Η προσπάθειά μου είναι να σε αφήσω μόνο σου με το διαλογισμό, χωρίς κανένα διαμεσολαβητή ανάμεσα σε σένα και την ύπαρξη. Όταν δεν βρίσκεσαι σε διαλογισμό, είσαι χωρισμένος από την ύπαρξη και αυτό είναι που σε κάνει κι υποφέρεις. Ο διαλογισμός δεν είναι τίποτε άλλο από την απομάκρυνση όλων των εμποδίων, σκέψεων, συναισθημάτων, αισθημάτων, τα οποία δημιουργούν ένα τοίχο ανάμεσα σε σένα και την ύπαρξη. Μόλις φύγουν αυτά, βρίσκεσαι ξαφνικά συντονισμένος με το όλον΄ κι όχι μόνο συντονισμένος, αλλά βλέπεις ότι είσαι το όλον.

 

Όταν γλιστρά και πέφτει η δροσοσταλίδα μέσα στη θάλασσα, δεν βλέπει πως είναι μέρος τής θάλασσας, βλέπει πως είναι η θάλασσα. Και αυτή η ανακάλυψη είναι ο υπέρτατος στόχος, η υπέρτατη συνειδητοποίηση. Δεν υπάρχει τίποτε πέρα από εκείνην.

 

Τις μεθόδους μου μπορεί κανείς να τις χρησιμοποιήσει μέσα σε ομάδα, η ομάδα όμως δεν είναι απαραίτητη΄ μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις και μόνος. Η όποια ομάδα ίσως μετατραπεί σε εξάρτηση – έτσι ώστε να μπορείς να εργάζεσαι μόνο μέσα στην ομάδα. Έξω από την ομάδα, επιστρέφεις στο συνηθισμένο σου εαυτό. Όταν είσαι μέσα στην ομάδα, είσαι ένας ορισμένος άνθρωπος΄ όταν φεύγεις από την ομάδα, είσαι ένας διαφορετικός άνθρωπος.

 

Δεν θέλω να εξαρτώνται από κάπου οι άνθρωποί μου. Είναι πάρα πολύ καλό να έχετε μικρές ομάδες, αλλά οι μέθοδοι που σας έχω δώσει είναι ατομικές΄ μπορείς να εργαστείς μόνος σου. Δεν σου χρειάζεται κάποιος να σε παρακολουθεί, διότι η μέθοδός μου είναι το ότι πρέπει να είσαι εσύ ο παρατηρητής.

 

Αν σε παρακολουθεί κάποιος άλλος, από το φόβο του άλλου – και βέβαια όταν σε παρατηρεί ο ίδιος ο Γκουρτζίεφ [ένας Δάσκαλος που χρησιμοποίησε μόνον ομαδικές μεθόδους] - δεν μπορείς να ξεφύγεις, πρόκειται όμως για κάτι σαν σκλαβιά. Παρόλο που εκείνος σε οδηγεί σε βαθύτερα επίπεδα της ενέργειάς σου, υπάρχει κάποιο είδος βίας, κάποιο είδος εξαναγκασμού, υποδούλωσης. Είναι δυνατό να κάνεις κάτι το σχεδόν αδύνατο μέσα σε μια τέτοια κατάσταση. Όταν όμως δεν θα είναι εκεί ο Γκουρτζίεφ, θα γίνεις ένας συνηθισμένος άνθρωπος, όπως ήσουν και πριν.

 

Αυτό συνέβη σε όλους σχεδόν τους μαθητές του. Παρόλο που έχουν μικρές ομάδες, είναι όλοι τους μετριότητες, οι ίδιοι. Αντί να βοηθούν ο ένας τον άλλο να αφυπνιστεί, βοηθούν ο ένας τον άλλο να αποκοιμηθεί. Όταν αρχίζει να ροχαλίζει ο ένας, αντί να μεταβληθεί σε ξυπνητήρι, σε βοηθάει να ροχαλίζεις κι εσύ.

 

Μπορεί να λειτουργήσει και με τους δυο τρόπους. Η ομάδα μπορεί να αποτελέσει ένα χώρο όπου μπορείς να αποκτήσεις περισσότερη εγρήγορση΄ μπορεί να αποτελέσει κι ένα χώρο όπου μπορείς να γίνεις πιο πολύ κοιμισμένος. Κι επειδή άρχισαν οι άνθρωποι να γίνονται πιο πολύ κοιμισμένοι στις ομάδες του Γκουρτζίεφ μετά από το θάνατο του Γκουρτζίεφ, οι ομάδες εκείνες εξαφανίστηκαν. Οι άνθρωποι προχώρησαν μόνοι τους. Μόνος σου όμως δεν μπορείς να κάνεις τις μεθόδους εκείνες. Πρόκειται για ένα πολύ πνευματικό είδος σκλαβιάς.

 

Ο Δάσκαλος δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι θα είναι μαζί σου για πάντα΄ κάποια στιγμή θα χρειαστεί να φύγει. Δεν θα πρέπει να μείνεις τότε σε μια κατάσταση όπου δεν θα μπορείς να λειτουργείς χωρίς εκείνον. Για τούτο χρειάζεται κάποια προετοιμασία: από την αρχή-αρχή δουλεύεις μόνος σου. Ακόμη κι αν δουλεύεις μέσα σε μια ομάδα, δεν εξαρτάσαι από την ομάδα΄ η δουλειά σου, η μέθοδός σου, είναι κατά βάση ατομική.

 

Η δική μου λοιπόν προσέγγιση είναι ατομική. Δεν σου δίνω μεθόδους κάποιας σχολής: σου δίνω ατομικές μεθόδους, τις οποίες μπορείς να κάνεις μαζί με φίλους, τις οποίες μπορείς να κάνεις και μόνος σου. Έχεις λοιπόν ελευθερία. Όσα σου έχω πει δεν είναι κάτι που να μπορείς να το χρησιμοποιήσεις λάθος κατά κανένα τρόπο. Και η παρατήρηση είναι ένα καθαρά ατομικό φαινόμενο.

Osho, Light on the Path, Ομιλία #29

 

 

Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ.