζεται συνέχεια. Γιατί; Επειδή ο θυμός δείχνει ένα μη διαλογιστικό νου, ένα νου που δεν είναι άνετος με τον εαυτό του. Με το διαλογισμό θα είσαι όλο και πιο ευχαριστημένος με τον εαυτό σου΄ να θυμάσαι, με τον εαυτό σου. Αυτά θα είναι τα σημάδια, τα γενικά σημάδια. Μην σκέφτεσαι λοιπόν ότι πετυχαίνεις πολλά αν αρχίσεις να βλέπεις φως ή αν βλέπεις συνέχεια ωραία χρώματα. Καλά είναι, αλλά μην νιώσεις ικανοποιημένος αν δεν υπάρχουν πραγματικές ψυχολογικές αλλαγές: λιγότερος θυμός, περισσότερη αγάπη΄ λιγότερη σκληρότητα, περισσότερη ευσπλαχνία. Αν δεν συμβεί αυτό, τα φώτα και τα χρώματα που βλέπεις και οι ήχοι που ακούς είναι παιγνίδια για παιδιά. Είναι ωραία, πολύ ωραία΄ καλό είναι να παίξεις μαζί τους, δεν είναι όμως αυτός ο στόχος του διαλογισμού. Συμβαίνουν καθώς προχωρείς, είναι απλά υποπροϊόντα, αλλά μην ασχολείσαι.

Στις σχέσεις, παρατήρησε τι συμβαίνει. Πώς συμπεριφέρεσαι τώρα προς τη γυναίκα σου; Παρατήρησέ το. Υπάρχει καμιά αλλαγή; Η αλλαγή εκείνη έχει νόημα. Πώς συμπεριφέρεσαι προς τον υπηρέτη σου; Υπάρχει καμιά αλλαγή; Η αλλαγή εκείνη έχει νόημα.

Κατ΄εμένα, ο διαλογισμός δεν είναι παιδικό παιγνίδι. Πρόκειται για μια βαθιά μεταμόρφωση. Πώς θα γνωρίσεις την μεταμόρφωση αυτή; Πρώτα αισθάνεσαι την εσωτερική σου μεταμόρφωση στις εξωτερικές σου σχέσεις και μετά θα προχωρήσεις βαθιά. Μόνο τότε θα αρχίσεις να αισθάνεσαι κάτι το εσωτερικό. Εξέτασέ τες λοιπόν, διείσδυσε στις σχέσεις σου και κοίταξε εκεί για να δεις αν προοδεύει ή όχι ο διαλογισμός σου.

Αν αισθάνεσαι αγάπη που μεγαλώνει, αγάπη δίχως όρους, αν αισθάνεσαι ευσπλαχνία χωρίς αίτιο, αν αισθάνεσαι να νοιάζεσαι βαθιά για την ευημερία τού καθενός, για την ευεξία του, τότε ο διαλογισμός σου μεγαλώνει. Ξέχασε τότε όλα τα άλλα πράγματα. Παρατηρώντας το αυτό, θα παρατηρήσεις και πολλά άλλα πράγματα μέσα σου. Θα είσαι πιο σιωπηλός΄ θα έχεις λιγότερο θόρυβο μέσα σου. Όταν υπάρχει λόγος, θα μιλάς, όταν δεν υπάρχει λόγος, θα είσαι σιωπηλός. Θα αισθάνεσαι πιο άνετα, χαλαρός. Ό,τι κι αν κάνεις, θα πρόκειται για χαλαρή προσπάθεια΄ δεν θα υπάρχει ένταση. Θα γίνεις όλο και λιγότερο φιλόδοξος. Στο τέλος, δεν θα υπάρχει καμιά φιλοδοξία. Δεν θα υπάρχει ούτε καν η φιλοδοξία να φτάσεις στην μόκσα. Ακόμη και η επιθυμία τής απελευθέρωσης, αποτελεί δεσμά. Ακόμη και η επιθυμία να είσαι δίχως επιθυμίες αποτελεί δεσμά.

Ένα ακόμη πράγμα: ό,τι κι αν κάνεις, μην σκέφτεσαι ότι τα αποτελέσματα θα έρθουν στο μέλλον. Αν κάνεις κάτι πραγματικό, τα αποτελέσματα βρίσκονται εδώ και τώρα. Στην εσωτερική δουλειά, αν έχεις κάνει διαλογισμό σήμερα, τα αποτελέσματα δεν πρόκειται να έρθουν αύριο. Αν έχεις κάνει διαλογισμό σήμερα, το άρωμά του, όσο λίγο κι αν είναι, θα είναι εδώ. Αν είσαι ευαίσθητος, μπορείς να το αισθανθείς. Όποτε γίνεται κάποιο πραγματικό πράγμα, επιδρά πάνω σου εδώ και τώρα.

Έτσι λοιπόν, ο διαλογισμός δεν είναι απλώς ένα ορισμένο πράγμα που το κάνεις μία ώρα και μετά το ξεχνάς. Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η ζωή χρειάζεται να γίνει διαλογιστική. Μόνο τότε θα αρχίσεις να αισθάνεσαι διάφορα πράγματα. Και όταν λέω ότι όλη η ζωή χρειάζεται να γίνει διαλογιστική, δεν εννοώ να πας και να κρατάς τα μάτια σου κλειστά επί εικοσιτέσσερις ώρες και να κάθεσαι και να κάνεις διαλογισμό΄ όχι! Όπου κι αν είσαι, μπορείς να είσαι ευαίσθητος και η ευαισθησία αυτή θα αποφέρει. Δεν θα υπάρχει τότε λόγος να ρωτάς, ΄΄Προοδεύω ή όχι;΄΄ Μόνο με την ικανότητα να έχεις επίγνωση όλων των πραγμάτων που συμβαίνουν γύρω σου, θα αναπτύξεις την ικανότητα να αισθάνεσαι τι συμβαίνει μέσα σου.

Osho: The Ultimate Alchemy, Τόμος 2, Ομιλία 18

<< Πίσω