<< Πίσω

Το πιστεύω σημαίνει απλώς ότι δεν γνωρίζεις και όμως πιστεύεις. Η προσπάθειά μου εδώ είναι να μην πιστεύεις ποτέ, αν ο ίδιος δεν γνωρίζεις. Όταν γνωρίζεις, δεν υπάρχει θέμα πίστης, γνωρίζεις. Καταστρέφω όλα τα συστήματα πίστεων και δεν σου δίνω κανένα υποκατάστατο. Επομένως, δεν είναι εύκολο να με καταλάβεις.
 

Osho: The Last Testament, Τόμος 1, Ομιλία 4

Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ 

Τα πιστεύω είναι σαν τα χρωματιστά γυαλιά : θα δώσουν σε όλη την ύπαρξη το χρώμα των γυαλιών σου. Δεν θα είναι το αληθινό χρώμα τής ύπαρξης΄ θα της το δίνουν τα γυαλιά σου. Πρέπει να βάλεις στην άκρη όλα σου τα γυαλιά. Πρέπει να επικοινωνήσεις με την πραγματικότητα κατευθείαν, άμεσα. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά ιδέα ανάμεσα σε σένα και την ύπαρξη, κανένα a priori συμπέρασμα.

Ο πραγματικός αναζητητής πρέπει να είναι στην κατάσταση εκείνη που ο Διονύσιος ονομάζει αγνωσία, την κατάσταση τής μη-γνώσης. Ο Σωκράτης είπε στο τέλος τής ζωής του, ΄΄Ένα γνωρίζω, ότι δεν γνωρίζω τίποτα.΄΄ Αυτή είναι η κατάσταση τού πραγματικού αναζητητή.

Στην Ανατολή την κατάσταση αυτή την ονομάζουμε διαλογισμό: κανένα πιστεύω, καμιά σκέψη, καμιά επιθυμία, καμιά προκατάληψη, καμιά διάπλαση, για την ακρίβεια κανείς νους απολύτως. Η κατάσταση τού μη-νου είναι διαλογισμός. Όταν μπορείς και κοιτάς χωρίς να παρεμβαίνει ο νους, να παραμορφώνει, να ερμηνεύει, τότε βλέπεις την αλήθεια. Η αλήθεια υπάρχει ήδη τριγύρω παντού΄ χρειάζεται απλώς να βάλεις στην άκρη το νου σου.

Ο αναζητητής πρέπει να εκπληρώνει ένα βασικό πράγμα: πρέπει να αφήσει το νου του. Μόλις αφήσει τον νου, προβάλλει μια μεγάλη σιωπή, γιατί ο νους περιέχει όλο σου το παρελθόν΄ όλες οι αναμνήσεις τού παρελθόντος ζητούν συνεχώς την προσοχή σου, συνωστίζονται συνεχώς πάνω σου, δεν αφήνουν καθόλου χώρο μέσα σου.

Και νους σημαίνει επίσης το μέλλον. Μέσα από το παρελθόν αρχίζεις να φαντάζεσαι το μέλλον. Πρόκειται για μια προβολή με βάση το παρελθόν. Έζησες κάποια ζωή στο παρελθόν: υπήρξαν μερικές στιγμές χαράς και πάρα πολλές σκοτεινές νύχτες. Δεν θέλεις να έχεις αυτές τις σκοτεινές νύχτες΄ θα προτιμούσες να είναι το μέλλον σου γεμάτο από εκείνες τις χαρούμενες στιγμές. Διαλέγεις λοιπόν από το παρελθόν: διαλέγεις ορισμένα πράγματα και τα προβάλλεις στο μέλλον, και διαλέγεις μερικά άλλα πράγματα και προσπαθείς να τα αποφύγεις στο μέλλον. Το μέλλον σου δεν είναι τίποτε άλλο από το παρελθόν σου κατεργασμένο΄ λίγο αλλαγμένο εδώ κι εκεί, είναι όμως πάντα το παρελθόν, γιατί μόνο αυτό γνωρίζεις.

Και ένα πράγμα που είναι πολύ σημαντικό να το θυμάσαι: οι λίγες εκείνες στιγμές χαράς που έζησες στο παρελθόν ήταν βασικά μέρος από τις μεγάλες σκοτεινές νύχτες, αν λοιπόν διαλέξεις εκείνες τις στιγμές θα έρθουν αυτόματα και οι σκοτεινές νύχτες΄ δεν μπορείς να τις αποφύγεις. Την ασημένια γραμμή γύρω από το μαύρο σύννεφο δεν μπορείς να την διαλέξεις χωριστά από το μαύρο σύννεφο. Στη σκοτεινή νύχτα βλέπεις τον ουρανό γεμάτο αστέρια΄ την ημέρα εξαφανίζονται τα αστέρια. Νομίζεις ότι εξατμίζονται; Παραμένουν εκεί, αλλά λείπει το πλαίσιο. Τους χρειάζεται σκοτάδι΄ μόνο τότε μπορείς να τα δεις. Τη νύχτα θα μπορέσεις να τα ξαναδείς. Όσο πιο σκοτεινή είναι η νύχτα, τόσο πιο αστραφτερά είναι τα αστέρια.

Στη ζωή τα πάντα είναι διαπλεγμένα μεταξύ τους. Η ευχαρίστησή σου είναι διαπλεγμένη με τον πόνο σου, η έκστασή σου είναι ανακατεμένη αναπόφευκτα, αδιαχώριστα, με την αγωνία σου. Έτσι λοιπόν η όλη σου ιδέα για το μέλλον είναι σκέτη ανοησία. Δεν μπορείς να το κατευθύνεις, κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να το κατευθύνει, γιατί προσπαθείς να κάνεις κάτι το οποίο δεν γίνεται από την ίδια τη φύση των πραγμάτων. Θα είναι απλώς μια επανάληψη τού παρελθόντος σου.

Ό,τι κι αν επιθυμείς δεν πρόκειται να φέρει καμιά διαφορά. Θα είναι πάλι και πάλι επανάληψη τού παρελθόντος σου, του ίδιου παρελθόντος, ίσως λίγο διαφoρετικό, αλλά όχι λόγω των προσδοκιών σου΄ λίγο διαφορετικό γιατί η ζωή αλλάζει συνεχώς, οι άνθρωποι αλλάζουν συνεχώς, η ύπαρξη αλλάζει συνεχώς. Θα υπάρχουν λοιπόν λίγες διαφορές, όχι όμως βασικές διαφορές, μόνο στα μη ουσιώδη μέρη. Στην ουσία θα είναι η ίδια τραγωδία.

Αν αφήσεις το νου σημαίνει ότι αφήνεις το παρελθόν και μαζί του φυσικά εξαφανίζεται και το μέλλον. Αν αφήσεις το νου σημαίνει ότι αφυπνίζεσαι ξαφνικά ως προς το παρόν, και το παρόν είναι η μόνη πραγματικότητα που υπάρχει. Το παρελθόν δεν είναι υπαρκτό, το ίδιο και το μέλλον. Το παρελθόν δεν υπάρχει πια, μόνο το παρόν υπάρχει. Είναι πάντοτε τώρα, μόνο το τώρα υπάρχει. Και ο διαλογιστής αρχίζει να ενώνεται και να λιώνει μέσα στο τώρα.

Osho: I Am That, Ομιλία 11

Για να συνεχίσεις την ανάγνωση στα αγγλικά, κάνε κλικ εδώ

<< Πίσω