Ποιο ρόλο παίζει η θεραπεία στο διαλογισμό;
Ο Βούδας δεν χρειάστηκε ποτέ καμία ψυχανάλυση για τους σαννυάσιν του΄ οι άνθρωποι εκείνοι ήταν αθώοι. Μέσα όμως στους εικοσιπέντε αυτούς αιώνες, οι άνθρωποι έχουν χάσει την αθωότητά τους, έχουν γίνει πολύ γεμάτοι από γνώσεις. Οι άνθρωποι έχουν χάσει την επαφή τους με την ύπαρξη. Έχουν ξεριζωθεί.
Είμαι ο πρώτος άνθρωπος που χρησιμοποιεί την θεραπεία αλλά που το ενδιαφέρον του δεν είναι για την θεραπεία αλλά για τον διαλογισμό... όπως ακριβώς ήταν με τον Τσουάνγκ Τσου ή τον Γκωτάμα Βούδα. Δεν χρησιμοποίησαν ποτέ την θεραπεία, διότι δεν υπήρχε λόγος. Οι άνθρωποι ήταν έτοιμοι και μπορούσες να δημιουργήσεις τριανταφυλλιές χωρίς να καθαρίσεις το έδαφος. Το έδαφος ήταν ήδη καθαρό. Μέσα στους εικοσιπέντε αυτούς αιώνες, ο άνθρωπος έχει φορτωθεί τόσα πολλά σκουπίδια, τόσα πολλά αγριόχορτα έχουν φυτρώσει μέσα στην ύπαρξή του, που χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να καθαρίσω απλώς το έδαφος, να βγάλω τα αγριόχορτα, τις ρίζες, ώστε να καταστραφεί η διαφορά ανάμεσα στον αρχαίο και τον σύγχρονο άνθρωπο.
Ο σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να γίνει το ίδιο αθώος όπως και ο αρχαίος, το ίδιο απλός, το ίδιο φυσικός. Έχει χάσει όλες αυτές τις σπουδαίες ιδιότητες. Ο θεραπευτής πρέπει να τον βοηθήσει΄ η δουλειά του όμως αποτελεί την προετοιμασία μόνο. Δεν είναι το τέλος. Το τελευταίο μέρος πρόκειται να είναι ο διαλογισμός.
Osho: The Great Pilgrimage: From Here to Here, Ομιλία 27
Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ